Południowo-wschodnia część Karpat wyróżnia się długimi tradycjami uzdrowiskowymi i posiada walory sprzyjające rozwojowi funkcji uzdrowiskowej. W oparciu o korzystne warunki klimatyczne i zasoby wód leczniczych wykształciły się Iwonicz Zdrój i Rymanów Zdrój, których dynamiczny rozwój przypadł na II połowę XIX wieku. Obecnie funkcja uzdrowiskowa rozwijana jest - obok Iwonicza i Rymanowa - w Polańczyku. W planach proponuje się ponadto dalszy rozwój funkcji uzdrowiskowej poprzez stworzenie nowych uzdrowisk. Szanse i zagrożenia rozwoju funkcji uzdrowiskowych w tym rejonie określono dla 4 grup miejscowości: - uzdrowiska istniejące (Iwonicz Zdrój, Rymanów Zdrój), - miejscowości o funkcji uzdrowiskowej, w których trwają starania o nadanie im statutu uzdrowiska (Polańczyk), - miejscowości, na które rozciągnięto niektóre przepisy ustawy o uzdrowiskach i w których projektuje się rozwój funkcji uzdrowiskowej (Komańcza, Rabe, Czarna), - uzdrowiska projektowane (Rudawka Rymanowska). W przypadku dwu pierwszych grup miejscowości zidentyfikowano mocne i słabe strony funkcjonowania uzdrowisk oraz szanse i zagrożenia dla ich przyszłego rozwoju. Natomiast w stosunku do pozostałych miejscowości główny nacisk położono na ocenę przestrzennych uwarunkowań rozwoju funkcji leczniczej i turystyki oraz wskazanie szans i zagrożeń rozwoju. Zarówno uzdrowiska istniejące, jak i planowane położone są na obszarach przeznaczonych dla rozwoju turystyki i wypoczynku, dzięki czemu miejscowości te są chronione przed nadmiernym rozwojem funkcji konfliktowych. Na funkcjonowanie wszystkich istniejących i planowanych uzdrowisk znaczny wpływ wywiera peryferyjne położenie w skali kraju i badanego regionu. Skutkiem tego jest utrudniona ich dostępność. We wszystkich miejscowościach występują lub mogą wystąpić w przyszłości problemy komunikacyjne związane z dojazdem i ruchem tranzytowym lub koncentracją ruchu samochodowego w centrum uzdrowisk. W istniejących uzdrowiskach stopniowo zaciera się zróżnicowanie na noclegową bazę uzdrowiskową i turystyczno-wypoczynkową. Rozwijającym się typem bazy są prywatne pensjonaty. Coraz szerzej rozwija się model lecznictwa uzdrowiskowego wzbogaconego aktywnymi formami spędzania wolnego czasu. Stan środowiska i infrastruktura techniczna są prawidłowo porządkowane, natomiast niepokojący jest wysoki poziom cen gazu i powrót do węgla jako medium grzewczego. Iwonicz Zdrój, Rymanów Zdrój i Polańczyk są najistotniejszymi ogniwami turystycznymi regionu południowo-wschodnich Karpat. W miejscowościach tych znajduje się ponad 40 % ogółu miejsc noclegowych, a same miejsca w sanatoriach uzdrowiskowych stanowią 27 % stałej bazy turystycznej regionu. W trzech wymienionych uzdrowiskach przebywa rocznie około 35 tys. kuracjuszy, natomiast ogółem ruch turystyczny w Iwoniczu i Rymanowie szacuje się na 70-80 tys. osób. Przez Polańczyk przewija się rocznie około 180 tys. osób. Z tak dużym ruchem wiąże się zjawisko kumulacji ruchu turystycznego głównie w sezonie letnim i dodatkowo w weekendy i dni wolne od pracy. Obserwuje się wzmożony ruch autokarów i samochodów osobowych, wzrost poziomu hałasu i zanieczyszczeń powietrza, a także obciążenie urządzeń rekreacyjno-sportowych, bazy gastronomicznej i usług. Obecnie głównym problemem dotyczącym funkcjonowania wszystkich uzdrowisk polskich, a więc i karpackich, są zmiany w systemie zarządzania i finansowania lecznictwa uzdrowiskowego, powodowane przekształceniami gospodarki kraju.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.