Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
A two-factorial pot experiment was carried out in 2005 to estimate the effect of soil moisture on competition intensity between oat and yellow lupine plants in mixtures Factor I was soil moisture: 40, 60, 80% of field water capacity, and factor II: the composition of oat and lupine mixture (pcs·pot⁻¹) respectively – 30 + 5, 20 + 5, 10 + 5, 0 + 5 (pure sowing of lupine), 10 + 0, 20 + 0, 30 + 0 (pure sowings of oat). Indexes worked out by Rudnicki and Kotwica [2007] were applied for the assessment of competition intensity. Competitive effect of oat on lupine increased along with a growing oat plant density in mixtures, in inverse proportion to the soil humidity. Lupine plants exerted a weaker competitive pressure on oat plants than vice versa, which resulted from their smaller density. Single oat plants turned out to be weaker competitors than single lupine plants in the mixture.
The results of two-factorial field experiment conducted in 2002, 2004 and 2005 at the Research Station Mochełek near Bydgoszcz (53°13’ N; 17°51’ E) were applied to estimate mutual interactions between oat and yellow lupine. The factors were: sowing rate of oat (0, 140, 280, 420, 560 grains·m⁻²) and lupine (0, 25, 50, 75, 100 seeds·m⁻²). Combinations of levels of both factors gave 16 mixtures and four pure sowings of each of the species. Assessment of competition intensity was made based on indexes worked out by Rudnicki and Kotwica [2007]. Competition between oat and lupine in mixture stands is characterized by strong asymmetry. Oat was the dominant species and its competitive advantage over lupine resulted from a greater plant density. The competitive potential of a single yellow lupine plant towards oat turned out to be higher than that of a single oat plant towards lupine. Relations of the competitive strength of a single plant in mixtures were arranged according to the regularity that the stronger was competition between plants of species B and the weaker between plants of species A, the stronger competitors single plants of species A were for single plants of species B.
W latach 2003 i 2004, na glebie kompleksu żytniego dobrego, badano wpływ wyciągów wodnych z roślin owsa i biomasy roślin owsa i łubinu na rośliny łubinu. Wyciągami wodnymi z całych roślin owsa traktowano łubin w dwutygodniowych odstępach przez cały okres wegetacji. Różnicowanie dawek, realizowano wg wzoru: D = (P • O)/100 (dm³•m⁻²) , gdzie: dawka (D), poziomy (P): 0, 1, 2, 3, 4, 5), O - liczba dni od daty siewu do terminu aplikacji. W międzyrzędziach łubinu rozścielana była biomasa łubinu (Ł) i owsa (O) w dwóch terminach: 1 - wysokość roślin owsa około 30 cm, 2 - pełnia wiechowania owsa. Obiektami doświadczalnymi były: kontrola bez mulczu (K), Ł1, Ł2, Ł1 + Ł2, O1, O2, O1 + O2. Rośliny łubinu żółtego traktowane wyciągami z roślin owsa nie wykazały istotnych reakcji na ten czynnik, pomimo niskich błędów doświadczalnych a wartości cech nie wykazywały wyraźnych tendencji reakcji na dawki wyciągów z owsa. Mulczowanie powierzchni gleby w międzyrzędziach łubinu żółtego biomasą owsa lub łubinu nie wpłynęło na cechy roślin łubinu w stopniu dającym się udowodnić. Nie wystąpiły efekty o charakterze inhibicyjnego oddziaływania mulczu na rośliny łubinu.
W 3-letnim doświadczeniu polowym na glebie lekkiej, kompleksu żytniego dobrego, badano reakcje roślin owsa i łubinu żółtego na oddziaływania brzegowe ścieżek rozdzielających poletka doświadczalne. Porównywano cechy tych roślin w rzędach skrajnych i w środkowej części poletek. Owies i łubin uprawiano w siewach czystych i mieszankach o różnej gęstości siewu. Stwierdzono silną reakcję obu roślin na sąsiedztwo ścieżek, z tym że reakcje owsa okazały się silniejsze niż łubinu zarówno w siewach czystych, jak i w mieszankach. Wraz z zagęszczaniem siewu owsa w mieszankach nasilały się efekty brzegowe cech owsa a zmniejszały cech łubinu, natomiast gęstość siewu łubinu nie miała większego znaczenia. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że pomiary cech roślin owsa oraz łubinu żółtego, rosnących przy ścieżkach rozdzielających poletka doświadczalne, są wysoce niemiarodajne jako charakterystyki tych roślin dla obiektów doświadczalnych.
