Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1996-1999 w warunkach Niziny Śląskiej przeprowadzano ścisłe doświadczenia polowe z międzyplonami i burakiem cukrowym. Międzyplony zwiększały zawartość magnezu w korzeniach i liściach buraka. W lipcu, sierpniu i we wrześniu wzrastające dawki azotu powodowały niewielkie zróżnicowanie zawartości magnezu w korzeniach a wzrost koncentracji Mg w liściach. Przed zbiorem stwierdzono istotne obniżanie się koncentracji Mg w buraku pod wpływem nawożenia azotem. Zawartość Mg w korzeniach (we wrześniu i w październiku) oraz w liściach (w lipcu i sierpniu) była ujemnie skorelowana z plonem liści, natomiast dodatnio z plonem korzeni, zawartością cukru, wydatkiem cukru białego i technologicznym plonem cukru. W miarę upływu wegetacji wzrastał udział korzeni w akumulacji magnezu a obniżał liści. Udział korzeni i liści w akumulacji magnezu zależał od fazy rozwoju, nawożenia organicznego, dawki azotu i odmiany.
W badaniach określano wpływ nawożenia organicznego masą międzyplonów - bobiku, facelii, gorczycy i mineralnego azotem - w dawkach 60, 120 i 180 kg xha-1, na tle obiektów bez nawożenia na gromadzenie magnezu przez trzy odmiany buraka cukrowego - Kristall, Atair i PN Mono 4. Buraki uprawiane na nawożeniu organicznym pobierały więcej magnezu niż uprawiane bez nawożenia, a największym zapotrzebowaniem na magnez w celu wytworzenia jednostki plonu i uzyskania 1 tony cukru cechowały się rośliny uprawiane na bobiku. Nawożenie azotem nie różnicowało nagromadzania magnezu w wytworzonym plonie korzeni, a zapotrzebowanie na magnez w celu wytworzenia jednostki plonu zmniejszało się pod wpływem wzrastających dawek azotu. Do wytworzenia 1 tony cukru technologicznego najkorzystniejsze było nawożenie 60 kg N xha-1. Masa nagromadzonego magnezu w plonach korzeni nie była modyfikowana przez właściwości odmian. Najniższym zapotrzebowaniem na magnez w celu wytworzenia jednostki plonu i 1 tony cukru technologicznego cechowała się odmiana Atair.
W badaniach nad nalistnym dokarmianiem chlorkiem sodu, w stężeniach 2, 6 i 12%, zastoso­wanym w pierwszych dekadach lipca, sierpnia i września, na odmiany Kristall, Atair i PN Mono 4 określano poziom plonów, strukturę masy korzeni, zawartość makroskładników mineralnych oraz niektóre cechy wartości technologicznej surowca. Nalistny oprysk chlorkiem sodu wpływał korzystnie na poziom plonów korzeni i liści buraka cukrowego, strukturę masy korzeni oraz biologiczną i technologiczną wydajność cukru. Stężenia i terminy stosowania chlorku sodu istotnie kształtowały strukturę masy korzeni i ich wartość technologiczną. Stężenie 12% chlorku sodu zwiększało zawartość suchej masy, popiołu i azotu alfa-aminowego, lecz nie wpływało na wzrost koncentracji cukru i jego wydatek. Sód zawarty w korzeniach istotnie dodatnio warunkował ich plon, lecz ujemnie wpływał na zawartość cukru i jego wydatek. Pod wpływem wzrastających dawek chlorku sodu w korzeniach wzrastała koncentracja azotu, potasu i sodu, a zmniejszała się zawartość fosforu i magnezu.
W badaniach przeprowadzonych w latach 1997-1999 badano wpływ międzyplonów i nawożenia azotem na zmiany zawartości cynku w korzeniach i liściach trzech odmian buraka cukrowego. Nie stwierdzono korelacji między zawartością cynku w roślinach, a plonem technologicznym cukru. Koncentracja cynku w korzeniach i liściach zależała od przebiegu pogody w latach badań oraz fazy rozwoju roślin. Międzyplony nie powodowały ukierunkowanych zmian zawartości cynku w roślinach, zaś nawożenie azotem w dawce 180 kg N·ha⁻¹ stymulowało jego koncentrację w korzeniach. Odmiany różniły się poziomem zawartości cynku w korzeniach.
