Jeździectwo jest w ostatnich dziesięcioleciach najbardziej rozwojową dziedziną rekreacji ruchowej. Tymczasem rozwój industrialny i przyjęte w Polsce regulacje prawne stanowią istotne ograniczenia tego zjawiska, generujące konflikty. Stroną owych konfliktów bywają nadleśnictwa, gdyż to właśnie nadleśniczym pozostawiono decyzje o ewentualnym udostępnieniu do jazdy konnej lasu poprzez tzw. szlaki konne. Z analizy danych o istniejących dziś w Polsce szlakach konnych próbujemy wyciągnąć wnioski: Czym w istocie jest szlak konny? Jaka była rola poszczególnych nadleśnictw w procesie tworzenia szlaków? Czy oprócz faktu udostępnienia terenu zastosowano normy porządkowe, regulaminy, umowy itp.? Czy i jakie koszty poniesiono w związku z utworzeniem szlaku? Czy zaobserwowano negatywny wpływ funkcjonowania szlaku na las? Całkowicie z inicjatywy Lasów Państwowych (LP) powstał Szlak Konny Puszczy Augustowskiej i Mazur. Celem jego powołania było umożliwienie rozwoju rekreacji jeździeckiej, promowanie regionu, podniesienie jego atrakcyjności, przedłużenie sezonu turystycznego oraz promocja LP.