Ograniczanie wyników

Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Zaproponowano metodę oceny jakości ochrony czasowej maszyn rolniczych za pomocą opracowanego przez autorów holenderskich ujednoliconego kryterium, polegającego na określeniu współczynnika jakości ochrony czasowej Woc, wynikającego z częstotliwości stosowania operacji składających się na ochronę czasową tych maszyn. Dokonano takiej oceny w 80 gospodarstwach rolnych. Stwierdzono, że przyjęty jako kryterium jakości ochrony czasowej maszyn rolniczych wskaźnik Woc, umożliwia dokonanie ilościowej oceny w każdym gospodarstwie oraz porównanie jakości ochrony czasowej w różnych gospodarstwach nie tylko krajowych, lecz również zagranicznych, stosujących te same kryteria.
Przeprowadzono ocenę efektywności zabezpieczeń antykorozyjnych na przykładzie autokarmników i koryt paszowych dla trzody chlewnej. Analizowano urządzenia pokryte powłokami malarskimi, cynkowymi i aluminiowymi. Efektywność poszczególnych zabezpieczeń określano wyliczając dla każdego z nich wskaźnik kosztów całkowitych zabezpieczeń antykorozyjnych badanych wyrobów, obejmujący jednorazowe nakłady związane z wytworzeniem powłoki ochronnej oraz nakłady poniesione na renowację tej powłoki w trakcie użytkowania, w odniesieniu do 1 kg wyrobu i okresu użytkowania. Analizę przeprowadzono zakładając różne okresy użytkowania urządzeń, tj. 10, 15 i 20 lat. Wykazano, że najkorzystniejszym wskaźnikiem kosztów zabezpieczeń antykorozyjnych charakteryzują się autokarmniki i koryta paszowe pokryte powłoką aluminiową.
New drinking bowl of 80-90 I capacity, supplying heated water for the cattle was designed, built and tested under practical conditions on a farm. The results showed that the drinking bowl with 1200 W electric heater is useable in open systems of cattle raising - light sheds, where the temperature drops below zero. Technical and operation parameters of the system were given. The drinking bowl may be used without heating installation as well.
Dokonano oceny stanu zużycia korozyjnego maszyn rolniczych przy zastosowaniu kryteriów przyjętych przez Schoutena i Gellingsa do podobnej oceny w Holandii. Przeanalizowano wyniki wcześniejszych badań własnych w 39 uspołecznionych gospodarstwach rolnych oraz późniejszych badań w 41 gospodarstwach indywidualnych. Stwierdzono wyższe zużycie korozyjne maszyn w rolnictwie polskim niż holenderskim. Najwyższe zużycie występuje w grupie maszyn i urządzeń do produkcji zwierzęcej, rozsiewaczy nawozów mineralnych oraz przyczep ciągnikowych. Uzyskane wyniki wskazują na potrzebę dokonania analizy przyczyn wysokiego stanu zużycia korozyjnego maszyn eksploatowanych w polskim rolnictwie, obejmującej materiały konstrukcyjne i powłoki ochronne stosowane przez producentów maszyn oraz ocenę jakości ochrony czasowej, szczególnie w okresach międzykampanijnych w fazie eksploatacji, uwzględniającej stosowane metody i środki.
W artykule przedstawiono badania, których celem było opracowanie optymalnych warunków oznaczania amin biogennych w piwach z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej HPLC w układzie detekcji UV oraz sprawdzenie efektywności oczyszczania ich dansylowych pochodnych na kolumnach rozdzielczych Octadecyl C18. Najlepszy rozdział amin biogennych na kolumnie chromatograficznej z wypełnieniem typu odwróconych faz uzyskano przy zastosowaniu gradientu 100% metanolu w 0,005 M buforze octanowym o pH=4,3 i przepływie 1 cm3 /min. W układzie tym błąd metody nie przekraczał 5%, a odzysk amin biogennych mieścił się w granicach od 81 do 104%. W analizowanych 17 polskich piwach pobranych z obrotu handlowego nie stwierdzono znaczących ilości amin biogennych, a ich sumaryczna zawartość nie przekraczała 20 mg/l. Dominujący udział w ogólnej puli amin biogennych stanowiły poliaminy oraz putrescyna. Nie stwierdzono również istotnych różnic w zawartości amin biogennych w obrębie czterech badanych grup: piw jasnych pełnych, piw jasnych mocnych, porterów oraz piw bezalkoholowych.
24 h-old cultures of lactic acid bacteria (Lactobacillus plantarum, Lactobacillus brevis, Lactobacillus sanfrancisco), yeast (Saccharomyces cerevisiae) and mixed population of these strains grown on MRS medium with various doses of SeO2 were investigated. Different correlation between the concentration of inorganic selenium in the medium and biomass was shown for the strains. Among Lactobacillus the best selenium accumulation was observed for Lactobacillus plantarum: 77, 244, 401 and 22200 /µg Se/g dry weight for 1, 5, 10 and 20 /µg Se/cm3 of the medium, respectively. For the yeast, at the above given selenium concentrations in the culture medium, the following selenium concentrations were obtained in the biomass: 12,113,154 and 364 /µg Se/g dry weight, respectively. For all the selenium doses a negative effect of SeO2 on the growth parameters of both physiological groups was observed. Additionally, at the selenium content in the medium exceeding 10 /µg Se/cm3, red colour of biomass was observed as caused by elemental selenium concentration. Associating bacteria strains with yeast brought about a symbiotic effect. The amount of accumulated selenium was considerably greater (281 /µg Se/g dry weight at 5 /µg Se/cm3 in the medium) than for single strains and growth parameters of bacteria were also improved.
