Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 69

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
This paper presents the results of studies carried out to estimate the influence of crop rotation, with diversified cereal shares on the humic acid characteristics. The tested range covered humic acids separated from the following soil types: degraded chernozem developed from loess, Orthic Luvisol developed from boulder clay, Orthic Luvisol developed from loess. Samples"were taken from the soil arable layer being under many-year crop rotation with a differentiated share of cereals (50 and 100%). The results obtained show that soil use affected quality indices of humic acids. In the lessive soils under cereal monocultures, an increase of the atomic H:C ratio was observed in humic acids. This allows for a conclusion that the monoculture system causes an increase in the content of aliphatic structures in humic acid molecules or a decrease in the condensation degree of their nuclei. Moreover, a decrease in the optic density of humin solutions given in A465 values was found in the humic acids under cereal monocultures which proves a marked direction of changes. In the case of humic acids extracted from chernozem, an analysis of elemental composition did not show any clear differentiation in the crop rotation with a 50% cereal share and a monoculture of cereal plants. The analysis of optic properties indicates a growth of the optic density (value of the E4:E6 ratio decreases) in the variant with a cereal plant monoculture which may suggest growth in the humification of individual humic acids.
Próbki kompostów z odpadów komunalnych pobierano z trzech kompostowni: Radiowo k/Warszawy, Katowice i Lublin. W dwu pierwszych kompostowniach przeprowadzano kompostowanie w technologii DANO, natomiast w Lublinie - kompostowano wysegregowaną frakcję organiczną odpadów komunalnych w tradycyjnych pryzmach. Do analiz pobrano próbki kompostów 4 i 8 miesięcznych z Radiowa k/Warszawy, odpady komunalne świeże, komposty 2 i 4 miesięczne z Katowic oraz 2 miesięczny z Lublina. Kompost z pryzm tradycyjnych z Lublina w porównaniu do kompostów z kompostowni DANO, charakteryzował się znacznie większą całkowitą i przyswajalną zawartością fosforu, potasu, oraz kilkakrotnie mniejszą całkowitą zawartością sodu. Okres dojrzewania kompostów z odpadów komunalnych w Katowicach nie wykazywał jednoznacznego wpływu na zawartość całkowitych i przyswajalnych form makroelementów, natomiast w kompostowni Radiowo obserwowano razem z wiekiem kompostu zmniejszanie się całkowitej i przyswajalnej zawartości fosforu i potasu.
Badaniami objęto glebę z doświadczenia poletkowego, założonego na terenie byłej Kopalni Siarki w Jeziórku. Grunt silnie zdegradowany, po przeprowadzonej rekultywacji technicznej, w celu zlikwidowania nadmiernego zakwaszenia, wapnowano wapnem poflotacyjnym w dawce 100 t∙ha-1. Na wytyczone poletka (5 arowe) zastosowano melioracyjną dawkę osadu ściekowego (200 t∙ha-1), zróżnicowane dawki wełny mineralnej Grodan (200, 400, 800 m3∙ha-1) i NPK. Próbki glebowe do badań pobierano z poziomów próchnicznych, z warstwy 0-20 cm, jesienią (po zakończeniu wegetacji) przez dwa lata. Oznaczono zawartość C org. metodą Tiurina, N og. metodą Kiejhdala, aktywność ureazy metodą Zantua i Bremnera i proteazy metodą Ladda i Butlera. Największy wzrost aktywności ureazy stwierdzono w gruncie rekultywowanym wełną mineralną i osadem ściekowym. Dodatek osadu ściekowego znacznie zwiększył w porównaniu do kontroli (NPK) aktywność tego enzymu, natomiast sama wełna zmniejszała jego aktywność. Aktywność proteazy była największa w gruncie rekultywowanym samym osadem ściekowym. Dodatek do osadu ściekowego i wełny mineralnej zmniejszył (w porównaniu do samego osadu) aktywność tego enzymu o 72%. Dodatek wełny i NPK zmniejszył aktywność proteazy o 92%, a samej wełny zmniejszył o 72%.
Badania prowadzono na doświadczeniu poletkowym założonym na zdewastowanym terenie w obszarze wpływu Kopalni Siarki „Jeziórko”. Do rekultywacji tego terenu zastosowano wapno poflotacyjne (100 t∙ha-1), osad ściekowy (200 t∙ha-1 s.m), wełnę mineralną Grodan (200, 400, 800 m3∙ha-1) oraz nawozy mineralne. Na przygotowanym gruncie wytyczono poletka o powierzchni 5 arów, każde. Obiekty kontrolne stanowiły: utwór bezglebowy odkwaszony wapnem poflotacyjnym i nawożony corocznie NPK w dawkach (kg∙ha-1): 80; 40; 60 oraz utwór bezglebowy odkwaszony wapnem i użyźniony dawką melioracyjną osadu ściekowego. Na poletkach tych wysiano mieszankę rekultywacyjną traw. Przez dwa lata pobierano do badań próbki glebowe z poziomów próchnicznych, z warstwy 0-20 cm, jesienią (po zakończeniu wegetacji). W pobranych próbkach glebowych oznaczono aktywność dehydrogenaz - metodą Thalmanna, fosfataz - metodą Tabatabai i Bremnera. Oznaczono również zawartość C org., metodą Tiurina i przyswajalny fosfor metodą Egnera-Riehma. Badane warianty nawożenia wywarły wpływ na aktywność enzymatyczną rekultywowanej gleby. Wzrost aktywności dehydrogenaz, w porównaniu do kontroli (nawożenie NPK), można uszeregować: wełna < osad < wełna + osad < wełna + NPK. Wzrost aktywności fosfataz w poszczególnych wariantach rekultywacji przedstawiał się następująco: osad < wełna + osad < wełna < wełna + NPK.