W latach 2004-2006 w Stacji Badawczej w Mochełku (53°13’ N; 17°51’E), należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, mające na celu poznanie zasięgu efektu brzegowego w mieszance owsa z łubinem żółtym w zależności od szerokości ścieżki rozdzielającej poletka. Doświadczenie założono w układzie losowanych podbloków w 3 powtórzeniach. Czynnikiem pierwszego rzędu była szerokość ścieżki (25; 37,5; 50 cm), a drugiego rzędu – odległość rzędu roślin od ścieżki (cztery rzędy co 12,5 cm w głąb poletka). Stwierdzono, że w mieszance rośliny owsa i łubinu żółtego silnie reagują na sąsiedztwo ścieżek rozdzielających poletka doświadczalne, wytwarzając dorodniejsze organy wegetatywne i generatywne na skraju niż wewnątrz poletek. Zasięg efektu brzegowego, ujawniającego się w cechach roślin oraz w plonie mieszanki, dotyczy rzędu roślin bezpośrednio sąsiadującego ze ścieżką, a pod względem niektórych cech także rzędu drugiego – odległego o 12,5 cm od ścieżki. Efekty brzegowe plonu owsa w mieszance i plonu mieszanki nasilają się wraz ze zwiększaniem szerokości ścieżki do około 37 cm, natomiast dalsze jej poszerzanie nie ma istotnego znaczenia.
W latach 2002, 2004, 2005, badano 16 mieszanek na glebie kompleksu żytniego dobrego, których skład stanowiły kombinacje 4 gęstości siewu owsa (140, 280, 420, 560 ziaren•m⁻²) i 4 gęstości siewu łubinu żółtego (25, 50, 75, 100 nasion•m⁻²) oraz 4 obiekty owsa w siewie czystym i 4 obiekty łubinu w siewie czystym, wysiewanych w tych samych gęstościach co w mieszankach - łącznie 24 obiekty doświadczalne. Plony nasion łubinu żółtego w mieszankach z owsem były niskie i bardzo zmienne w latach. O plonie łubinu decydowała gęstość siewu owsa i łubinu. Udział nasion łubinu w łącznym plonie mieszanek był niewielki a mieszanka cechowała się zmiennym składem w latach. Plonowanie owsa w mieszance uzależnione było silniej gęstością siewu owsa niż łubinu, którego obecność miała wpływ na plonowanie owsa tylko przy małej ilości wysiewu owsa. Plony mieszanek owsa z łubinem żółtym były zbliżone do plonów ziarna owsa w siewie czystym, stąd zwiększanie gęstości siewu owsa w mieszankach z łubinem sprzyjało lepszemu plonowaniu tych mieszanek, skutkowało jednak znacznym zmniejszaniem się udziału nasion łubinu w strukturze plonu mieszanek. Najwięcej walorów agrotechniczno - użytkowych wykazały mieszanki owsa z łubinem o zrównoważonej gęstości siewu obu gatunków (np. 140 ziaren•m⁻² owsa i 75-100 nasion•m⁻² łubinu).
W latach 2002, 2004, 2005, badano 16 mieszanek na glebie kompleksu żytniego dobrego, których skład stanowiły kombinacje 4 gęstości siewu owsa (140, 280, 420, 560 ziaren•m⁻²) i 4 gęstości siewu łubinu żółtego (25, 50, 75, 100 nasion•m⁻²) oraz 4 obiekty owsa w siewie czystym i 4 obiekty łubinu w siewie czystym, wysiewanych w tych samych gęstościach, co w mieszankach - łącznie 24 obiekty doświadczalne. Rośliny łubinu żółtego silnie reagowały na współwystępowanie w mieszankach z owsem. W przypadku niemal wszystkich cech ujawnił się negatywny wpływ owsa na łubin żółty w mieszankach, a jego skutki nasilały się wraz z zagęszczaniem siewu owsa. Rośliny łubinu w mieszankach były zdecydowanie gorzej rozwinięte a ich ubytki w okresie wegetacji zdecydowanie większe niż w siewie czystym łubinu. Silna redukcja niemal wszystkich cech roślin łubinu ujawniła się bardzo wyraźnie w plonach nasion łubinu, które w mieszankach okazały się aż 3,7-5,5-krotnie mniejsze niż w siewach czystych, przy analogicznych gęstościach siewu łubinu w obu przypadkach. Obecność łubinu w mieszankach nie była obojętna dla owsa, ale jego reakcje na współwystępowanie z łubinem okazały się stosunkowo słabe i ujawniły się tylko w niektórych cechach. Na ogół cechy morfologiczne roślin owsa i dorodność wykształcanych organów generatywnych silniej zależały od gęstości siewu owsa w mieszance niż od gęstości siewu łubinu w mieszance. Stąd takie cechy owsa jak wysokość źdźbła, masa ziarna w wiesze, czy obsada wiech kształtowane były przez gęstość siewu owsa, natomiast współwystępujący w różnym zagęszczeniu łubin nie determinował tych cech w stopniu dającym się udowodnić. Istotny natomiast i współdziałający wpływ miały gęstości siewu obu komponentów mieszanki na krzewienie produkcyjne i plon ziarna owsa.
