Wiek XX a szczególnie ostatnie 50 lat to gwałtowny rozwój przemysłu. Przyniósł on ze sobą wiele zmian korzystnych takich jak wzrost poziomu życia, łatwiejszy dostęp do nauki, opieki zdrowotnej. Jednocześnie jednak spowodował on zaburzenie równowagi w środowisku. Skażenie produktami i odpadami przemysłowymi, chemizacja rolnictwa, rozwój motoryzacji doprowadziły zarówno do wzrostu stężenia metali toksycznych jak i do zubożenia gleby i wody w biopierwiastki. Współczesna nauka o elementach mineralnych rozwinęła się w ostatnich latach dzięki znacznemu postępowi w zakresie badań analitycznych, zwłaszcza wprowadzeniu spektrofotometrii absorpcji atomowej. Rozwój tych metod pozwolił na postęp w badaniach gospodarki biopierwiastkami w ustroju człowieka. Udział takich pierwiastków jak żelazo, miedź, cynk i magnez w reakcjach enzymatycznych jako czynników aktywujących koenzymy, metaloenzymy jak też w syntezie białek sprawia, że odgrywają one istotną rolę w mechanizmach warunkujących zapłodnienie, rozwój płodu, przebieg ciąży, porodu, laktacji. Niedobory ważnych dla życia mikro- i makroelementów są powodem wielu schorzeń cywilizacyjnych. Niedobór biopierwiastków jak i nadmiar metali toksycznych najbardziej szkodliwy jest dla organizmów rozwijających się. Stąd też duże zainteresowanie położników i ginekologów znaczeniem biopierwiastków i metali toksycznych w fizjologii i patologii rozrodu. Organizm ludzki posiada wiele systemów autoregulacji, które mają na celu uniezależnienie się od ewentualnych, okresowych nieprawidłowości w podaży. Dzieje się to dzięki mechanizmom selektywnego wchłaniania, magazynowania i wydalania. Ciąża należy jednak do stanów znacznie obciążających metabolizm. Zmienia ustaloną równowagę zwiększając zapotrzebowanie na niektóre deficytowe, lecz niezbędne dla rozwoju płodu pierwiastki. Z drugiej strony długotrwałe narażenie płodu na niskie stężenia metali ciężkich wykazujących właściwości kumulujące, może prowadzić do różnych zaburzeń ustrojowych, często nieodwracalnych, a ujawniających się w rozwoju osobniczym. Dlatego ciągle aktualizowane, wielokierunkowe badania mające na celu poznanie mechanizmów działania poszczególnych ksenobiotyków jak również badania określające skażenie środowiska są niezbędne, mają doniosłe znaczenie i przyczyniają się do prawidłowej profilaktyki zagrożeń toksykologicznych. W podsumowaniu należy podkreślić, że stałe monitorowanie poziomów metali ciężkich w płynach ustrojowych pozwala na ocenę zagrożenia toksykologicznego człowieka oraz pozwala na próbę eliminowania czynników szkodliwych. Ma to szczególne znaczenie w odniesieniu do kobiet ciężarnych i ich dzieci. Opracowany materiał wymaga stałej aktualizacji, ważne jest dalsze pogłębianie wiedzy, która może stanowić o profilaktyce zagrożeń ze strony otaczającego nas środowiska i wytyczać kierunki dalszego rozwoju.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.