Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 34

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Materiał badawczy stanowiło ziarno pszenżyta jarego odmiany Wanad, pochodzące z doświadczeń prowadzonych w latach 1999-2001 na terenie Stacji Doświadczalnej Zawady, należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Celem badań było określenie wpływu gęstości wysiewu (500 i 750 ziarn·m⁻²) oraz herbicydów (Arelonu 75 WP i Pumy Super 069) na skład aminokwasowy ziarna oraz określenie wartości biologicznej białka (CS, EAAI). Zawartość aminokwasów egzogennych i endogennych w ziarnie pszenżyta oraz wartość biologiczna białka (CS, EAAI) były wyższe przy gęstości siewu 750 niż 500 ziarn·m⁻². Stosowane herbicydy nie wpływały istotnie na zawartość aminokwasów w ziarnie pszenżyta jarego. Zwiększone opady w 2000 roku sprzyjały gromadzeniu się aminokwasów w ziarnie pszenżyta.
W pracy oceniono wpływ nawożenia azotem oraz rozstawy rzędów na zmiany zawartości białka i aminokwasów egzogennych oraz wartość biologiczną białka przechowywanych bulw dwóch odmian ziemniaka: jadalnej Irgi i wysokoskrobiowej Ekry. Materiał do badań stanowiły bulwy ziemniaka, pochodzące z 3-letniego doświadczenia polowego, w którym badano dwa poziomy nawożenia azotem (60 i 90 kg N·ha⁻¹) oraz rozstawę rzędów (62, 82 i 102 cm). Analizę chemiczną, która obejmowała oznaczenie zawartości białka ogółem oraz aminokwasów egzogennych, wykonano bezpośrednio po zbiorze bulw oraz po 7-miesięcznym okresie przechowywania bulw. Dokonano również oceny biologicznej wartości białka na podstawie aminokwasu ograniczającego (CS) oraz zintegrowanego wskaźnika aminokwasów niezbędnych (EAAI). Oceny statystycznej uzyskanych wyników dokonano, korzystając z analizy wariancji i testu Tukey'a. Wykazano, że o zmianach zawartości białka i aminokwasów egzogennych oraz wartości biologicznej białka, poza czasem przechowywania, decydowały głównie odmiany, nawożenie azotowe oraz warunki pogodowe w trakcie wegetacji ziemniaka. Przechowywanie bulw, zarówno u odmiany Irga jak i Ekra, istotnie obniżyło zawartość białka oraz sumę aminokwasów egzogennych. Suma aminokwasów egzogennych modyfikowana była również przez nawożenie azotowe, zwłaszcza u odmiany jadalnej Irga, u której wyższa dawka azotu spowodowała wzrost zawartości tych aminokwasów. Istotne zmiany zawartości aminokwasów egzogennych w trakcie przechowywania powodowały znaczną fluktuację udziału tych aminokwasów w sumie aminokwasów oraz wpływały na obniżenie wartości biologicznej białka bulw, głównie odmiany Irga.
Celem badań było określenie wpływu gęstości wysiewu (500, 670, 750 ziarn·m⁻²) oraz stosowania dwóch herbicydów (Arelon 75 WP, Puma Super 069 EW) i bronowania na plonowanie oraz jakość ziarna pszenżyta jarego. Wysokość plonu ziarna nie zależała od gęstości wysiewu i bronowania oraz herbicydów zastosowanych do niszczenia chwastów. Plon i poziom białka ogółem w ziarnie wzrastał wraz z gęstością wysiewu, natomiast zawartość skrobi ulegała obniżeniu dopiero przy najwyższej gęstości (750 ziarn·m⁻²). Zalecana dawka Arelonu 75 WP i Pumy Super 069 EW powodowała wzrost zawartości białka ogółem oraz obniżenie poziomu skrobi w ziarnie. Stwierdzono też, że połowa zalecanej dawki Arelonu 75 WP w połączeniu z bronowaniem również wpływała na obniżenie zawartości skrobi. Zwiększanie gęstości wysiewu, chociaż nie powoduje istotnego wzrostu plonu ziarna, jest korzystne, ponieważ wpływa na wzrost zawartości białka w ziarnie, a tym samym jego plonu. Zalecane dawki herbicydów Arelon 75 PW i Puma Super 096 EW można stosować do niszczenia chwastów w uprawach pszenżyta jarego bez obniżenia wielkości plonu ziarna i białka. Zmniejszenie zalecanych dawek badanych herbicydów o połowę, z jednoczesnym bronowaniem także nie powoduje istotnych zmian w plonowaniu i jakości ziarna. Badane herbicydy można zamiennie stosować do niszczenia chwastów w uprawach pszenżyta jarego.
