Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badaniom poddano jęczmienne produkty spożywcze: trzy sortymenty płatków jęczmiennych błyskawicznych, cztery sortymenty kaszy jęczmiennej perłowej i dwa sortymenty pęczaku jęczmiennego obtaczanego. Jako materiał porównawczy zastosowano płatki owsiane zwykłe oraz płatki kukurydziane. Oznaczano: zawartość wody, popiół surowy, białko, tłuszcz, włókno surowe, skład frakcyjny błonnika pokarmowego metodą detergentową (NDF, ADF, CEL, HCEL, ADL) oraz metodą enzymatyczną (TDF, IDF, SDF). Badane produkty charakteryzowała umiarkowana zawartość białka (8,76–12%), duża zawartość błonnika pokarmowego (12,53–16,57%) oraz mała rozpuszczalność suchej masy, kształtująca się na poziomie 4,34–5,83%. Takie produkty zbożowe spełniają kryteria najnowszych zaleceń żywieniowych i mogą być kwalifikowane do podstawy harwardzkiej piramidy żywienia.
Celem pracy była ocena towaroznawcza najnowszych rodów jęczmienia nagiego pod kątem ich przydatności do produkcji żywności funkcjonalnej. Materiał badawczy pochodził z bieżących prac hodowlanych stacji badawczej „Hodowla Roślin Strzelce Sp. z o.o.”. W badanych rodach przeprowadzono ocenę: barwy ziarniaka, barwy bruzdy, MTZ, gęstości ziarna w stanie usypowym, zawartości plewy w jęczmieniu nagim i podatności ziarna na uszkodzenia. Przeprowadzone badania wykazały istotne zróżnicowanie rodów jęczmienia pod względem fizycznych cech ziarna. Nieoplewione rody jęczmienia charakteryzowały się niższą masą tysiąca ziaren oraz wyższą gęstością ziarna w stanie usypowym w porównaniu do odmiany oplewionej Stratus. Przeprowadzona ocena towaroznawcza jednoznacznie wykazała, że rody STH 4561, STH 4671 i STH 4676 są szczególnie zalecane do produkcji kaszarskiej.
Celem pracy było określenie wybranych wskaźników technologicznych 12 odmian pszenicy zwyczajnej zakwalifikowanych do różnych grup jakościowych: A (Akteur, Alcazar, Finezja, Legenda, Ostka Smolicka, Tonacja), B (Garantus, Nateja, Nutka), C (Belenus, Marki-za, Rapsodia). Materiał badawczy pochodził z doświadczeń polowych, uwzględniających dwa poziomy agrotechniki (poziom przeciętny – a 1, poziom wysoki – a 2), przeprowadzonych w Czesławicach k. Lublina. W obrębie badanych odmian pszenicy dokonano oceny cech jakościowych ziarna obejmujących oznaczenie gęstości ziarna w stanie zsypnym, masy tysiąca ziaren i szklistości. Odmiany pszenicy należące do grupy jakościowej (A) na tle pozostałych grup charakteryzowały się wyższymi wartościami gęstości ziarna w stanie zsypnym oraz masy tysiąca ziaren z wyjątkiem odmiany Alcazar, przy czym różnice nie zawsze były statystycznie istotne. W większości badanych odmian odnotowano wyższe wartości gęstości ziarna w stanie zsypnym, masę tysiąca ziaren (MTZ) w przypadku ziarna pozyskanego z wariantu doświadczenia a 2 niż w wariantu a 1, choć nie zawsze były to różnice statystycznie istotne. W przypadku siedmiu z badanych odmian (Akteur, Alcazar, Legenda, Tonacja, Garantus, Belenus, Markiza) odnotowano wyższą szklistość dla a 2. Większość badanych odmian nie ujawniła statystycznie istotnych różnic w szklistości przy zmianie poziomu agrotechniki. Analiza statystyczna wyników pomiarów wykazała istotne zróżnicowanie odmian pszenicy pod względem badanych cech fizycznych. Analiza korelacji Pearsona potwierdziła dodatnią korelację pomiędzy MTZ a gęstością ziarna w stanie zsypnym w przypadku a 1. Nie odnotowano korelacji pomiędzy MTZ a szklistością ziarna, zarówno przy a 1 jak i a 2.
