W pracy oceniano zdolność adaptacyjną roślin żurawiny wielkoowocowej do różnych podłoży, w warunkach zróżnicowanego nawożenia i inokulacji szczepionką mikoryzową. Doświadczenie prowadzono w szklarni w 2008 roku. Podczas sadzenia połowę roślin zainokulowano szczepionką typu erikoidalnego (ERIVAC MIX 4). Doświadczenie zaplanowano w układzie zależnym: 2 podbloki dotyczące mikoryzacji, 3 sposoby nawożenia (bez nawożenia, nawóz wolno działający stosowany wiosną, nawóz płynny stosowany dziesięciokrotnie w sezonie) i 5 rodzajów podłoży (gleba mineralna oraz gleba mineralna z dodatkiem torfu lub węgla brunatnego, lub kory sosnowej, lub kompostu). Rośliny podlewano wodą o pH 3,5-4,0. Oceniano wzrost wegetatywny roślin, pH i EC (przewodność elektrolityczna) w podłożu i w przesączach, zawartość składników mineralnych w roztworze glebowym, fluorescencję chlorofilu, stopień odżywienia roślin azotem. Stwierdzono, że najsilniej na badane cechy wpłynęła zastosowana materia organiczna, natomiast mikoryzacja i nawożenie w mniejszym stopniu. Istotnie negatywnie na wzrost wegetatywny, transport elektronów w komórkach (ETR), pH i EC przesączy wpłynęło zastosowanie kompostu, a istotnie pozytywnie - zastosowanie torfu. Wartości indeksu SPAD były wyższe w podłożach z kompostem, węglem brunatnym i torfem oraz istotnie niższe - z korą zmieloną. Zastosowanie erikoidalnej szczepionki mikoryzowej zwiększyło istotnie liczbę przyrostów wegetatywnych i zmniejszyło: liczbę krótkopędów oraz transport elektronów (ETR), natomiast nie wpłynęło na pozostałe badane cechy. Zróżnicowane nawożenie wpłynęło istotnie na wzrost wegetatywny roślin, stężenie jonów w przesączach, fluorescencję chlorofilu. Nawóz wolno działający na ogół zwiększał stężenie jonów w przesączach, ETR oraz EC w przesączach i podłożach.