Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Obserwacje GNSS realizowane na sieciach stacji permanentnych przekształciły się obecnie w złożone systemy oferujące poza postprocessingiem również korekty przesyłane w czasie rzeczywistym, a także tworzenie obserwacji wirtualnych. Przykładem takiego systemu jest uruchomiona w czerwcu 2008 r. polska aktywna sieć geodezyjna ASG EUPOS. Dla użytkowników przeznaczono trzy serwisy udostępniania poprawek w czasie rzeczywistym oraz dwa serwisy do postprocessingu. Powszechnie wiadomo, że pomiary realizowane w czasie rzeczywistym charakteryzują się z reguły niższą dokładnością niż pomiary statyczne oraz że dokładność wyznaczenia wysokości jest niższa niż pozycji poziomej punktu. Dokładność pomiarów statycznych natomiast uzależniona jest m.in. od długości wektorów, długości sesji obserwacyjnej czy od rodzaju wykorzystanych odbiorników (L1 bądź L1/L2). W pracy poddano analizie sposoby wyznaczenia wysokości z pomiarów statycznych GPS, w kontekście możliwości technicznych systemu ASG-EUPOS oraz niektórych zaleceń do takich pomiarów. Szczególną uwagę zwrócono na możliwość wykorzystania do takich wyznaczeń obserwacji z Wirtualnych Stacji Referencyjnych (VRS – Virtual Reference Station). Przeprowadzone analizy wykazały, że procedura wyznaczenia wysokości punktów z wykorzystaniem VRS może pozwolić na znaczne skrócenie długości sesji obserwacyjnej oraz poprawę dokładności w stosunku do wyników uzyskanych z serwisu POZGEO. Dodatkowo, ze względu na krótkie wektory między stacją wirtualną a wyznaczanymi punktami, dokładność ta nie jest uwarunkowana wykorzystanym w czasie pomiaru typem odbiornika (L1 bądź L1/L2).
Satellite leveling is the procedure used to determination orthometric (normal) heights, on the base of ellipsoidal heights derived with GNSS techniques and additional information which make possible geoid (quasi-geoid) undulation determination. Geoid to ellipsoid separations can be get from geoid models, which accuracy in last years has significantly grown. However, for accurate determination of orthometric (normal) heights it is also important exact determination of ellipsoidal heights from GNSS measurements, which accuracy degrades a number of factors. One of the most important in heights determining, is antenna phase center variations problem. It is well known that magnitude of antenna phase center variations (PCV) can reach several centimeters. Unfortunately part of so-called commercial GNSS post-processing software does not include corrections to the antenna PCV. The paper presents results of solutions this problem with help of a subroutine which introduces PCV corrections to code and phase observations. This approach has been tested using GPS data at four measurement points. Three different types of antenna were used in observations. Processing GPS observations ware done with Ashtech Solutions and Topcon Tools software. The heights derived with satellite leveling were compared to heights got from geometrical precise leveling. The results of studies on one hand confirmed significant influence of antenna PCV onto exactitude of heights determination as well as usefulness of proposed procedure to introducing correction to GNSS observations.
Celem pracy było zbadanie wpływu stężenia glukozy, jako jedynego źródła węgla, na tworzenie produktu w procesie syntezy kwasu szczawiowego przez Aspergillus niger we wgłębnej hodowli okresowej. Badania prowadzono w podłożach syntetycznych zawierających glukozę rozcieńczoną do poziomu 100, 125, 150 i 175 g·dm-3. Najwyższe stężenie produktu, wynoszące 64,2 g·dm-3, uzyskano w podłożu zawierającym glukozę w ilości 150 g·dm-3. W wariancie tym stwierdzono także obecność kwasów towarzyszących: cytrynowego w stężeniu 15,4 g·dm-3 i glukonowego w stężeniu 28,7 g·dm-3. Współczynnik homofermentatywności procesu wyniósł 59,2%. Najwyższą szybkość tworzenia produktu i najwyższą wydajność substratową, wynoszące odpowiednio 2,9 g·dm-3·d-1 i 61,6%, uzyskano w podłożu ze stężeniem substratu na poziomie 100 g·dm-3. Uznano, że optymalne stężenie glukozy w podłożu, ze względu na maksymalizację stężenia produktu, wynosi 150 g·dm-3.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.