Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę zagęszczenia, plonowanie oraz jakość di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej w roku siewu. Część I. Struktura zagęszczenia roślin i pędów

100%
Cwintal M., Koscielecka D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2005
|
nr 237-238
237-248
Doświadczenie polowe z koniczyną czerwoną uprawianą na paszę, przeprowadzono w latach 1999–2001, metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa). Badano strukturę zagęszczenia roślin i pędów koniczyny w roku siewu. W eksperymencie uwzględniono dwa sposoby siewu: siew czysty (bez rośliny ochronnej) i wsiewka w jęczmień jary; cztery ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.∙1m2) oraz dwie odmiany (Dajana — 2n i Etos — 4n). Określono polowe wschody koniczyny, liczbę roślin na 1 m2 i ich zróżnicowanie w zależności od średnicy szyjki korzeniowej, obsadę pędów oraz liczbę i masę pędów z rośliny. Wzrost ilości wysiewu nasion powodował spadek polowych wschodów koniczyny, natomiast zwiększał obsadę roślin i udział w niej „siewek”. Nie zróżnicował istotnie obsady pędów, co było efektem samoregulacji łanu, determinowanym zmiennym udziałem roślin o różnej średnicy szyjki korzeniowej i liczbą wyrastających z nich łodyg. Odmiana Dajana charakteryzowała się istotnie większymi wschodami oraz obsadą roślin i pędów na 1 m2, niż Etos. W strukturze zagęszczenia roślin, „siewki” (rośliny bez pędów) stanowiły 72,2% w koniczynie wsiewanej w jęczmień jary oraz 38,8% w uprawianej z siewu czystego. Wraz ze wzrostem średnicy szyjki korzeniowej rośliny wykształcały większą liczbę pędów, ale nie zawsze o większej masie.
2

The effect of fungicide propiconazol [ Tilt 250EC ] on saprophytic fungi and microbiological transformations in brown soil

100%
Furczak J., Koscielecka D.
Polish Journal of Soil Science
|
1996
|
tom 29
|
nr 1
47-55
3

Regulatory wzrostu Mival i Potejtin w uprawie ziemniaka. Cz.I. Wplyw regulatorow na wzrost i rozwoj roslin

100%
Sawicka B., Koscielecka D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
1999
|
nr 212
141-149
4

Saprofityczne mikrogrzyby oraz aktywnosc biochemiczna gleby brunatnej traktowanej eksperymentalnym fungicydem [IPO-12160]

100%
Furczak J., Koscielecka D.
Pestycydy
|
1996
|
nr 2
23-33
5

Plonowanie i jakosc koniczyny perskiej w zaleznosci od pochodzenia odmiany

100%
Cwintal M., Koscielecka D.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
|
2001
|
tom 56
95-102
6

Wpływ sposobu i ilości wysiewu nasion na strukturę zagęszczenia, plonowanie oraz jakość di- i tetraploidalnej koniczyny czerwonej w roku siewu. Część II. Plonowanie oraz jakość

100%
Cwintal M., Koscielecka D.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2005
|
nr 237-238
249-258
Doświadczenie polowe z di- i tetraploidalną koniczyną czerwoną uprawianą na paszę, przeprowadzono w latach 1999–2001, metodą bloków kompletnie zrandomizowanych, w czterech powtórzeniach, na glebie kompleksu pszennego dobrego (klasa IIIa). Badano plonowanie oraz skład chemiczny koniczyny w roku siewu, w zależności od sposobu siewu: siew czysty (bez rośliny ochronnej) i wsiewka w jęczmień jary; różnych ilości wysiewu nasion (212, 424, 636, 848 szt.×1 m-2) oraz odmiany (Dajana — 2n i Etos — 4n). Stwierdzono istotnie wyższe plony zielonej i suchej masy koniczyny z siewu czystego w porównaniu z wsiewką w jęczmień jary. Plon odm. Dajana był istotnie wyższy niż plon odm. Etos. Największy udział w kształtowaniu plonu suchej masy odmiany Dajana, miały w roku siewu frakcje roślin „c” i „d” (ok. 75%), a odmiany Etos — „b” i „c” (ok. 70%). Plon suchej masy koniczyny charakteryzował się wysokim udziałem liści (56,0%–62,8%). Istotnie więcej białka ogółem i właściwego oraz P, K i Mg, a mniej włókna surowego i Ca oraz suchej masy zawierała odmiana Etos niż Dajana z siewu czystego. Nie stwierdzono wpływu zagęszczenia roślin na jakość plonu.
7

