Wyniki wyszukiwania

1

Tokotrienole - mniej znana strona witaminy E

100%

Witkowski S.

Herbalism

|

2016

|

nr 1[2]

Witaminę E stanowi grupa ośmiu związków – tokochromanoli (czterech tokoferoli i czterech tokotrienoli), wykazujących aktywność najaktywniejszego i najważniejszego przedstawiciela: α-tokoferolu. Do niedawna uwaga badaczy skupiała się niemal wyłącznie na α-tokoferolu, który jest preferencyjnie zatrzymywany w organizmie, gdzie pełni liczne funkcje: antyoksydacyjną, stabilizującą i regulującą właściwości strukturalno-funkcjonalne błon komórkowych, a także regulującą aktywność licznych enzymów. Pozostałe tokoferole i tokotrienole są szybko metabolizowane i wydalane z organizmu. Z tego względu traktowano je jako zbędne i nie przypisywano im większego znaczenia biologicznego. Od kilku dekad wzrasta zainteresowanie badaczy innymi tokochromanolami, zwłaszcza γ-tokoferolem oraz tokotrienolami, które wykazują często aktywność biologiczną całkowicie odmienną niż α-tokoferol. Tokotrienole obniżają poziom cholesterolu hamując reduktazę HMG-CoA, kluczowy enzym w biosyntezie cholesterolu. Wykazują aktywność przeciwnowotworową przeciwdziałając angiogenezie i proliferacji komórek, a także indukując apoptozę i wzmacniając układ odpornościowy. W stężeniach nanomolowych działają neuroprotekcyjnie, szczególnie chroniąc komórki nerwowe przed toksycznym działaniem glutaminianu. Wykazują także działanie kardioprotekcyjne, a także antyosteoporotyczne. W artykule przedstawione zostały najważniejsze aspekty działania biologicznego tokotrienoli, które przejawiają interesujące działanie prozdrowotne w aspekcie zarówno suplementacji, jaki potencjalnych zastosowań terapeutycznych.

2

Przydatność oznaczania stabilności do kontroli procesów technologicznych w olejarstwie

63%

Rutkowski A., Witkowski S.

Tłuszcze i Środki Piorące. Biuletyn Instytutu Przemysłu Tłuszczowego

|

1958

|

nr [6]

3

Chemiczne metody analityczne kwasów nukleinowych

63%

Wieckowski W., Witkowski S.

Postępy Biochemii

|

1956

|

tom 02

|

nr 1

4

Wyodrebnienie i oznaczanie WWA z miejskiego pylu zawieszonego za pomoca laczonych technik analitycznych

51%

Gadzala-Kopciuch R., Witkowski S., Buszewski B.

Ochrona Powietrza i Problemy Odpadów

|

1997

|

tom 31

|

nr 3

82-86

5

Spectroscopic characteristic of ester-type derivatives of alpha-tocopherol in homogenous environments

51%

Neunert G., Walejko P., Witkowski S., Polewski K.

Current Topics in Biophysics. Supplement

|

2013

|

tom 36

|

nr 2A: Posters

6

Royal Jelly Aliphatic Acids Contribute to Antimicrobial Activity of Honey

51%

Isidorow W., Witkowski S., Zambrzycka M., Swiecicka I.

Journal of Apicultural Science

|

2018

|

tom 62

|

nr 1

7

Changes on structural and dynamic properties of model lipid membranes induced by tocopherols

51%

Koronkiewicz S., Bryl K., Witkowski S., Walejko P.

Natural Sciences

|

1999

|

tom 03

8

Wpływ izomerów optycznych alfa-tokoferolu na przepuszczalność membrany lipidowej

45%

Dwiecki K., Gornas P., Nogala-Kalucka M., Witkowski S., Polewski K.

Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement

|

2005

|

tom 12

|

nr 2

Celem badań było określenie w jaki sposób obecność różnych izomerów optycznych a-tokoferolu wpływa na przepuszczalność membrany lipidowej, stanowiącej prosty model błony komórkowej. Ze względu na swą hydrofobowość a-tokoferol łatwo rozpuszcza się w lipidowym rdzeniu błony komórkowej, wpływając tym samym na jej strukturę, stabilność i inne właściwości. D-α-tokoferol jest naturalną formą witaminy E, występującą m. in. w olejach roślinnych czy warzywach. Natomiast DL-α- tokoferol jest syntetyczną formą tej witaminy, która może być stosowana jako dodatek do żywności. Niektórzy autorzy uważają, że mimo takiej samej budowy chemicznej syntetyczna forma α-tokoferolu może wykazywać odmienne działanie in vivo w porównaniu z formą naturalną, dlatego też ważne jest poznanie mechanizmów oddziaływania tokoferolu z innymi cząsteczkami o dużym znaczeniu biologicznym i strukturami komórkowymi na poziomie molekularnym. W badaniach zastosowano D-a-tokoferol oraz mieszaninę izomerów D i L α-tokoferolu (a-T). Do przygotowania liposomów (membran lipidowych) użyto dipalmitynianu fosfatydylocholiny (DPPC) oraz L-α-fosfatydylocholiny (lecytyny) z żółtka jaja (PC). Do monitorowania zmian strukturalnych zachodzących w membranie lipidowej zastosowano metodę fluorescencyjną z użyciem sondy (barwnika) - kwasu 1-anilinonaftaleno-8-sulfonowego (ANS). Proces wnikania sondy ANS do membrany DPPC w fazie żelowej zachodził na drodze natychmiastowej absorpcji (w czasie od jednej do kilku sekund) z pominięciem fazy adsorpcji. Dodatek α-tokoferolu do membrany nie zmieniał szybkości wnikania sondy. Jedynie w przypadku D-α-tokoferolu ilość zaabsorbowanej sondy wynosiła 25% wartości odpowiadającej samej membranie DPPC i DPPC z DL-α-tokoferolem. W membranie DPPC zaobserwowano wyraźny wzrost jej przepuszczalności związany z głównym przejściem krystalicznym. W przypadku membrany DPPC z D-α-tokoferolem i DL-α-tokoferolem stwierdzono, że maksymalny wzrost przepuszczalności błony w wyniku zmiany fazy membrany był o około 60% mniejszy niż ma to miejsce w samym DPPC, a zmiany przepuszczalności obserwowane w temperaturze głównego przejścia krystalicznego charakteryzowały się łagodniejszym przebiegiem. α- Tokoferol hamował wnikanie sondy ANS do membrany w fazie ciekłokrystalicznej. Nie zaobserwowano istotnych różnic w przepuszczalności membrany w obecności D i DL-α-tokoferolu.

9

Effect of alpha-tocopherol esters on physical properties of DPPC liposomes. A DPH fluorescence anisotropy study

45%

Neunert G., Siejak P., Walejko P., Witkowski S., Polewski K.