Jednym z ważniejszych czynników określających pobieranie, akumulację i dystrybucję związków mineralnych w tkankach roślinnych jest interakcja pomiędzy jonami pierwiastków oraz oddziaływanie fizjologicznie ważnych substancji. W niniejszej pracy zbadano zależność pomiędzy akumulacją selenu, kadmu i zawartością barwników chlorofilowych w liściach Zea mays L. Zmierzono również produkcję świeżej masy roślin oraz zawartość suchej masy roślinnej i wody w tkankach liści. Doświadczenia przeprowadzono na 7-10-dniowych siewkach kukurydzy (Zea mays L. odmiany K33xF2) hodowanych kolejno w ciemni i na świetle w temperaturze odpowiednio 27°C i 25°C, na pożywce Hoaglanda; pH pożywki było 6,5. Natężenie światła w trakcie hodowli roślin wynosiło w przybliżeniu 450 µmol·m-2·s-1. W badaniach zastosowano SeO2 w stężeniu 10-6 mol·dm-3 oraz CdCl2 w stężeniu 10-3 mol·dm-3 i 10-4 mol·dm-3. Kumulację kadmu w tkankach liści badano przy zastosowaniu metody optycznej spektrometrii emisyjnej z plazmą wzbudzoną indukcyjnie (ICP-OES). Zawartość barwników chlorofilowych w liściach siewek kukurydzy oznaczano przy zastosowaniu spektrofotometru UV-Vis. Uzyskane w pracy wyniki wskazują na istnienie zależności pomiędzy pobieraniem i akumulacją kadmu w liściach kukurydzy i obecnością selenu w środowisku. Jony kadmu w badanych stężeniach obniżają zawartość barwników chlorofilowych (chlorofilu a i b) w liściach kukurydzy. Z kolei chlorek kadmu w stężeniu 10-4 mol·dm-3 praktycznie nie ma wpływu na produkcję świeżej masy oraz na zawartość suchej masy i wody w roślinie, natomiast CdCl2 w stężeniu 10-3 mol·dm-3 obniża produkcję świeżej masy, a także zawartość suchej masy i wody. Dodanie selenu do pożywek zawierających CdCl2 powoduje przyrost produkcji świeżej i suchej masy, zawartości wody oraz zawartości chlorofilu a i b, w porównaniu do roślin poddanych działaniu samego chlorku kadmu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.