Ocena ubocznego oddzialywania fungicydu tetrakonazolu na grzyby saprofityczne oraz aktywnosc biochemiczna gleby piaszczystej i gliniastej

100%
Furczak J., Koscielecka D.
Roczniki Gleboznawcze
|
1997
|
tom 48
|
nr 1-2
49-58
8

Wpływ odmian i pokosów na zawartość niektórych makroelementów (K, Ca, Mg) w koniczynie perskiej

81%
Wilczek M., Cwintal M., Koscielecka D.
Biuletyn Magnezologiczny
|
2000
|
tom 05
|
nr 3
199-204
W latach 1996-1998 przeprowadzono doświadczenie polowe z koniczyną perską (Trifolium resupinatum L.) metodą bloków losowych. W badaniach uwzględniono dwie odmiany (Ira, Portugalska) i cztery pokosy w roku. Podczas zbioru koniczyny, na początku kwitnienia, pobrano z każdego poletka i pokosu próby do analiz chemicznych. Oznaczono w nich zawartość potasu, wapnia i magnezu metodą ASA. Wymienione makroelementy były istotnie zróżnicowane w koniczynie przez pogodę w poszczególnych latach. Ponadto koncentrację K i Ca istotnie różnicowały pokosy. Najwyższe stężenie K stwierdzono w roślinach z pierwszego pokosu, a najniższe z czwartego, natomiast zawartość wapnia kształtowała się odwrotnie; najmniej było go w roślinach z pierwszego pokosu, a najwięcej z czwartego. Badane odmiany: Ira i Portugalska charakteryzowały się bardzo zbliżoną zawartością K, Ca i Mg w suchej masie.
9

Wpływ odmian i pokosów na zawartość niektórych makroelementów (Cu, Mn, Zn) w koniczynie perskiej

81%
Wilczek M., Cwintal M., Koscielecka D.
Biuletyn Magnezologiczny
|
2000
|
tom 05
|
nr 4
W doświadczeniu polowym z koniczyną perską (Trifolium resupinatum L.) uwzględniono dwa czynniki: odmiany (Ira, Portugalska) oraz pokosy (cztery w roku). Eksperyment prowadzono w latach 1996-1998 metodą bloków losowych. W okresie zbioru koniczyny perskiej (początek kwitnienia) pobrano z każdego pokosu i poletka próby do analiz chemicznych. W suchej masie roślin oznaczono zawartość miedzi, manganu i cynku metodą ASA. Koncentracja miedzi, manganu i cynku w koniczynie perskiej była istotnie uzależniona od pogody w poszczególnych latach Najwyższe stężenie omawianych mikroelementów w suchej masie stwierdzono w 1997 roku, odznaczającym się wysokimi i dobrze rozłożonymi opadami oraz wyższą temperaturą powietrza. Zawartość miedzi rosła w roślinach od pierwszego do trzeciego pokosu, natomiast manganu od pierwszego do czwartego. Udział cynku malał w roślinach z kolejnych pokosów. Odmiany Ira i Portugalska nie różniły się istotnie pod względem koncentracji Cu, Mn i Zn w suchej masie.
10

Regulatory wzrostu Mival i Potejtin w uprawie ziemniaka. Cz.III. Wplyw regulatorow na ciemnienie bulw surowych i gotowanych

81%
Sawicka B., Koscielecka D., Pszczolkowski P.
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
|
2000
|
nr 214
201-212
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.