W pracy oceniono wpływ poziomu nawożenia azotem oraz rozstawy rzędów na cechy jakościowe, tj.: zawartość suchej masy, skrobi i witaminy C przechowywanych bulw dwóch odmian ziemniaka: jadalnej Irgi i wysokoskrobiowej Ekry. Materiał do badań stanowiły bulwy ziemniaka, pochodzące z 3-letniego doświadczenia polowego, w którym badano dwa poziomy nawożenia azotem (60 i 90 kg N·ha⁻¹) oraz rozstawę rzędów (62, 82 i 102 cm). Analizę chemiczną, która obejmowała oznaczenie badanych cech jakościowych, wykonano bezpośrednio po zbiorze bulw oraz po 7-miesięcznym okresie przechowywania bulw. Wpływ badanych czynników na cechy jakościowe bulw oceniono na podstawowe analizy wariancji, a oceny istotności różnic między średnimi dokonano korzystając z testu Tukey'a. Wykazano, że o jakości przechowywanych bulw ziemniaka, ocenianych na podstawie zawartości skrobi, suchej masy i witaminy C, decydowały poza czynnikiem odmianowym i czasem przechowywania, warunki meteorologiczne w trakcie wegetacji oraz badane czynniki agrotechniczne, tj. nawożenie azotowe oraz rozstawa rzędów. Przechowywanie bulw spowodowało istotny spadek skrobi, suchej masy oraz witaminy C. Bardziej wrażliwą na przechowywanie bulw okazała się skrobiowa odmiana Ekra w porównaniu z jadalną Irgą. Zróżnicowane nawożenie azotem silniej modyfikowało jakość przechowywanych bulw ziemniaka w porównaniu z rozstawą rzędów, czy warunkami meteorologicznymi w okresie wegetacji. Wyższe nawożenie azotem powodowało obniżenie jakości przechowywanych bulw ziemniaka, zwłaszcza znaczące obniżenie skrobi u odmiany Irga i witaminy C u odmiany Ekra oraz porównywalne suchej masy u obydwu odmian.
An experiment was established to study a population of long raceme peduncle-type (lp-type) lucerne. 15 groups of plants were grown in selection plots. Each group comprised plants originating from seeds collected from a single plant, and since lucerne is allogamous, the obtained results provided a basis for an evaluation within the maternal line. The aim of this study was to analyze the seed yield and the expression of phenotypic traits affecting the seed yield structure. Principle component analysis (PCA) was performed. The Euclidean distance and K-means grouping were used as a taxonomic measure of similarity between groups. Two agglomerated phenotypic groups were discriminated within the examined population, and the differentiating traits in a multivariate analysis were: number of racemes per shoot, number of seeds per shoot and seed yield per shoot. Statistical characteristics of the distinguished groups provided a basis for determining the ideotype with a high seed yield.
The paper presents the variability analysis of some quantitative characteristics, that is of tuber yield, starch content and yield, dry matter content and yield and vitamin C content in selected edible potato varieties. Reciprocal relations of variance components calculated and their percentage share in the total variability were a measure of variability evaluation for the characteristics examined. Moreover, the variability of the characteristics was characterised by means of the classical variability coefficient. It has been found that tuber yield and vitamin C content variability was determined mainly by the interaction effects of years and the factors examined, as well as the experimental error. The respective values were as follows: 44.3% and 34.7% for tuber yield, and 42.2% and 46.2% for vitamin C. The starch content was in 47.5% modified by the effects of the main factors (including 35.0% for years) and the error effect (39.0%). A similar interaction was observed in the case of dry matter content variability, but the error was 52.4%. Starch and dry matter yields were determined mainly by interaction effects of the years and the examined factors (40.7% and 39.9%, respectively) as well as the experimental error (32.2% of the total variability for both traits). The highest changes expressed as the values of the coefficient of variation were found for tuber yield, dry matter yield and starch yield.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.