Jednym z coraz częściej obserwowanych konfliktów jest syndrom NIMBY. Jest to konflikt, który dominuje zwłaszcza na poziomie lokalnym, gdyż wiąże się w sposób znaczący z potencjalnym ograniczeniem zaspokajania podstawowych potrzeb człowieka: bezpieczeństwa, stabilizacji życiowej czy zdrowia. W tego typu konflikty ludzie angażują się najczęściej, ponieważ uważają, że naruszają one istotę ich egzystencji w społeczności, na którą nierzadko zdecydowali się właśnie dlatego, aby uciec od hałasu, zatrutego powietrza, dużego ruchu czy przemysłu. Artykuł poddaje analizie syndrom NIMBY w społecznościach wiejskich, w których toczy się większość sporów. Prezentuje typy inwestycji oprotestowane przez mieszkańców wsi, partycypację społeczności lokalnych w procesach decyzyjnych i jej wpływ na stabilność sytuacji społecznej. Opisuje również aktorów syndromu NIMBY, jak również fazy konfliktu, rozwój świadomości własnych interesów wśród protestujących. W końcowej części artykułu zaprezentowane są zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki tego typu sprzeczności dla funkcjonowania wiejskich społeczności lokalnych.