Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przeprowadzono analizę wpływu czynników technologicznych warunkujących uzyskiwany skład granulometryczny glukozy krystalicznej w procesie jej krystalizacji. Badania zrealizowano na zagęszczonym syropie glukozowym (uzyskanym na bazie enzymatycznego rozkładu skrobi pszennej) pobranym z linii produkcyjnej Przedsiębiorstwa Przemysłu Spożywczego PEPEES S.A. Łomża. Jako podstawowe parametry determinujące przebieg procesu krystalizacji wybrano: ilość szczepu krystalicznego i szybkość chłodzenia. Analizę składu granulometrycznego glukozy prowadzono w oparciu o obrazy kryształów uzyskiwane w warunkach interferometrii birefrakcyjnej. Pomiary dokonywano z zastosowaniem programu do komputerowej analizy obrazów analySIS. Następnie używając programu STATISTCA 8.0 charakteryzowano rozkłady populacji kryształów uzyskiwane w próbkach. Wszystkie badane partie glukozy krystalicznej charakteryzowały się populacjami wykazującymi charakter rozkładu wykładniczego. Wykazano, że w wyniku użycia szczepu krystalicznego na poziomie 6% masy krystalizującej mieszaniny uzyskuje się skład granulometryczny cechujący się najniższą wartością parametru rozkładu wykładniczego λ = 0,019 μm-1. oraz najwyższą średnią wielkością kryształów d50 = 52,46 μm. Stwierdzono również, że populacje kryształów uzyskiwane przy wolnym chłodzeniu istotnie różnią się parametrem λ i medianą kryształów d50 w odniesieniu do próbek krystalizujących przy szybkim chłodzeniu. Uzyskane wyniki pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że prowadząc krystalizację w kontrolowanych warunkach istnieje możliwość znaczącej korekty składu granulometrycznego glukozy krystalicznej.
W pracy poszukiwano związku pomiędzy składem granulometrycznym glukozy bezwodnej a jej wybranymi właściwościami użytkowymi: gęstością nasypową i kątem usypu naturalnego. Jako materiał badawczy zastosowano pięć próbek glukozy krystalicznej. Sposób określania składu granulometrycznego próbek glukozy krystalicznej opierał się na wykorzystaniu komputerowej analizy obrazu. Wyznaczane liczbowe rozkłady wielkości kryształów wg średnicy maksymalnej kryształów miały charakter wykładniczy i charakteryzowały zróżnicowanymi wartościami parametru λ. Pomiar gęstości nasypowej przeprowadzono zgodnie z procedurą wg normy PN-EN 12047:1999 oraz DIN 66145. Kąt usypu naturalnego był mierzony przy wykorzystaniu programu analySIS na podstawie obrazów luźno zasypanych próbek glukozy z lejka Halla. Analiza regresji pozwoliła stwierdzić, iż istnieje wyraźna liniowa korelacja pomiędzy parametrem λ a gęstość nasypową badanych próbek glukozy. Pomiędzy kątem usypu naturalnego a parametrem λ nie stwierdzono wyraźnej korelacji. Efektem przeprowadzonych badań jest wykazanie, że na podstawie pomiaru gęstości nasypowej możliwa jest szybka weryfikacja składu granulometrycznego glukozy krystalicznej.
W pracy przedstawiono wyniki badań w składzie granulometrycznym glukozy krystalicznej wyprodukowanej na bazie dwóch surowców: skrobi ziemniaczanej i skrobi pszennej. Pomiary wymiarów geometrycznych kryształów glukozy prowadzono w oparciu o obrazy uzyskane w warunkach interferometrii birefrakcyjnej w świetle przejściowym z wykorzystaniem kompu¬terowej analizy obrazów i programu analy SIS. Charakterystykę składu granulometrycznego prowadzono na bazie populacji składającej się z 2000 kryształów. Sporządzano histogramy rozkładu liczbowego kryształów wg średnicy maksymalnej z wy¬korzystaniem programu Statistica 9.0. Ponieważ uzyskane rozkłady wykazywały znamiona rozkładu wykładniczego dobierano parametr l (charakteryzujący rozkład wykładniczy) stosując test Kołmogorowa-Smirnowa na poziomie istotności a=0,05. W wy¬niku przeprowadzonych badań wykazano, że w składzie granulometrycznym glukozy krystalicznej otrzymanej na bazie skrobi ziemniaczanej i skrobi pszennej występują istotne różnice. Próbka glukozy pszennej charakteryzuje się mniejszymi kryształami w porównaniu do próbki glukozy ziemniaczanej. W próbce glukozy pszennej frakcja najmniejszych kryształów do 40 ^m stanowi ponad 70% całej populacji, podczas gdy w próbce glukozy ziemniaczanej jest to tylko 50% kryształów. Różnice te wpływają na właściwości użytkowe glukozy, takie jak sypkość i podatność na samogranulację.