W pracy przedstawiono wyniki pomiarów lepkości pozornej wodnych zawiesin pełnoziarnowych mąk jęczmiennych. W badaniach wykorzystano mąkę pełnoziarnową otrzymaną w wyniku przemiału laboratoryjnego 6 odmian jęczmienia o zróżnicowanej zawartości błonnika pokarmowego i jego składników, w tym frakcji rozpuszczalnej (1-3) (1-4) β-D glukanów. Badania reologiczne przeprowadzono stosując 10 i 15% stężenia zawiesin mąki jęczmiennej, zmienny czas stabilizacji zawiesin (0,5-4 h) oraz zmienny gradient prędkości ścinania (200-1200 s-1). W badaniach zastosowano reometr rotacyjny o współosiowym układzie cylindrów – Mettler Rheomat RM 180. Wodne zawiesiny pełnoziarnowej mąki jęczmiennej wykazywały cechy cieczy pseudoplastycznej, odnotowano także wzrost lepkości pozornej w czasie stabilizacji zawiesin. Przeprowadzona analiza korelacji (Pearsona, p≤0,05) pomiędzy zawartością frakcji błonnika pokarmowego, a lepkością pozorną zawiesin wykazała, że lepkość pozorna zawiesin w największym stopniu skorelowana była z zawartością rozpuszczalnej frakcji błonnika pokarmowego (SDF), natomiast w mniejszym stopniu z zawartością (1→3) (1→4) β-D-glukanów.
Oceniano jakość pieczywa pszennego, ze zróżnicowanym dodatkiem śruty owsianej otrzymanej z owsa oplewionego (Avena sativa L). Zarówno udział procentowy śruty owsianej jak również zastosowana metoda prowadzenia ciasta wpłynęły na zróżnicowanie wskaźników jakościowych otrzymanego pieczywa pszenno-owsianego. Zwiększenie udziału komponentu owsianego w badanym pieczywie wpłynęło na zwiększenie wydajności otrzymanego pieczywa mieszanego, w porównaniu do wzorcowego pieczywa pszennego. Stwierdzono obniżenie całkowitej straty wypiekowej, jak również obniżenie objętości pieczywa pszenno-owsianego, w porównaniu do pieczywa wzorcowego. Dodatek komponentu owsianego wpłynął na zwiększenie zawartości błonnika pokarmowego oraz jego frakcji, w porównaniu do pieczywa pszennego.
The objective of the study was to estimate the nutritive value and the functional traits of new lines of naked barley. The study comprised the grain of 23 lines of naked barley and two registered model cultivars – naked cv. Rastik and husked cv. Stratus. In samples of grain from a field experiment, from three consecutive harvest years, assays of the content of total proteins, crude fat and minerals were performed. Special attention was focused on the basic functional traits of the grain – the content of total dietary fibre and its fractional composition, analysing the content of the soluble and insoluble fractions in a water solution of enzymes and in an acid environment. It was demonstrated that the husked cultivar had a higher content of minerals (2.22% d.m.), total dietary fibre (TDF) (22.18% d.m.), AIDF fraction (4.75% d.m.) and SDF fraction (18.09% d.m.). The naked lines were characterised by a higher content of proteins (from 10.15 to 12.05% d.m.), fat (from 1.55 to 1.94% d.m.), and by a more favourable fraction composition of dietary fibre. Compared to the grain of husked barley, a significantly higher content of WSDF (from 5.51 to 7.86% d.m.) and (1-3)(1-4)-β-D-glucans (from 5.51 to 7.86% d.m.) was demonstrated. Lines STH 4561, STH 4671 and STH 4676 proved to be especially applicable for the production of functional food; they are characterised by a high content of the desirable chemical components and a high stability of the traits studied over the whole period of the experiment. Therefore they are an excellent source of genes for further breeding work.
