Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Erytrytol, czterowęglowy alkohol wielowodorotlenowy, jest substancją sło­dzącą coraz częściej stosowanąjako zamiennik sacharozy. Jego produkcja na skalę przemy­słową odbywa się wyłącznie w procesach biotechnologicznych. Celem pracy było porównanie wydajności i dynamiki produkcji erytrytolu z glicerolu odpa­dowego, pochodzącego z produkcji biodiesla, przez szczep Yarrowia lipolytica Wratislavia K1-UV21 w hodowli okresowej, okresowej zasilanej i powtórzeniowej hodowli okresowej. Hodowle prowadzono w bioreaktorze Biostat B Plus. Całkowite stężenie glicerolu wynosiło 150 i 250 g-dm-3, odpowiednio w hodowli okresowej i okresowej zasilanej. Powtórzeniową hodowlę okresową rozpoczęto jako hodowlę okresową zasilaną, a po wyczerpaniu glicero­lu, z bioreaktora usunięto 40% jego zawartości i uzupełniono taką samą objętością świeże­go podłoża. Po każdej wymianie stężenie glicerolu wynosiło 100 g-dm"3. Przeprowadzono 4 takie cykle. W hodowli okresowej i okresowej zasilanej drożdże produkowały odpo­wiednio 84,1 i 136 g-dm-3 erytrytolu. Wydajność produkcji tego związku była zbliżona (0,53 g^g-1) w obu systemach hodowlanych, natomiast szybkość objętościowa, jak i wła­ściwa syntezy erytrytolu była wyższa w hodowli okresowej. Podczas powtórzeniowej ho­dowli okresowej wysoką wydajność (0,51-0,55 g^g-1), jak i dynamikę produkcji erytrytolu (0,80-1,05 g-dm^h-1) uzyskano podczas trzech pierwszych cykli.
Celem pracy była ocena wpływu podłoża inokulacyjnego (YNB lub podłoże mineralne) oraz rodzaju wprowadzonego namoku kukurydzianego (sypki lub płynny) na biosyntezę kwasu pirogronowego i α-ketoglutarowego z glicerolu odpadowego przez drożdże Yarrowia lipolytica A-10. Hodowle okresowe były prowadzone do wyczerpania substratu (100 g ∙ dm-3 glicerolu) i trwały 68–118 godz. Drożdże produkowały od 30,4 do 35,8 g ∙ dm-3 kwasu pirogronowego oraz od 14,4 do 17,9 g ∙ dm-3 α -ketoglutarowego. Przy zastosowaniu YNB jako podłoża inokulacyjnego uzyskano wyższe wartości szybkości objętościowej produkcji obu kwasów. Wydajność produkcji kwasu α-ketoglutarowego była zbliżona we wszystkich wariantach hodowlanych, natomiast najwyższą wartość tego parametru dla kwasu pirogronowego, 0,35 g ∙ g-1, uzyskano przy wykorzystaniu mineralnego podłoża inokulacyjnego i namoku płynnego. Najwyższą procentową zawartość białka, około 38%, oznaczono w biomasie drożdży i otrzymano, używając podłoża mineralnego.
Badano aktywność kwasotwórczą oraz stan fizjologiczny szczepu Y. lipoly- tica Wratislavia 1.31 podczas półciągłej biosyntezy kwasu cytrynowego z glicerolu odpa­dowego. Proces rozpoczęto jako hodowlę fed-batch, a następnie przeprowadzono 8 cykli hodowlanych, różniących się objętością wymienianego podłoża. W pierwszych czterech cyklach wymieniano około 30% (0,4 dm3), w kolejnych 40% (0,5 dm3) objętości robo­czej bioreaktora. Wymiana 0,4 dm3 podłoża umożliwiała otrzymanie do 175 g-dm-3 kwasu cytrynowego z wydajnością 0,66 g-g-1. Zwiększenie wymienianej objętości podłoża wpłynęło na obniżenie stężenia kwasu cytrynowego do 120 g-dm"3; wzrost stężenia bio­masy, erytrytolu oraz wzrost udziału w populacji komórek o objętości powyżej 60 m3. Ocena stanu fizjologicznego drożdży podczas długoterminowego procesu wykazała ich dobrą żywotność oraz wysoką stabilność genetyczną i fenotypową.