Cztery odmiany ziemniaka skrobiowego uprawiano przez dwa lata oddzielnie i w mieszance odmian ze stosowaniem fungicydów przeciw zarazie ziemniaka i bez zabiegów ochronnych. Efektem uprawy w mieszance odmian był większy plon bulw i skrobi oraz wyższa zawartość skrobi niż ich średnie z odmian uprawianych osobno. Uprawa w mieszance odmian nie wpływała na właściwości skrobi. Stosowanie fungicydów w uprawie ziemniaka powodowało zwiększenie plonów bulw i skrobi oraz podwyższenie zawartości skrobi w bulwach w stosunku do uprawy bez zabiegów ochronnych. Użycie fungicydów powodowało obniżenie lepkości kleików skrobiowych.
W badaniach określano wpływ międzyplonów i nawożenia azotem na zmiany zawartości manganu i boru w korzeniach trzech odmian buraka cukrowego. Zawartość manganu oceniano w latach 1997-1999, w próbach pobieranych w lipcu, sierpniu, we wrześniu i w październiku, zaś boru w próbach z października w roku 1997. Stwierdzono, że zawartość manganu w korzeniach i liściach buraka była ujemnie skorelowana z technologicznym plonem cukru. Poziom zawartości manganu, zróżnicowany w kolejnych miesiącach wegetacji roślin, zależał istotnie od warunków pogodowych w latach badań. Nawożenie azotem w dawkach 120 i 180 kg N·ha⁻¹ powodowało wzrost koncentracji manganu w korzeniach. Zawartość manganu w korzeniach jest modyfikowana przez właściwości odmian. Jednoroczne wyniki sugerują obniżenie zawartości boru w korzeniach buraka cukrowego pod wpływem nawożenia azotowego.
Opracowanie jest częściową syntezą wyników badań przeprowadzonych w latach 1997-1999 w Katedrze Szczegółowej Uprawy Roślin i w Katedrze Chemii Rolniczej AR we Wrocławiu, nad wpływem międzyplonów, nawożenia azotem i odmian na zmiany zawartości miedzi w korzeniach i w liściach buraka cukrowego. Warunki pogodowe w latach badań i faza rozwoju roślin istotnie różnicowały poziom zawartości miedzi w czasie wegetacji buraka. Korzenie buraka w lipcu cechowały się wyższą zawartością miedzi, niż w późniejszym okresie. Stwierdzono że zawartość miedzi w korzeniach i w liściach buraków w czasie wegetacji roślin była dodatnio skorelowana z plonem technologicznym cukru. Nie udowodniono ukierunkowanych zmian koncentracji Cu pod wpływem międzyplonów ścierniskowych i dawek azotu. W warunkach przyrodniczych badań odmiany różniły się poziom zawartości miedzi w korzeniach buraka cukrowego.
The present field experiment and lab investigations analysed the effect of nitrogen fertilisation at the rates of 0, 80, 160 and 240 kgˇha-1 on the technological root value of the following cultivars ‘Action’, ‘Amelia’, ‘Atair’, ‘Cordelia’, ‘Dojana’, ‘Evita’, ‘Fontana’, ‘Gala’, ‘Hanna’, ‘Jupiter’, ‘Nilla’, ‘PN Mono 4’ ‘Sofie’ and ‘Sonja’. 80 and 160 kgˇha-1 of N resulted in a significant increase in the single root weight, root yield and the biological sugar yield. Technological sugar yield justified only the application of 80 kgˇha-1 of N. The increase in the technological sugar yield at 160 kgˇha-1 of N was insignificant, while an increase in N rate up to 240 kgˇha-1 made the yield correspond to that obtained for 80 kgˇha-1 of N. With rates increasing by further 80 kgˇha-1 of N, there were observed increases in the contents of alpha-amino N, sodium and potassium and decreased content of sucrose.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.