Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
11
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Powschodowe zastosowanie afalonu w lubinie bialym

63%
W doświadczeniu łanowym w latach 1990 - 1992 testowano działanie Afalonu na rośliny łubinu białego odmiany Bardo oraz na chwasty. Herbicyd stosowano w dawce 1,2 kg/ha w trzech terminach: po siewie, po wschodach - przed rozwinięciem liści właściwych i w fazie 3 liści właściwych. Nie stwierdzono żadnych uszkodzeń roślin łubinu w dwóch pierwszych terminach stosowania. W trzecim terminie Afalon częściowo uszkodził rośliny i przyhamował ich wzrost. Opóźnienie terminu stosowania Afalonu spowodowało zmniejszenie liczby chwastów średnio z 26 sztuk w kontroli do odpowiednio 16 i 12 sztuk/m² w terminach późniejszych. W wyniku słabszego zachwaszczenia plon nasion wzrósł z średnio 1,62 t/ha - kontrola - do 2,02 t/ha przy powschodowym oprysku. Zastosowanie Afalonu bezpośrednio po wschodach okazało się najkorzystniejsze.
Termoneutralność w łubinie żółtym, podobnie jak w wąskolistnym, warunkowana jest jednym genem dominującym. W pokoleniu F₂ stosunek liczby roślin nietermoneutralnych do termoneutralnych był zbliżony do 1 : 3. W latach 1995 - 96 badano w doświadczeniach niektóre cechy termoneutralnego rodu R416ep na tle nietermoneutralnego rodu R282ep i odmiany wzorcowej Radames. Termoneutralny ród R416ep plonował wyżej od wzorcowej odmiany Radames o 10,3 % w roku 1995 i o 14,8 % w roku 1996. Rośliny rodu R416ep rozpoczynały kwitnienie średnio o 11 dni wcześniej niż nietermoneutralny wzorzec, a dojrzewały o 8 dni wcześniej od niego. Ich wysokość była średnio o 12,5 cm mniejsza niż odmiany nietermoneutralnej Radames.
Przeprowadzono regenerację roślin trzech genotypów łubinu wąskolistnego z wyszczepianych osi zarodkowych niedojrzałych nasion. Zastosowano cztery pożywki zawierające makroelementy z pożywki MS, czterokrotne stężenie mikroelementów z MS, witaminy z pożywki B5, dodatek 1,38 g/L L-proliny, 30 g/L sacharozy i 7 g/L agaru. Każda pożywka zawierała inną kombinację zawartości BA i NAA. Najwięcej pędów tworzył genotyp 410 - średnio 3,2 na eksplantat. Najlepszą pożywką indukującą była pożywka S2 zawierająca 3,0 mg/L BA i 0,4 mg/L NAA.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.