Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 23

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki oddziaływania oleju napędowego, przepracowanego oleju silnikowego oraz selenu (IV i VI), na aktywność peroksydazową gleby. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych na piasku gliniastym o zawartości węgla organicznego 8,7 g·kgˉ¹. Do próbek gleby wprowadzono w różnych kombinacjach kwas selenowy (IV) lub kwas selenowy (VI) (ilość dodanego Se wynosiła 0,05 mmol·kgˉ¹) oraz przepracowany olej silnikowy lub olej napędowy w ilościach 2, 10 i 50 g·kgˉ¹. Wszystkie próbki doprowadzono do 60% maksymalnej pojemności wodnej i przechowywano w szklanych pojemnikach typu twist, w stałej temperaturze 20°C. Aktywność peroksydaz oznaczono spektrofotometrycznie w 1., 7., 14., 28., 56. i 112. dniu doświadczenia. Skażenie gleby olejem napędowym oraz przepracowanym olejem silnikowym spowodowało stymulację aktywności peroksydaz. Wprowadzenie selenu do gleby nieskażonej substancjami ropopochodnymi wywołało zmiany aktywności peroksydaz. Jedynie dodatek selenu VI do gleby zawierającej olej napędowy w dawce 2 g·kgˉ¹ spowodował istotny wzrost średniej aktywności peroksydaz glebowych.
W pracy przedstawiono wyniki oddziaływania benzyny oraz selenu (IV) i (VI), na aktywność wybranych enzymów przemian azotu w glebie. Badania prowadzono w doświadczeniu laboratoryjnym na glebie zakwalifikowanej jako piasek gliniasty o zawartości węgla organicznego 8,7 g·kg⁻¹ s.m. Do próbek gleby wprowadzono w różnych kombinacjach kwas selenowy (IV) lub kwas selenowy (VI) (ilość dodanego Se wynosiła 0,05 mmol·kg⁻¹ s.m.) oraz benzynę w ilościach 2, 10 i 50 g·kg⁻¹ s.m. Wszystkie próbki doprowadzono do 60% maksymalnej pojemności wodnej i inkubowano w stałej temperaturze 20°C. W 1., 7., 14., 28. i 56. dniu doświadczenia oznaczono spektrofotometrycznie aktywność reduktazy azotanowej, ureazy oraz proteaz. Wprowadzenie do gleby benzyny w dawce 2 g·kg⁻¹ s.m. wywołało stymulację aktywności ureazy oraz reduktazy, podczas gdy większe dawki benzyny inhibitowały aktywność enzymów przemian azotu w glebie lekkiej. Po dodaniu selenu, zwłaszcza Se (VI) do gleby zanieczyszczonej benzyną w dawkach 10 i 50 g·kg⁻¹ s.m. stwierdzono głównie stymulację oznaczanych enzymów, zwłaszcza reduktazy azotanowej.
Celem podjętych badań była ocena możliwości wykorzystania selenu na dwóch stopniach utlenienia (+IV i +VI) w ograniczeniu oddziaływania ołowiu na aktywność oksydazy o-difenolowej w glebie oraz aktywność peroksydazy gwajakolowej i zawartość polifenoli ogółem w siewkach pszenicy jarej. Doświadczenie wazonowe przeprowadzono na próbkach glebowych o składzie granulometrycznym gliny piaszczysto-ilastej oraz zawartości węgla organicznego 3,38%. Do materiału glebowego wprowadzono w różnych kombinacjach wodne roztwory Pb(NO3)2, H2SeO3 oraz H2SeO4. Ilość wprowadzonego ołowiu wynosiła 0,05, 0,50 i 5,00 mmol·kg-1, a ilość selenu 0,05 mmol·kg-1. Aplikacja do gleby ołowiu powodowała inhibicję aktywności oksydazy o-difenolowej oraz spadek zawartości polifenoli ogółem w siewkach pszenicy jarej. Natomiast aktywność peroksydazy roślinnej uległa podwyższeniu. Zaobserwowany efekt zwiększał się wraz ze wzrostem dawki metalu. Obecność w glebie selenu spowodowała stymulację aktywności oksydazy o-difenolowej w glebie i peroksydazy w siewkach pszenicy oraz spadek ogólnej zawartości polifenoli roślinnych. Stwierdzone zmiany oznaczanych parametrów biochemicznych były większe przy zastosowaniu selenu na +VI niż na +IV stopniu utlenienia. Dodatek selenu do gleby zawierającej ołów ograniczał oddziaływanie tego metalu na oznaczane parametry. Może to świadczyć o potencjalnej możliwości wykorzystania selenu w zmniejszaniu wpływu ołowiu na procesy biochemiczne w glebie i roślinie.
