W pracy przedstawiono model matematyczny nawodnień kroplowych, oparty na równaniu Richardsa, oraz wyniki obliczeń dotyczące rozkładu uwilgotnienia gleby, wykorzystując własny program komputerowy. Stwierdzono, że stosowanie większej ilości emiterów kroplujących dla jednej rośliny (np.4) ogranicza znacznie grawitacyjny odpływ wody poza strefę korzeniową oraz powoduje niewielkie zwiększenie zwilżanej powierzchni.