Badania przeprowadzono na 54 samcach szczurów rasy Wistar, podzielonych na 9 grup i żywionych przez okres 4 tygodni pólsyntetycznymi dietami różniącymi się rodzajem soli wapnia (węglan, cytrynian i mleczan) oraz poziomem (90, 60 lub 30%) zalecanej podaży tego składnika mineralnego w diecie dla szczurów doświadczalnych. Stwierdzono, że absorpcja pozorna wapnia nie zależała od rodzaju soli, ale od poziomu tego pierwiastka w diecie szczurów, wzrastając w miarę zmniejszania się podaży wapnia w pożywieniu. Żaden z badanych czynników nie miał niezależnego wpływu na stan rozwoju tkanki kostnej szczura, ale istotny efekt ich współdziałania odnotowano w odniesieniu do całkowitej zawartości i koncentracji wapnia w kości udowej. Przy wyższych poziomach wapnia w pożywieniu wartości obydwóch parametrów były zbliżone u tych zwierząt, które otrzymywały w diecie cytrynian lub mleczan wapnia i wyższe w porównaniu z tymi, które karmione były węglanem wapnia. Uzyskane wyniki wskazują, że można zalecać wykorzystywanie mleczanu wapnia do wzbogacania żywności w takim samym stopniu jak powszechnie stosowany węglan wapnia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.