Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Wpływ chryzyny na parametry histomorfometryczne kości owariektomizowanych szczurów

100%
Zych M., Wojnar W., Bonka A., Kaczmarczyk-Sedlak I.
Herbalism
|
2017
|
nr 1[3]
Osteoporoza jest schorzeniem wynikającym między innymi z niedoboru estrogenów u kobiet w okresie menopauzalnym. Choroba ta charakteryzuje się zmniejszoną wytrzymałością kości na uszkodzenia mechaniczne. Osłabienie układu szkieletowego wynika z zaburzeń na poziomie mikroarchitektury tkanki kostnej. Aby zapobiec rozwojowi osteoporozy pomenopauzałnej, można stosować terapię hormonalną, która jednak niesie za sobą wiele działań niepożądanych. W związku z tym poszukuje się bezpiecznej alternatywy dla hormonalnej terapii zastępczej. W tym celu wykorzystywane są związki pochodzenia roślinnego, w tym substancje o charakterze flawonoidów, nazywane fitoestrogenami. Celem pracy było zbadanie, czy związek o strukturze flawonoidu - chryzyna - może wykazywać ochronne działanie na tkankę kostną na poziomie mikroarchitektury u szczurów z eksperymentalnie wywołaną osteoporozą. Badania prowadzono na samicach szczurów szczepu Wistar podzielonych na grupy: SHAM - pozornie operowane, OVX - owariektomizowane i OVX+CHR - owariektomizowane, którym podawano doustnie chryzynę w dawce 50 mg/kg przez 4 tygodnie. Po izolacji kości zanalizowano parametry makrometryczne oraz wykonano preparaty histologiczne i oznaczono szereg parametrów histomorfome- trycznych. Uzyskane wyniki wskazują, że chryzyna podawana szczurom owariektomizowanym powoduje nieznaczną poprawę badanych parametrów.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

8-Prenylnaringenin from hop (Humulus lupulus L.) – a panacea for menopause?

100%
Minecka A., Zych M., Kaczmarczyk-Sedlak I.
Herba Polonica
|
2017
|
tom 63
|
nr 4
8-Prenylnaryngenin (8-PN) is the strongest known phytoestrogen (PE). Its main source is the female inflorescences of hops (Humulus lupulus L.). 8-PN, which, in contrast to other PEs, is proven to have stronger activity and higher affinity for the α subtype of estrogen receptor (ER). Therefore, it may be an effective substitute for hormone replacement therapy (HRT). The studies in postmenopausal women have shown its particular effectiveness in reducing hot flashes. However, a strong stimulation of uterus by 8-PN may be associated with the occurrence of adverse effects (eg. bleeding) and increase the risk of carcinogenesis. The H. lupulus extracts preparations are currently supplements which makes control of the doses used and thus increases the occurrence of uncontrolled self-treatment difficult. This paper presents the current knowledge on 8-PN and discusses the potential risks associated with use of hops to alleviate the symptoms of menopause.
3

Fitoterapia zaburzeń laktacji - dowody naukowe i bezpieczeństwo stosowania

100%
Szalabska K., Wojnar W., Kaczmarczyk-Sedlak I.
Herbalism
|
2018
|
nr 1[4]
4

Wpływ naryngeniny na odpowiedź antyoksydacyjną oraz status oksydacyjny w soczewkach szczurów z cukrzycą

100%
Wojnar W., Zych M., Kaczmarczyk-Sedlak I.
Herbalism
|
2018
|
nr 1[4]
5

A comparative study of the effects of genistein, estradiol and raloxifene on the murine skeletal system