Celem pracy było zbadanie i porównanie jakości wybranych surowców makaronowych dostępnych na rynku polskim. Badaniom poddano produkty przemiału pszenicy durum (semolinę i pełnoziarnistą mąkę durum) oraz pszenicy zwyczajnej (mąkę makaronową typ 450). W ramach badań przeanalizowano następujące parametry jakościowe surowców: biel mąki, zawartość i jakość glutenu, skład granulometryczny, liczbę opadania i liczbę pstrocin. Zbadano także wilgotność oraz zawartość popiołu i tłuszczu w surowcach. Na podstawie badań stwierdzono, że jakość surowców makaronowych jest bardzo zróżnicowana i zależy zarówno od rodzaju i typu mąki, jak również jej producenta. Przeprowadzone badania wykazały ujemną korelację pomiędzy bielą mąki a zawartością popiołu i tłuszczu w surowcu. W porównaniu do semoliny, mąki z pszenicy zwyczajnej charakteryzowały się zróżnicowaną zawartością glutenu. Liczba pstrocin w mąkach z pszenicy zwyczajnej była dodatnio skorelowana z zawartością popiołu i ujemnie skorelowana z bielą mąki.
The objective of this study was to determine the effect of cooking time on the cooking quality and texture properties of spaghetti made with different raw materials. As a result of extension in the cooking time, an increase was observed in the amount of water absorbed by the products, with a simultaneous increase in the index of pasta mass gain after cooking. A high significant correlation between weight increase index and moisture of cooked spaghetti was observed (r = 0.97, p < 0.0001). The dry matter losses, during 4-16 minutes cooking of spaghetti, were positively correlated with the distance for maximum cutting force and with the cutting work. The correlation coefficients were 0.85 and 0.51, respectively. The highest values of the cutting force and the cutting work characterised pasta cooked in the time immediately preceding the minimum cooking time. The application of cooking times longer than the minimum caused a decrease in the firmness of the pasta but the changes were relatively slight. This shows a high resistance to overcooking of all tested spaghetti.
Celem pracy było określenie wpływu procesu produkcji makaronu 4-jajecznego na stopień wiązania tłuszczu przez polisacharydy i białka zawarte w półproduktach i w produkcie finalnym. Makaron produkowano w warunkach przemysłowych na linii typu C300 metodą ekstruzji niskotemperaturowej. Dodatkowo, w celu porównania, przygotowano makaron z ciasta ręcznie zagniecionego i walcowanego. W próbkach mąki, ciasta i makaronów, pobieranych na kolejnych etapach produkcji, oznaczano zawartość tłuszczu wolnego (ekstrahowanego eterem dietylowym) oraz zawartość tłuszczu całkowitego (ekstrahowanego eterem dietylowym po uprzedniej kwasowej hydrolizie próbek). Zawartość tłuszczu związanego wyliczano z różnicy pomiędzy tłuszczem całkowitym i wolnym. W badaniach wykazano, że w trakcie procesu produkcji makaronu dochodziło do intensywnego wiązania tłuszczu i zmniejszania zawartości tłuszczu wolnego. Niewielkie zmiany występowały już na etapie tworzenia ciasta makaronowego. Zmiany te pogłębiały się na kolejnych etapach procesu produkcji. Szczególnie intensywne zmniejszanie zawartości tłuszczu wolnego zachodziło na etapie wstępnego suszenia, podczas którego obserwowano także znaczący ubytek wilgoci w makaronie. W produkcie finalnym 38 % tłuszczu całkowitego występowało w formie związanej. Jednocześnie stwierdzono, że zawartość tłuszczu wolnego w wysuszonym makronie wynosiła 1,83 % s.m. i była znacznie mniejsza od zalecanej w Polskiej Normie w przypadku produktów 4-jajecznych. W makronie ręcznie zagniatanym i walcowanym stwierdzono znacznie mniejszy stopień wiązania tłuszczu (27 %). Zawartość tłuszczu wolnego w tym produkcie wynosiła 2,3 % s.m. Uzyskane wyniki badań wskazują, że zawartość tłuszczu wolnego nie jest odpowiednim parametrem do szacowania liczby jaj w makaronie. O zawartości tłuszczu wolnego w produkcie finalnym decyduje nie tylko ilość surowców jajowych wprowadzonych do produktu, ale także stosowana technologia.