Celem pracy było określenie wpływu suplementacji chleba bezglutenowego preparatami błonnikowymi różnego pochodzenia, wprowadzanymi w postaci past, na właściwości reologiczne ciasta bezglutenowego oraz objętość i porowatość miękiszu chleba. Receptury na próbne wypieki chleba bezglutenowego opracowano tak, aby zwiększyć zawartość błonnika pokarmowego i białka do wartości typowych dla chleba pszenno-żytniego i żytniego. Podstawową mieszankę receptury (80 %) stanowiły skrobie: pszenna, kukurydziana, ziemniaczana oraz mąka kukurydziana. Pozostałe 20 % stanowiły mieszanki preparatów błonnikowych, mąki sojowej i gumy guar. Jako preparaty błonnikowe zastosowano błonnik sojowy lub łubinowy, pektynę i inulinę. Preparaty błonnikowe (15 %) mieszano z mąką sojową (4 %) i gumą guar (1 %), a następnie poddawano hydratacji do konsystencji pasty i w takiej postaci dodawano do ciasta. Pomiarów reologicznych past i ciast dokonano za pomocą analizatora tekstury TA.XT plus. Ciasta poddano fermentacji z udziałem drożdży piekarskich w ciągu 40 min. Chleb wypiekano w temperaturze 200 ºC w ciągu 40 min. Pomiar objętości chleba bezglutenowego wykonano zgodnie z zaleceniami odnośnych norm. Pasty różniły się znacznie pod względem twardości w zależności od źródła pochodzenia błonnika. Najmniejszą twardość wykazywała pasta zawierająca błonnik łubinowy z dodatkiem inuliny. Stwierdzono, że dodatek inuliny do błonnika łubinowego w znacznym stopniu wpłynął na właściwości reologiczne mieszaniny. Pomiary przylepności i adhezji potwierdziły korzystny wpływ błonnika łubinowego na właściwości reologiczne ciast. Najniżej oceniono ciasto z udziałem błonnika sojowego i inuliny. Najkorzystniej na objętość chleba bezglutenowego wpłynęła suplementacja pastą sporządzoną z udziałem błonnika łubinowego.
This paper presents the cold pressing method of obtaining juice from sea buckthorn berries, and oil from sea buckthorn seeds. Different types of pulp processing was performed: with enzymatic treatment of pulp or without enzymatic treatment as well. The seeds preparation before cold pressing was also carried out in two variants.
Celem podjętych badań było opracowanie składu mieszanek skrobiowych, przeznaczonych do wypieku chleba bezglutenowego, umożliwiających: uzyskanie poprawy właściwości fizycznych ciasta, podwyższenie jakości chleba i osiągnięcie korzystnego bilansu białka i błonnika pokarmowego. Podstawę mieszanek bezglutenowych stanowiły: skrobia pszenna, kukurydziana, ziemniaczana oraz mąka kukurydziana. Na podstawie charakterystyki amylograficznej badanych surowców opracowano skład mieszanki o lepkości 470 j.B., cechującej się dużą stabilnością. Mieszankę wzbogacano w błonnik pokarmowy różnego pochodzenia oraz białko sojowe. W chlebach doświadczalnych uzyskano zarówno bardziej miękką skórkę, jak i miękisz niż w pieczywie kontrolnym. W chlebach tych stwierdzono mniejsze ubytki wilgoci i wolniejszą utratę elastyczności miękiszu podczas prób przechowalniczych. Spowolnienie procesu starzenia się pieczywa, wyprodukowanego z opracowanych mieszanek, było wyraźnie związane z użyciem błonnika w recepturze ciasta. Udało się jednocześnie uzyskać zwiększenie wartości żywieniowej chleba bezglutenowego, gdyż zawarta w nim ilość błonnika pokarmowego odpowiada wartościom charakterystycznym dla tradycyjnego chleba razowego. Modyfikacje recepturowe spowodowały jednocześnie zmniejszenie wartości energetycznej uzyskiwanych chlebów, proporcjonalne do zastosowanej dawki błonnika. Chleby bezglutenowe otrzymane według proponowanych receptur charakteryzowały się równocześnie wydatnie zwiększoną zawartością białka, odpowiadającą poziomowi typowemu dla wyrobów pszennych. Ocena punktowa wykazała, że są to produkty w pełni akceptowane przez konsumentów. Uzyskały one znacznie wyższy stopień pożądalności konsumenckiej (89–93 %) niż chleb wyprodukowany z gotowej mieszanki handlowej (71 %).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.