Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Enzymatyczny test ATP-azowy polegający na pomiarze aktywności mitochondrialnej ATP-azy został wykorzystany do śledzenia zmian w metabolizmie bioenergetycznym mięśni szczurów lub myszy zarażonych eksperymentalnie larwami T. spiralis i T. pseudospira1is. W obu przypadkach zaobserwowano u zwierząt, zarażonych 3-4-krotną stymulację tego enzymu świadczącą o rozkojarzeniu fosforylacji oksydacyjnej w mięśniach. Dynamika stymulacji tego enzymu śledzona w okresie od 1-9 tygodnia po zarażeniu larwami T. pseudospiralis przedstawiała się następująco: silna 5-6-krotna stymulacja mitochondrialnej ATP-azy następowała już w 1-2 tygodniu po zarażeniu, w tygodniu 3-4 stymulacja obniżała się znacząco, ale 3-krotnie podwyższony w stosunku do wartości normy poziom tego enzymu utrzymywał się do końca badań, tzn. do 9 tygodni. Badania in vitro rozkojarzającego wpływu frakcji cytoplazmatycznej i wydalin larw włośni na mitochondria kontrolnej tkanki szczura (wątroba) wykazały, że wpływ tych frakcji był znacznie silniej zaznaczony w przypadku inwazji larw T. spiralis aniżeli w przypadku T. pseudospiralis. Eksperymenty in vitro potwierdzają związek przyczynowy pomiędzy obecnością larw Trichinella w mięśniach szczurów i myszy a rozkojarzeniem fosforylacji oksydacyjnej w mięśniach zarażonych zwierząt. Czynnik obecny we frakcji cytoplazmatycznej larw obu gatunków nicieni i w mniejszych ilościach w ich wydalinach charakteryzuje się termowrażliwością i wysokim ciężarem cząsteczkowym. Zaobserwowano również pewną korelację intensywności zarażenia zwierząt i stopnia stymulacji mATP-azy, co sugeruje, że pomiary aktywności mATP-azy mogą służyć nie tylko jako metoda biochemicznego różnicowania mięśni zarażonych i zdrowych, ale stwarzają również pewną możliwość ilościowej oceny intensywności zarażenia tej tkanki.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.