Celem przeprowadzonego doświadczenia wazonowego była ocena wpływu poziomu nawożenia fosforem na zawartość selenu w kukurydzy i lucernie. Podłożem była glina lekka wzbogacona w selen. Zastosowano 240 μg Se∙kg-1 gleby w postaci Na2SeO3. Fosfor wprowadzono w dawkach: 0, 0,08, 0,12, 0,16 i 0,24 g P∙kg-1 gleby. Stwierdzono, że zastosowane nawożenie fosforem zróżnicowało zawartość selenu w roślinach testowych, z tym, że kierunek tych zmian uwarunkowany był właściwościami gatunkowymi oraz dawką wprowadzonego P. W obu terminach uprawy kukurydzy jedynie najniższa dawka 0,08 g P∙kg-1 spowodowała istotny wzrost zawartości selenu w roślinach. Zwiększanie poziomu nawożenia tym makroskładnikiem ograniczało nagromadzenie Se przez kukurydzę. Zastosowane nawożenie fosforem powodowało wzrost zawartości selenu w częściach nadziemnych lucerny w porównaniu z roślinami obiektu kontrolnego. Najwięcej Se zawierały rośliny zebrane z gleb, do których wprowadzono 0,12 g P∙kg-1. Dalszy wzrost dawki P zmniejszał zawartość Se w tkankach, z tym, że w odróżnieniu od kukurydzy, nawet po zastosowaniu najwyższej dawki fosforu określona ilość Se w lucernie była wyższa niż w roślinach obiektu kontrolnego. W obydwu gatunkach roślin testowych o ilości nagromadzonego selenu decydował stosunek przyswajalnej formy fosforu w glebie do ilości Se rozpuszczalnej w DTPA. Przy stosunku P : Se w glebie mniejszym niż 4000 : 1 występował między tymi pierwiastkami synergizm jonowy, po rozszerzeniu wartości tego stosunku > 4000 : 1 fosfor ograniczał nagromadzanie selenu przez oba badane gatunki roślin.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.