W celu określenia stopnia dostępności oferty wypoczynkowej parków narodowych dla osób z dysfunkcją wzroku przeprowadzono badanie z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza oceny. Ocenie poddano proces dostosowywania parku do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz stopień dostosowania obiektu dla osób z uszkodzonym narządem wzroku. Badania prowadzono w 2009 r., kwestionariusze wysłano do 23 parków narodowych, zwrot uzyskano z 14 obiektów. Wyniki badań wskazują, iż prace modernizacyjne z uwzględnieniem potrzeb niepełnosprawnych przeprowadzono w trzynastu obiektach, największe ograniczenie do dalszych działań stanowią bariery finansowe, najczęściej zaś parki dostosowuje się do wymagań osób niepełnosprawnych ruchowo. Obecnie bezpieczny i komfortowy wypoczynek osób z dysfunkcją wzroku na terenie parków nie jest możliwy, największe przeszkody stanowią: niedostosowanie parkingów i środków transportu, brak wyróżniania elementów z tła, a także ograniczony przekaz informacyjny.
Niniejszy artykuł dotyczy określenia walorów środowiska kulturowego Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego na przykładzie gmin Gromnik i Ciężkowice. Obszar badań podzielono na pola podstawowe oceny o powierzchni 1 km2 a następnie przeprowadzono inwentaryzację elementów kulturowych.Wyróżniono cztery typy obszarów o zróżnicowanych walorach kulturowych w badanych gminach, tj. obszary o bardzo wysokich, wysokich, średnich i małych walorach środowiska kulturowego.