The aim of this study was to determine dehydrogenases activity in the soil with the addition of NaCl in different concentrations and to identify whether the observed changes to be considered dangerous, tolerated, or insignificant for soil ecosystem. The study was carried out on samples of loamy sand, sandy loam and sandy clay loam. The aqueous NaCl solutions were introduced to soil in the doses of: 0; 0.05; 0.50; 5.00; 50.00 mmol > kg–1. Dehydrogenases activity was measured spectrophotometrically in 1, 3, 7, 14, 28, 56 and 112 day of incubation. The results are indicated in the graphs of ecological hazard zones (Domsch et al. 1983). The presence in soil of sodium chloride caused inhibition of dehydrogenases activity. The observed inhibition level of these enzymes was greatest in loamy sand and decreased with organic carbon and clay fraction C 0.002 mm. Soil salinity with largest doses of NaCl (5.00 and 50.00 mmol > kg–1), in relation to ecological significance of soil contamination could turn into its degradation.
Celem pracy było określenie zmian aktywności fosfatazy kwaśnej i zasadowej w glebie, wywołanych obecnością kadmu, w warunkach zróżnicowanego zasolenia. Doświadczenie przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych, na próbkach gliny lekkiej, pobranych z poziomu ornoprochnicznego czarnych ziem Równiny Gumienieckiej. Zawartość węgla organicznego w glebie wynosiła 1,09%, azotu ogółem 0,14%, a pH w 1 M KCl 6,81. Do części ziemistych materiału glebowego wprowadzono, w rożnych kombinacjach, wodne roztwory azotanu(V) kadmu i chlorku sodu. Ilość dodanego kadmu do gleby wynosiła 0, 1, 5 i 25 mg Cd2+ ・ kg–1, a ilość NaCl 0 i 0,5% wagowych. W 1., 7., 14., 28., 56. i 112. dniu doświadczenia oznaczono spektrofotometrycznie aktywność fosfataz. Otrzymane wyniki przeliczono w stosunku do aktywności enzymów w glebie kontrolnej (przyjmując ją za 100%) i podano jako procent inhibicji. Wyniki zmian aktywności fosfataz przedstawiono na wykresach ekologicznych stref zagrożenia. Aktywność fosfatazy kwaśnej i zasadowej uległa istotnym zmianom po wprowadzeniu do gleby kadmu oraz chlorku sodu. Zarówno kadm, jak i zasolenie gleby spowodowały inhibicję aktywności fosfataz glebowych, która zwiększała się wraz ze wzrostem stężenia metalu w glebie. Obecność chlorku sodu pogłębiała negatywne oddziaływanie kadmu na aktywność fosfatazową gleby. Zaobserwowana inaktywacja fosfataz wywołana dodatkiem kadmu w ilości 25 mg ・ kg–1 znajdowała się na wykresach stref ekologicznego zagrożenia w obszarze wartości krytycznych, co może świadczyć o zaburzeniach w metabolizmie związków fosforu w glebie.
Celem podjętych badań było określenie oddziaływania dwóch 1-butylo-2,3-dimetyloimidazoliowych cieczy jonowych z różnymi anionami: tetrafluoroboranowym [BMMIM][BF4] i heksafluorofosforanowym [BMMIM][PF6] na aktywność wybranych enzymów glebowych: dehydrogenaz, fosfatazy kwaśnej, fosfatazy zasadowej oraz ureazy. Badania przeprowadzono na piasku gliniastym o zawartości węgla organicznego 9,50 g·kg⁻¹. Do gleby wprowadzono wodne roztwory [BMMIM][BF4] lub [BMMIM][PF6] w ilościach: 0, 1, 10, 50, 100, 400, 700 i 1000 mg·kg⁻¹ s.m. Tak przygotowaną glebą napełniano wazony, do których następnie wysiano po 15 nasion jęczmienia jarego lub rzodkiewki. Przez cały okres badań utrzymywano stałą temperaturę 20 ±2°C oraz wilgotność na poziomie 70%. W 14. dniu doświadczenia oznaczono spektrofotometrycznie aktywność wymienionych enzymów. Wprowadzenie do gleby [BMMIM][BF4] i [BMMIM][PF6] spowodowało inhibicję aktywności wszystkich enzymów glebowych, pogłębiającą się wraz ze wzrostem dawki analizowanych substancji. Spośród oznaczanych enzymów najbardziej wrażliwa na obecność obu cieczy jonowych okazała się fosfataza kwaśna. Jedynie po aplikacji analizowanych związków, w dawce 1000 mg·kg⁻¹, największa inhibicja aktywności wystąpiła w przypadku ureazy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.