W hodowlach okresowych zbadano wpływ obrotów mieszadła w zakresie 400-1200 rpm na produkcję erytrytolu z glicerolu przez mutanta octanowego Y. lipolytica Wratislavia K1. W badaniach wykorzystano glicerol odpadowy pochodzący z produkcji biodiesla. Wydajność procesu produkcji erytrytolu była na zbliżonym poziomie i wahała się od 0,46 (przy 1200 rpm) do 0,53 g/g (przy 800 rpm). Wyższą szybkość właściwą produkcji erytrytolu obserwowano przy szybkości obrotowej mieszadła w zakresie od 800 do 1200 rpm. W tych warunkach stopień nasycenia podłoża tlenem (pO₂) w fazie produkcji erytrytolu wynosił około 60%. W hodowli prowadzonej przy 800 rpm uzyskano najwyższe stężenie erytrytolu, 80 g/L, podobnie jak najwyższą objętościową i właściwą szybkość produkcji erytrytolu, odpowiednio 1,01 g/L/h i 0,068 g/g/h.
W pracy przebadano dwanaście szczepów grzybów strzępkowych z rodzaju Aspergillus, Trichoderma i Rhizopus pod względem zdolności do biosyntezy fitaz oraz enzymów towarzyszących tj. celulaz i ksylanaz, w hodowlach wstrząsanych oraz SSF, w obecności zmielonej fasoli, skrobi kukurydzianej, rzepaku oraz mąki sojowej jako źródeł węgla. Jedenaście szczepów było zdolnych do biosyntezy fitaz, wykazano jednak znaczne zróżnicowanie poziomu aktywności w zależności od źródła węgla w pożywce. Najefektywniejszym źródłem węgla do syntezy tych enzymów była zmielona fasola oraz skrobia kukurydziana. Największymi uzdolnieniami do biosyntezy fitaz charakteryzowały się szczepy Aspergillus niger 551 (34,56 nKat g⁻¹) oraz Aspergillus cervinus (31,85 nKat g⁻¹). W hodowlach prowadzonych w systemie SSF na zmielonej fasoli z udziałem obu szczepów uzyskano zwiększenie aktywności właściwej fitaz w porównaniu z hodowlą wgłębną. Enzymy towarzyszące, tj. celulazy i ksylanazy, w tych warunkach hodowlanych wytwarzane były na niskim poziomie.
Celem pracy była ocena wpływu podłoża inokulacyjnego (YNB lub podłoże mineralne) oraz rodzaju wprowadzonego namoku kukurydzianego (sypki lub płynny) na biosyntezę kwasu pirogronowego i α-ketoglutarowego z glicerolu odpadowego przez drożdże Yarrowia lipolytica A-10. Hodowle okresowe były prowadzone do wyczerpania substratu (100 g∙dm-3 glicerolu) i trwały 68–118 godz. Drożdże produkowały od 30,4 do 35,8 g∙dm-3 kwasu pirogronowego oraz od 14,4 do 17,9 g∙dm-3 α -ketoglutarowego. Przy zastosowaniu YNB jako podłoża inokulacyjnego uzyskano wyższe wartości szybkości objętościowej produkcji obu kwasów. Wydajność produkcji kwasu α-ketoglutarowego była zbliżona we wszystkich wariantach hodowlanych, natomiast najwyższą wartość tego parametru dla kwasu pirogronowego, 0,35 g∙g-1, uzyskano przy wykorzystaniu mineralnego podłoża inokulacyjnego i namoku płynnego. Najwyższą procentową zawartość białka, około 38%, oznaczono w biomasie drożdży otrzymano, używając podłoża mineralnego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.