Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Powodem cholesterolowej kamicy żółciowej jest nie tylko przesycenie cholesterolem żółci wątrobowej, czy podwyższona zawartość białka całkowitego, a w tym białek o zdolnościach pronukleacyjnych, ale także zwiększona aktywność wolnych jonów wapnia w żółci pęcherzyka żółciowego. Wiele badań potwierdza zwiększoną zawartość jonów wapnia w żółci pęcherzykowej pacjentów z cholesterolowymi kamieniami żółciowymi.
Żółć jest wydzieliną i wydaliną wątroby. Poprzez żółć wydalane są różnorodne związki pochodzenia endo- i egzogennego, między innymi sole mineralne. Główną drogą wydalania miedzi z organizmu ludzkiego jest żółć. Istotną różnicą między żółcią wątrobową a pęcherzykową jest gęstość. Żółć pęcherzykowa jest bardziej zagęszczona. Celem badań była wstępna ocena zawartości miedzi w ludzkiej żółci pęcherzykowej u pacjentów z kamicą żółciową oraz w żółci wątrobowej pochodzącej od tych samych pacjentów. Żółć pęcherzykowa była pobierana podczas usuwania kamiczego pęcherzyka żółciowego, natomiast żółć wątrobowa była pobierana z drenu Kehra w pierwszej, piątej i siódmej dobie po operacji. Zawartość miedzi oznaczano metodą spektrofotometrii atomowej przy użyciu spektrofotometru AAS. Zawartość białka całkowitego w badanych żółciach oznaczano metodą Lowry. Stwierdzono, że średnia zawartość miedzi w żółci pęcherzykowej była znacznie wyższa niż w żółci wątrobowej tych samych pacjentów. Podobnie zawartość białka całkowitego była wyższa w żółci pęcherzykowej. Stosunek miedzi do białka całkowi- 1 tego w żółci pęcherzykowej jest znacznie wyższy 1 niż w żółci wątrobowej. W żółci wątrobowej po- 3 branej w piątej i siódmej dobie po operacji stosunek miedzi do białka całkowitego jest stały.
Celem pracy było określenie wpływu ochratoksyny A (OTA) na stężenie magnezu w tkankach szczurzyc i ich potomstwa. Ciężarnym szczurzycom podawano OTA w stężeniu 2,5 ug kg-1 oraz 25 ug • kg-1. Po urodzeniu młodych od szczurzyc i ich potomstwa pobierano wątrobę, nerki i mózg, a następnie w tych tkankach oznaczano stężenie magnezu. Wykazano, że podawanie OTA wpływa na obniżenie stężenia magnezu zarówno w tkankach szczurzyc, jak i ich potomstwa, a wielkość zmian stężenia magnezu zależy od stosowanego stężenia OTA, jak również od rodzaju badanej tkanki. Obniżenie stężenia magnezu było znaczniejsze w tkankach szczurzyc aniżeli w tkankach ich potomstwa.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.