Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wydatki na żywność w warunkach kryzysu gospodarczego z 2008 roku w wybranych krajach Europy Środkowo-Wschodniej

100%
Szuba-Baranska E., Mrowczynska-Kaminska A.
Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Problemy Rolnictwa Światowego
|
2015
|
tom 15[30]
|
nr 1
Kryzys gospodarczy z 2008 roku doprowadził do recesji w krajach rozwiniętych i w większości krajów rozwijających się. Celem głównym artykułu była ocena wpływu skutków kryzysu na wydatki na żywność w wybranych krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Zmiany sytuacji makroekonomicznej, wywołane kryzysem gospodarczym w niewielkim stopniu wpłynęły na poziom i strukturę wydatków konsumpcyjnych, w tym wydatków na żywność i napoje bezalkoholowe. Wyniki badań potwierdzają ogólne znane prawidłowości, że wydatki na żywność, czyli na produkty zaspokajające podstawowe fizjologiczne potrzeby człowieka, pomimo pogorszenia sytuacji dochodowej ludności nie ulegają istotnym zmianom, ponieważ są niezbędne. Nie można odłożyć ich w czasie i występuje brak możliwości zastąpienia produktów żywnościowych przez substytuty. Niewielkie spadki wydatków na żywność w okresie kryzysu wynikają również z potrzeby utrzymywania osiągniętego poziomu konsumpcji przez społeczeństwo, pomimo zmniejszania się ich dochodów.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

An attempt to assess the impact of agriculture on the environment in the countries of Central-Eastern Europe

100%
Szuba-Baranska E., Mrowczynska-Kaminska A.
Journal of Agribusiness and Rural Development
|
2016
|
nr 3[41]
The main aim of the study was to identify and evaluate the progress of implementation of selected assumptions on sustainability of agriculture in countries of Central-Eastern Europe in relation to environmental protection. Data from the input-output balance sheets and the European Environmental Accounts were used to realize the aim of the study. The analysis considered material flows to and from agriculture, pollution, and the production and consumption of biomass. The share of the participation of agribusiness sphere I, including mainly services, as well as the fuel, energy and chemical industries, has been increasing in the material inflows to agriculture in the countries of Central- Eastern Europe. This indicates production modernization, associated with a higher load on the environment. The highest emissions of greenhouse gases and air pollutants into the environment per 1,000 euro GDP were recorded in Lithuania, Romania and Latvia. The Czech Republic, Slovenia and Slovakia have the lowest values of emissions. In Latvia, there was no overall reduction in pollution emitted by agriculture in 2008–2012. Emission of these pollutants per 1,000 euro GDP and 1 ha UAA (utilized agricultural area) of agricultural land decreased in most countries in the analysis. In EU countries of Central-Eastern Europe, a reduction in direct material input and domestic consumption of biomass from agriculture per one euro of GDP is reported. These changes indicate a decrease in the intensity of use of natural resources (dematerialising economy), which is consistent with the objectives of sustainable development. In countries where agriculture is better developed, the implementation of pro-environmental goals of sustainable development takes place to a greater extent than in countries with lower levels of socio-economic development.
3

Strukturalna i ekonomiczna różnorodność a możliwości rozwoju gospodarstw rodzinnych w UE

81%
Poczta W., Szuba-Baranska E., Beba P., Czubak W.
Wieś i Rolnictwo
|
2015
|
nr 1.1
W artykule zebrano i dokonano przeglądu dostępnych w literaturze definicji gospodarstwa rodzinnego. Na ich postawie przyjęto założenie, że gospodarstwo rodzinne powinno być indywidualną własnością rolnika, podstawowym miejscem pracy oraz głównym źródłem uzyskiwanych dochodów. Kierując się tymi kryteriami, wyodrębniono gospodarstwa rodzinne z całej zbiorowości gospodarstw rolnych w Unii Europejskiej. Dla celów badawczych przyjęte zostały dwa graniczne poziomy dochodu z gospodarstwa rolnego w przeliczeniu na osobę pełnozatrudnioną rodziny: dochód odpowiadający płacy minimalnej netto w danym kraju oraz dochód odpowiadający przeciętnemu wynagrodzeniu netto. Do wyłonienia liczby gospodarstw rodzinnych w UE oraz posiadanych przez nie zasobów wykorzystano przede wszystkim dane pochodzące z baz Eurostat oraz FADN. WUE funkcjonuje 12 mln gospodarstw rolnych, a wśród nich 11,7 mln to gospodarstwa indywidualne. Uwzględniając przyjęte w artykule kryteria delimitacji, za gospodarstwa rodzinne uznano około 30% (3,6 mln) gospodarstw, które dysponują ponad 51% (88,3 mln ha) użytków rolnych na obszarze Unii Europejskiej. Gospodarstwa rodzinne angażują około 64% (4,9 mln) rocznych jednostek pracy własnej (FWU) i wytwarzają 54% (164,7 mln euro) wartości całej produkcji rolnej. Wyodrębniona grupa gospodarstw stanowi potencjał rozwojowy rolnictwa rodzinnego.
4
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Labor resources in agribusiness in Central-Eastern Europe

