Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy oceniono wpływ dodatku selenu nieorganicznego (8 mg/dm³) na wzrost i siłę pędną drożdży piekarskich. Hodowle prowadzono na pożywkach melasowych z dodatkiem selenianu(IV) sodu; odniesienie stanowiły próby bez dodatku selenu. Ocenie poddano piekarskie szczepy drożdży S. cerevisiae (13/24K, R, 16/24XXX oraz G) pochodzące z kolekcji Zakładu Technologii Spirytusu i Drożdży Politechniki Łódzkiej. Wykazano znaczne zmniejszenie plonu biomasy w hodowlach z selenem - od 19 % w przypadku szczepu 16/24XXX do 33 % w przypadku szczepu 13/24K w odniesieniu do hodowli prowadzonych bez dodatku tego związku. Drożdże otrzymane z dodatkiem selenu odznaczały się dużo mniejszą siłą pędną (suma trzech pędów większa o 30 - 70 min od normatywnej). Siła pędna drożdży selenowych otrzymanych po hodowli z dodatkiem selenianu wynosiła od 156 min (szczep 13/24K) do 190 min (szczep 16/24XXX). Zawartość białka, fosforu i związków mineralnych w postaci popiołu w biomasie drożdży hodowanych na pożywkach melasowych z dodatkiem selenu również była mniejsza niż w hodowlach bez dodatku tego związku. Wyjątek stanowił szczep 16/24XXX, którego wartości te były porównywalne w obu hodowlach. Dodatek selenianu sodu do hodowli powodował również niekorzystne zmiany w wyglądzie oraz zapachu otrzymanej biomasy (ciemne zabarwienie i czosnkowo-cebulowy zapach).
Hybridisation is one of the most important methods of successful breeding of bakers yeast Selection of diploid strains, isolation and selection of haploids plays crucial role in process. In this article individual stages of isolation and selection of biotin-independent haploids were described. Sporulation yield and spores survivability were estimated. Haploid strains isolated during experiments enable further researches into obtaining new, prototrophic to biotin, strains of Saccharomyces cerevisiae.
Zapotrzebowanie na wysokowydajne i stabilne genetycznie szczepy drożdży jest ciągłym wyzwaniem dla naukowców. Jednym ze sposobów poprawienia ekonomiki produkcji drożdży piekarskich jest stosowanie szczepów o obniżonym zapotrzebowaniu na biotynę. Skutkiem niedoboru biotyny w komórkach drożdży jest słabe namnażanie komórek, obniżenie siły pędnej oraz mniejsza trwałość biologiczna drożdży. Większość przemysłowo wykorzystywanych szczepów Saccharomyces cerevisiae jest auksotrofami biotynowymi. Celem badań było określenie wybranych cech drożdży S. cerevisiae o obniżonym zapotrzebowaniu na biotynę. Materiał biologiczny stanowiły hybrydy biotynoniezależne 13/24K; 16/24K i 12/24X pochodzące z kolekcji Instytutu Technologii Fermentacji i Mikrobiologii PŁ. Odniesienie stanowiły auksotroficzne drożdże piekarskie S. cerevisiae: B, F oraz R. Określono namnażanie w pożywce mineralnej „biotin-free” oraz melasowej. Plon biomasy hybrydów po 24-godzinnej hodowli w pożywce melasowej przewyższał namnożenie obserwowane dla auksotrofów o 5-12%. Siła pędna hybrydów zawierała się pomiędzy 87 a 108 min. Testowane mieszańce zawierały w suchej substancji około 4% więcej białka ogółem niż kontrolne szczepy auksotroficzne. Zawartość fosforu i popiołu w suchej masie drożdży była zbliżona do danych literaturowych i nie była zależna od biotynoniezależności szczepów.
Przedmiotem badań była ocena wpływu enzymów pomocniczych proteazy i fitazy na wydajność fermentacji zacierów żytnich oraz syntezę alkoholi wyższych. Zaciery przygotowano technologią bezciśnieniowego uwalniania skrobi, stosując we wszystkich wariantach enzymy podstawowe: α-amylazę i amyloglukozydazę oraz enzym obniżający lepokość zacieru - ksylanazę, stosując trzy warianty, z udziałem w procesie zacierania: proteazy, fitazy oraz proteazy z fitazą łącznie. Zakres badań obejmował analizę fizyko-chemiczną zacierów przed i po zakończonej fermentacji (ekstrakt, zawartość cukrów, zawartość azotu amonowego i aminowego, zawartość alkoholu) oraz analizę chromatograficzną (GC-FID) destylatów. W toku prowadzonych badań wykazano, że aktywność proteazy i fitazy wpływa na syntezę wyższych alkoholi. Zwiększenie puli dostępnych wolnych aminokwasów w wyniku działania proteazy, powoduje wzrost stężenia fuzli w analizowanych destylatach o 38%, w odniesieniu do próby kontrolnej, głównie n-propanolu, 2-metylo-1-propanolu i 2-metylo-1-butanolu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.