The objective of this study was spring wheat (Triticum aestivum) cultivar Monsun at early growth stages. The response of spring wheat plants to the biological (Pythium oligandrum) and chemical (a.s. tebukonazol, tiuram) seed dressing against crown rot pathogens (Fusarium spp.) under various soil water regimes was determined. Tillering of wheat (measured as number of stems per plant), biomass of wheat, and crown rot severity were strongly affected both by seed dressing and the water regime. Biological, as well as chemical seed dressing, significantly improved tillering of wheat, meanwhile the dry biomass of wheat was greater for chemical dressing merely. The most favourable moisture of 80% of water soil capacity resulted in the greatest number of stems and the greatest biomass of spring wheat. However, at this moisture the crown rot severity reached the highest level (24–30%). Efficacy of biological and chemical seed dressing in controlling Fusarium spp. was comparable.
Na podstawie danych z 3-letniego doświadczenia polowego realizowanego na glebie kompleksu żytniego dobrego badano wpływ efektów oddziaływań brzegowych na dokładność oceny plonów owsa, łubinu żółtego i ich mieszanek. Wykazano, że plony tych roślin są zdecydowanie większe w bezpośrednim sąsiedztwie ścieżek rozdzielających poletka doświadczalne niż w częściach poletek nie przylegających do ścieżek. Efekt brzegowy plonów owsa był silniejszy niż plonów łubinu żółtego zarówno w siewach czystych, jak i w mieszankach. Wraz z zagęszczaniem siewu roślin owsa i jego mieszanek z łubinem nasilały się efekty brzegowe ich plonów. Ocena plonów roślin zbieranych z całych poletek otoczonych ścieżkami powoduje znaczne zawyżenie tej oceny, przekraczające niekiedy 25%. Błąd oceny wzrasta wraz ze zmniejszaniem powierzchni poletek i wydłużonym ich kształtem. W metodyce doświadczeń trzeba uwzględniać wpływ efektów brzegowych na oceny plonów roślin poprzez nierozdzielanie sąsiednich poletek ścieżkami, gdy jest to możliwe, albo dokonywanie zbioru plonów z pominięciem rzędów skrajnych przylegających do ścieżek.
Greater vigour of plants that border with unsown areas, known as border effect, compensates for the use of tramlines in the lowland meadow but also gives an error to the results of field experiments. This phenomenon is well-known for certain cultivated plant species. However, there is a lack of publications which would make it possible to analyze and compare the border effect of several plant species in similar habitat conditions and evaluated in the same way. The aim of the study was to recognize and compare the border effect in the cultivation of spring cereals: wheat, triticale, barley, oat, pea, and yellow lupine, as well as to determine the effect of this phenomenon on yield overestimation in plot experiments. In years 2004-2010 at the University of Technology and Life Sciences Research Station at Mochełek (53o13 N; 17o51 E), a series of plot experiments was carried our, each according to the same methodology. Experimental factor was the situation of plant rows on the plot; four rows into the plots from the unsown path 50 cm wide were evaluated. It was found that the border effect resulted in greater values of nearly all the evaluated plant characteristics. Oat was the most susceptible to the effect. Border effect in cereals, in relation to most characteristics, was limited only to the row of plants directly adjacent to the path, while in the subsequent two rows the values of the particular characteristics were usually close to the evaluation of the fourth row. In the case of legumes, the effect was visible also in the subsequent two rows into the lowland meadow. Yields of plants harvested from the whole plot were greater by 18.3%-28.0% than in the mid area of the plot, depending on the plot area and plant species. It was also found that in order to avoid the border effect influencing yield size estimation, it is recommended to omit during harvest one border row of oat plants from both sides of the experimental plots and two rows of triticale and barley. In the case of wheat, lupine and pea, three rows of plants from each side of the plot should be excluded from harvest.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.