81%
Szuba-Baranska E., Mrowczynska-Kaminska A., Poczta W.
Journal of Agribusiness and Rural Development
|
2019
|
nr 2[52]
5

Zróżnicowanie produktywności modeli gospodarstw rolnych w UE

81%
Sadowski A., Poczta W., Beba P., Szuba-Baranska E.
Wieś i Rolnictwo
|
2016
|
nr 1
W artykule określono efektywność ekonomiczną oraz produktywność ziemi i pracy w gospodarstwach rodzinnych, drobnych i wielkotowarowych w poszczególnych państwach Unii Europejskiej. Delimitacji modeli gospodarstw dokonano na podstawie dwóch zasadniczych kryteriów, to jest udziału rodzinnej siły roboczej w nakładach pracy ogółem oraz wielkości uzyskanego dochodu rolniczego w jego relacji do płacy minimalnej w danym kraju członkowskim. Za podmioty rodzinne przyjęto te, w których praca własna rodziny rolniczej stanowi ponad 50% nakładów pracy liczonej jako AWU, a uzyskany dochód w przeliczeniu na 1 osobę pracy własnej przewyższa płacę minimalną. Jednostki charakteryzujące się przewagą pracy najemnej nad pracą własną uznano za podmioty wielkotowarowe. Pozostałe gospodarstwa zostały sklasyfikowane jako drobne. Analiza wykazała, że w gospodarstwach wielkotowarowych wydajność pracy jest zazwyczaj większa kilkanaście razy niż w gospodarstwach drobnych i kilka razy niż w rodzinnych. W wielu krajach podmioty wielkotowarowe cechują się również wyższą produktywnością ziemi. Na podstawie przeprowadzonej analizy produktywności ziemi i pracy stwierdzono, że we wszystkich sklasyfikowanych gospodarstwach były one najwyższe w państwach Beneluksu, w Niemczech, Danii oraz w Szwecji. Z kolei najniższą produktywnością w UE cechowały się gospodarstwa w Rumunii, Bułgarii i na Litwie.
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zmiany struktur agrobiznesu Polski i Niemiec

81%
Szuba-Baranska E., Poczta W., Mrowczynska-Kaminska A.
Roczniki Naukowe Stowarzyszenia Ekonomistów Rolnictwa i Agrobiznesu
|
2016
|
tom 18
|
nr 6
Celem artykułu jest przedstawienie zmian w wartości i strukturze tworzenia produkcji globalnej i wartości dodanej brutto agrobiznesu Polski na tle agrobiznesu Niemiec oraz określenie ich roli produkcyjnej i dochodotwórczej. Do określenia produkcji globalnej i wartości dodanej brutto agrobiznesu wykorzystano dane z bilansów przepływów międzygałęziowych Polski i Niemiec za lata 1995, 2000, 2005 i 2010 publikowane przez EUROSTAT. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że obserwowany jest proces ewolucji struktur agrobiznesu w Polsce w kierunku wysokorozwiniętych struktur agrobiznesu niemieckiego.
7

Modele gospodarstw rolnych w państwach Unii Europejskiej

81%
Sadowski A., Poczta W., Szuba-Baranska E., Beba P.
Wieś i Rolnictwo
|
2015
|
nr 3
W artykule scharakteryzowano i określono znaczenie poszczególnych modeli gospodarstw rolnych, wyodrębnionych na podstawie badań własnych jako rodzinne, drobne i wielkotowarowe. Delimitacji dokonano na podstawie struktury siły roboczej oraz relacji dochodu rolniczego do płacy minimalnej. Za podmioty rodzinne przyjęto te, w których dominuje praca własna rodziny rolniczej, a dochód w przeliczeniu na jedną osobę pracy własnej przewyższa płacę minimalną netto w danym kraju. Jednostki charakteryzujące się przewagą pracy najemnej nad pracą własną uznano za gospodarstwa wielkotowarowe. Pozostałe gospodarstwa, gdzie dochód uzyskiwany przez osobę pełnozatrudnioną był niższy od płacy minimalnej, zostały sklasyfikowane jako drobne. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że dominującą formą gospodarowania na obszarze Unii Europejskiej jest rolnictwo rodzinne, które w przeważającej części państw UE angażuje największą część zasobów. Występuje jednak grupa krajów, w których istotną rolę odgrywają podmioty wielkotowarowe ze względu na duży udział w uzyskiwanej produkcji rolnej i angażowaniu zasobów ziemi i pracy. Gospodarstwa drobne, mimo że w wielu krajach przeważają liczebnie, to jednak mają niewielkie znaczenie ekonomiczne, ze względu na nieznaczny udział w zasobach ziemi i przede wszystkim małą partycypację w wytwarzaniu krajowej produkcji rolnej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.