Celem badań przedstawionych w artykule było określenie wpływu wybranych substancji -wiążących na granulację bezciśnienio¬wą trzech rodzajów błonnika spożywczego: jabłkowego, owsianego, kakaowego. Proces granulacji prowadzono przy -wykorzy¬staniu granulatom talerzowego. Jako lepiszcza użyto -wody destylowanej oraz -wodny roztwór sacharozy o stężeniu 20%. Badano rozkład -wielkości cząstek oraz -współczynnik kształtu uzyskanego granulatu przy -wykorzystaniu metod komputerowej analizy ob¬razu. Stwierdzono, że proces realizowany z użyciem roztworu sacharozy poprawia efekty granulacji pozwalając uzyskać produkt o średnicy cząstek większej o 8- 29% w porównaniu do granulatu z wodą destylowaną. Granulat błonnika uzyskany przy granulacji z zastosowaniem jako lepiszcza roztworu sacharozy charakteryzował się również największym udziałem frakcji cząstek o wymiarze ponad 3mm-frakcja ta stanowiła ponad 49% analizowanej populacji. Granulat błonnika kakaowego uzyskany podczas granulacji z roztworem sacharozy charakteryzował się udziałem frakcji cząstek o wymiarze powyżej 3 mm, o ponad 23% -większym -w po¬równaniu do granulatu granulowanego wodą destylowaną. Produkt uzyskany przy granulacji z wykorzystaniem jako lepisz¬cza wody; miał -większość cząstek o kształcie kulistym - udział frakcji o wartości -współczynnika kształtu powyżej 0,8 -wynosiła 62-76%, zaś przy granulacji roztworem sacharozy od 19 do 66%.
W artykule przedstawiono wyniki badań zależności pomiędzy składem granulometrycznym błonnika kakaowego a jego właściwościami sorpcyjnymi. Charakterystykę granulometryczną określono w oparciu o analizy stereologiczne i komputerową analizę obrazu. Przebieg izoterm sorpcji wyznaczono metodą statyczno-eksykatorową w zakresie 0,07 ≤ aw≤ 0,903. Izotermy sorpcji opisano za pomocą równania BET, określono zawartość wody w monowarstwie oraz powierzchnię właściwą adsorpcji. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż właściwości sorpcyjne błonnika kakaowego uzależnione są zarówno od wielkości cząstek proszku, jak i od jego składu granulometrycznego. Przy wyznaczaniu warunków przechowywania błonnika w proszku należy zatem brać pod uwagę również jego granulację.
Jednym z roślinnych odpadów poprodukcyjnych, generowanych przez zakłady Herbapol w Białymstoku, są drobnoziarniste odpady pokrzywy powstające podczas ich segregowania i pakowania. W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu parametrów technologicznych procesu granulowania bezciśnieniowego na kształt granulatu z odpadów pokrzywy. Proces granulowania przeprowadzono z wykorzystaniem nowatorskiego układu mieszająco-granulująco-dozującego stosowanego jako układ podający materiał roślinny do układu zagęszczającego urządzenia granulująco-brykietującego z matrycą płaską. Budowa układu pozwala na jednoczesną realizację zarówno operacji mieszania, jak i bezciśnieniowego granulowania pylistych frakcji przetwarzanego materiału. W badaniach określono wpływ prędkości obrotowej cylindra wewnętrznego układu mieszająco- granulująco-dozującego (25, 40, 55 obr·minˉ¹), wpływ ilości lepiszcza dodawanego do odpadów pokrzywy (10, 20, 30%) oraz wpływu zawartość skrobi w wodnym roztworze lepiszcza (0, 10, 20%) na kształt uzyskanego granulatu (wartość współczynników kształtu cząstek). Badania przeprowadzono przy masowym natężeniu przepływu zagęszczanego surowca 8 kg·hˉ¹. Uzyskane wyniki badań pozwoliły stwierdzić, że zwiększenie prędkości obrotowej cylindra granulacyjnego wpływa na zwiększenie jednorodności granulatu określonego za pomocą współczynnika kształtu. Wraz ze wzrostem ilości lepiszcza dodawanego w procesie granulacji zmniejsza się zróżnicowanie współczynnika kształtu cząstek. Natomiast zwiększenie zawartości skrobi w lepiszczu nie wpływa znacząco na rozkład granulometryczny pod względem współczynnika kształtu. Różnice w udziałach ilościowych wynoszą jedynie 2 do 5%.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.