64%
Sliwinski L., Folwarczna J., Nowinska B., Cegiela U., Pytlik M., Kaczmarczyk-Sedlak I., Trzeciak H., Trzeciak H. I.
Acta Biochimica Polonica
|
2009
|
tom 56
|
nr 2
261-270
Genistein, a major phytoestrogen of soy, is considered a potential drug for prevention and treatment of postmenopausal osteoporosis. The aim of the present study was to compare the effects of genistein, estradiol and raloxifene on the skeletal system in vivo and in vitro. Genistein (5 mg/kg), estradiol (0.1 mg/kg) or raloxifene hydrochloride (5 mg/kg) were administered daily by a stomach tube to mature ovariectomized Wistar rats for 4 weeks. Bone mass, mineral and calcium content, macrometric parameters and mechanical properties were examined. Also the effects of genistein, estradiol and raloxifene (10-9-10-7 M) on the formation of osteoclasts from neonatal mouse bone marrow cells and the activity of osteoblasts isolated from neonatal mouse calvariae were compared. In vivo, estrogen deficiency resulted in the impairment of bone mineralization and bone mechanical properties. Raloxifene but not estradiol or genistein improved bone mineralization. Estradiol fully normalized the bone mechanical properties, whereas genistein augmented the deleterious effect of estrogen-deficiency on bone strength. In vitro, genistein, estradiol and raloxifene inhibited osteoclast formation from mouse bone marrow cells, decreasing the ratio of RANKL mRNA to osteoprotegerin mRNA expression in osteoblasts. Genistein, but not estradiol or raloxifene, decreased the ratio of alkaline phosphatase mRNA to ectonucleotide pyrophosphatase phosphodiesterase 1 mRNA expression in osteoblasts. This difference may explain the lack of genistein effect on bone mineralization observed in ovariectomized rats in the in vivo study. Concluding, our experiments demonstrated profound differences between the activities of genistein, estradiol and raloxifene towards the osseous tissue in experimental conditions.
6

Analiza zawartości flawonoidów i kwasów fenolowych o działaniu leczniczym w koniczynie inkarnatce (Trifolium incarnatum L.)

64%
Majcher M., Rataj J., Wojnar W., Zych M., Bukowczan J., Zagwozdzon M., Petelewicz J., Kaczmarczyk-Sedlak I.
Herbalism
|
2016
|
nr 1[2]
Koniczyna inkarnatka (Trifolium incarnatum L.) jest rośliną należącą do rodziny bobowatych (Fabaceae), do której zalicza się również inne gatunki Trifolium, takie jak koniczyna czerwona (Trifolium pratense L.) i koniczyna biała (Trifolium repens L.). W medycynie stosowana jest przede wszystkim kończyna czerwona, gdyż zawiera m.in. flawonoidy i kwasy fenolowe, którym zawdzięcza swoją aktywność biologiczną. Koniczyna inkarnatka jest obecnie wczesnym źródłem nektaru do produkcji miodu przez pszczoły, zielonym nawozem oraz rośliną pastewną. Ponieważ wiele roślin z rodziny bobowatych stosowanych jest w medycynie, można podejrzewać, że koniczyna inkarnatka również może zawierać cenne związki farmakologicznie czynne, które mogą znaleźć zastosowanie w terapii różnych schorzeń. Celem niniejszej pracy była optymalizacja metod izolacji, analizy chromatograficznej oraz wstępna identyfikacja flawonoidów i kwasów fenolowych obecnych w zielu i nasionach Trifolium incarnatum L. Ilościowe oznaczanie zawartości flawonoidów przeprowadzono metodą spektrofotometryczną, natomiast identyfikacji związków dokonano przy użyciu jednokierunkowej i dwukierunkowej chromatografii cienkowarstwowej. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że ziele koniczyny inkarnatki zawiera więcej związków flawonoidowych niż jej nasiona. Dzięki analizie chromatograficznej w zielu stwierdzono obecność wielu farmakologicznie czynnych flawonoidów oraz fenolokwasów. Nasiona badanej rośliny okazały się o wiele bardziej ubogie w związki farmakologicznie czynne. Powyższe wyniki wskazują, że koniczyna inkarnatka, po bardziej dokładnych analizach fitochemicznych, może stać się cennym źródłem surowca zielarskiego i farmaceutycznego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.