Przedstawiono zarówno rodzące się, jak i głęboko zakorzenione hamulce rozwoju polskiego rolnictwa. Zostały one przeanalizowane jako bariery zewnętrzne - przez pryzmat rekomendacji Komisji Europejskiej dotyczących warunków integracji krajów kandydujących z krajami UE oraz wewnętrzne - wynikające z prowadzonej od lat nieadekwatnej do dynamicznie zmieniającego się otoczenia polityki rolnej w ujęciu wydatków budżetowych. Konkluzje wyraźnie wskazują, iż konieczna jest zmiana podejścia do problemów rolnictwa - nie rozwiąże ich zagranica wraz ze swoimi funduszami, przez które postuluje się ideę rozwoju rolnictwa, kreując infrastrukturę, czyli odwrotnie, aniżeli ma to miejsce w UE, gdzie infrastruktura rodzi się na skutek wzrostu dochodów rolniczych.