Znajomość zawartości frakcji błonnika w surowcach i produktach spożywczych ma istotne znaczenie w profilaktyce i leczeniu chorób cywilizacyjnych. Błonnik pokarmowy stanowi bardzo niejednorodny kompleks związków chemicznych, a poszczególne jego frakcje wykazują odmienny wpływ fizjologiczny na organizm człowieka. Celem przeprowadzonych badań było oznaczenie składu frakcyjnego błonnika pokarmowego w wybranych zbożach niechlebowych oraz produktach, w skład których wkomponowano surowce pochodzące ze zbóż niechlebowych. W celach porównawczych określono zawartość błonnika w wybranych odmianach pszenicy i produktach przemiału. W próbkach oznaczano błonnik całkowity, błonnik rozpuszczalny w wodnym roztworze enzymów (WSDF), błonnik rozpuszczalny w środowisku kwaśnym (ASDF), błonnik nierozpuszczalny w wodnym roztworze enzymów oraz błonnik nierozpuszczalny w środowisku kwaśnym. Badania potwierdziły, że zboża niechlebowe, w szczególności jęczmień i owies, są niezwykle cennym źródłem rozpuszczalnych frakcji błonnika mających istotne znaczenie prebiotyczne. Odnotowano blisko 2,5-krotnie wyższą zawartość WSDF w ziarnie jęczmienia i owsa w porównaniu do średniej zawartości w ziarnie pszenicy oraz kaszach (jaglanej, gryczanej). Ziarno owsa i jęczmienia charakteryzuje się także wyższą zawartością frakcji ASDF. Wprowadzenie razowej mąki jęczmiennej do chleba, powoduje istotny wzrost zawartości błonnika pokarmowego, w szczególności zwiększenie udziału (1→3) (1→4) β-D glukanów we frakcji WSDF. W chlebie kontrolnym (0% mąki jęczmiennej) udział (1→3) (1→4) β-D glukanów we frakcji WSDF stanowił 9,2%, podczas gdy w chlebie z 12,5% dodatkiem mąki jęczmiennej udział ten wzrósł do 30,2%.
W związku z pandemią dietozależnych chorób cywilizacyjnych oraz wzrostem świadomości społeczeństwa na temat zasad prawidłowego żywienia obserwuje się wzrost zainteresowania konsumentów żywnością funkcjonalną, w tym wysokobłonnikową. Jęczmień, będący źródłem wielu składników odżywczych i związków biologicznie aktywnych, jest wykorzystywany do produkcji żywności o cechach funkcjonalnych. Liczne prace badawcze na całym świecie potwierdzają jego znaczenie w technologii żywności i w żywieniu człowieka oraz w profilaktyce i leczeniu takich dietozależnych chorób cywilizacyjnych, jak otyłość, NIDDM (Non-Insulin Dependent Diabetes Mellitus – cukrzyca typu II niezależna od insuliny), hipercholesterolemia czy nowotwory jelita grubego. W pracy zwrócono uwagę na trudności związane z doborem i przetwórstwem surowca jęczmiennego. Zaprezentowano dane dotyczące wartości odżywczej jęczmienia oplewionego i nagiego oraz wybranych przetworów jęczmiennych i ich wpływu na organizm człowieka z literatury polskiej i światowej. Zwrócono także uwagę na wpływ technologii przetwórstwa na wartość żywieniową dostępnych produktów jęczmiennych.
A study was conducted on the possibility of application of “dry” extrusion-cooking technology for the processing of plant-meat mixtures. The effect of the concentration of the meat material (meat-bone pulp), leguminous material (faba bean), wheat grain meal and extrusion temperature on the process run, physicochemical properties and on the microstructure of the extrudates was investigated. It was demonstrated that extrusion-cooking with a twin-screw extruder permits the processing of blends with up to 30% meat-bone pulp content. Increase in the content of the meat material caused a decrease of specific density and water solubility index (WSI) of the extrudates. At the same time, a significant increase in the content of proteins, fat, and ash was observed. Extrusion temperature increase from 130 to 250°C caused an increase in the degree of expansion ratio and impact strength of the extrudates and a decrease in specific density of the products. At the same time, the microstructure of the products was changed from cohesive and compacted to more expanded and porous.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.