Określano wpływ użytkowania sadowniczego na materię organiczną gleby brunatnej. Analizą objęto zawartość węgla organicznego oraz wskaźniki jakościowe materii organicznej oznaczone różnymi metodami frakcjonowania. Ugór herbicydowy zmniejszył zawartości węgla ogółem zarówno w odniesieniu do pola uprawnego jak i pasa murawy. System ugoru herbicydowego w sadzie wpłynął ujemnie na jakość materii organicznej, co wyraziło się zwiększeniem w jej składzie zawartości frakcji ruchomych i zmniejszeniem udziału humin.
Celem badań była: a) analiza wpływu osadu ściekowego i poużytkowej wełny mineralnej Grodan na zawartość węgla organicznego w rekultywowanym gruncie; b) wpływu zawartości i jakości próchnicy na formy ołowiu. Użyźnianie utworu bezglebowego osadem ściekowym i wełną mineralną bardzo korzystnie wpłynęło na bilans węgla organicznego. Grunt nawożony tylko NPK (kontrolny), w porównaniu do analizowanych sposobów rekultywacji, charakteryzował się największą zawartością form ołowiu rozpuszczalnego w H₂O i CaCl₂ , a najmniejszą form rozpuszczalnych w CH₃COOH i K₄P₂O₇. W gruncie rekultywowanym osadem ściekowym stwierdzono największą zawartość węgla organicznego i ołowiu związanego z próchnicą.
W dużych aglomeracjach miejskich, na skutek postępującej chemicznej degradacji środowiska, problemem staje się wzrastająca zawartość metali ciężkich w glebach ogródków działkowych. Celem przeprowadzonych badań było określenie zawartości miedzi i cynku w glebach i w marchwi z ogrodów działkowych z miast o różnej presji zanieczyszczeń. Do badań wytypowano dziewięć ogródków działkowych z trzech okręgów o różnym wpływie zanieczyszczeń miejskich i przemysłowych: Śląsk, Lublin i Biała Podlaska. Z każdego ogrodu pobrano glebę z poziomu próchnicznego (0-20 cm), a także korzenie i liście marchwi. Badane gleby charakteryzowały się zróżnicowanym stopniem zanieczyszczenia miedzią i cynkiem. Zawartość tych pierwiastków w marchwi zależała od części rośliny jak również od lokalizacji ogródka. Więcej miedzi i cynku stwierdzono w liściach niż korzeniach marchwi. Zawartość miedzi w korzeniach marchwi tak z ogrodów działkowych jak i zakupionych na targu wskazywała na jej przydatność konsumpcyjną, natomiast cynku w roślinach pochodzących ze Śląska była wyższa od naturalnej. Wskaźnik bioakumulacji dla miedzi i cynku był podobny, wahał się od słabej (0,04) do średniej (1,0) akumulacji. Wyższe wartości tego wskaźnika dla obu pierwiastków otrzymano dla gleb i roślin z terenów o naturalnej zawartości miedzi i cynku w glebie.
Throughout 13 months, the municipal sewage sludge from sewage-treatment plant in Stalowa Wola was composted with fly-ash from combusted hard coal from the Stalowa Wola power plant; they were mixed in the following proportions: 80% sludge + 20% ash, 70% sludge + 30% ash, 60% sludge + 40% ash, 100% sludge. In order to assess the changes in Pb, Zn, Cu and Cd contents in composted wastes, composts were sampled on the day the experiment started, then on the 8th and 29th days of composting, as well as after 2, 4, 6, 8 and 13 months after the experiment beginning. Two types of wastes used for composting: the municipal sewage sludge and the hard coal ash, had similar contents of lead (19.8 and 19.5 mg·kg⁻¹) and copper (62.8 and 52.8 mg·kg⁻¹), while lower contents of zinc (43.2 mg·kg⁻¹) and cadmium (0.36 mg·kg⁻¹) were found in ash. Composting resulted in changes of heavy metal contents in the fertilizers obtained, depending on the composition of material composted and the time for which the process was carried out. Considering metals present in the 6-month compost (the standard), the fertilizers examined fell into following series: Pb: sludge + 30% ash > sludge > sludge + 20% ash > sludge + 40% ash; Zn: sludge > sludge+20% ash > sludge + 30% ash > sludge + 40% ash; Cu: sludge > sludge + 30% ash > sludge + 20% ash > sludge + 40% ash; Cd: sludge > sludge + 20% ash > sludge + 40% ash > sludge + 30% ash.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.