Planowanie przestrzenne jest jednym z instrumentów ochrony środowiska o zadaniach określonych przez akty prawne. Wśród opracowań dotyczących zagospodarowania przestrzennego szczególne znaczenie mają plany ustanawiane przez samorządy lokalne jako przepisy prawa. Stanowią one podstawę wydawania decyzji dotyczących zagospodarowania terenów, a przede wszystkim inwestowania. Skuteczność ochronnego działania planów zależy od zakresu, szczegółowości oraz stopnia dostosowania ich ustaleń do cech danego terenu oraz problemów, które mogą się pojawiać w związku z projektowanym sposobem zagospodarowania. Wykonane analizy kilkudziesięciu planów wykazały, że ustalenia dotyczące ochrony środowiska zawarte są we wszystkich planach przy czym ich zakres jest różny od ustaleń najbardziej ogólnych po szczegółowe, ściśle regulujące sposoby zagospodarowania. Potrzeby regulacji związane są przede wszystkim z przeznaczeniem terenów, minimalizacją uciążliwości lokalizowanych obiektów, kształtowaniem zieleni, relacjami z obiektami chronionymi prawnie. Na podstawie przeprowadzonych analiz zaproponowano zakres ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego dotyczących problemów środowiska przyrodniczego. Ustalenia regulujące przeznaczenie terenu mogą dotyczyć: - przeciwdziałania przekształceniom terenów o cennych cechach przyrodniczych i ważnych dla funkcjonowania środowiska, - zasad łączenia funkcji potencjalnie konfliktowych bądź ograniczenie jej form. Uciążliwość obiektów może być regulowana poprzez: - zakazy lokalizacji określonych typów - obiektów lub konkretnych obiektów, - wskazanie dopuszczalnych źródeł energii, - określenie specyficznych wymagań technicznych lub technologicznych, - obowiązek stosowania zabezpieczeń technicznych i budowlanych, np. ekranów akustycznych, - wymagania dotyczące kształtowania zieleni towarzyszącej obiektom, - wskazanie sposobów zabudowy terenów przeciwdziałających pogarszaniu warunków przewietrzania. Lokalne systemy przyrodnicze mogą być kształtowane poprzez: - wskazanie elementów, które nie mogą ulec likwidacji lub przekształceniu, - zakaz działań zmieniających warunki siedliskowe, - określenie udziału powierzchni niezabudowanej i nieutwardzonej. Ustalenia związane z obszarami i obiektami chronionymi mogą dotyczyć: - ograniczania zabudowy terenów stanowiących przedpole obszarów objętych ochroną bądź ciągi łączące różne obszary chronione, - ograniczeń uciążliwości obiektów lokalizowanych w otoczeniu obszarów chronionych, - sterowania dostępnością komunikacyjną do obszarów cennych, - szczegółowych sposobów realizacji ogólnych zapisów planów ochrony ustalonych dla obszarów objętych ochroną prawną.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.