Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W ostatnich latach coraz większą wagę przywiązuje się do zawartości i składu polisacharydów nieskrobiowych i ligniny ( błonnika pokarmowego) w bulwie ziemniaka oraz ich właściwości teksturotwóczych. W pracy badano zawartość oraz wpływ poszczególnych frakcji polisacharydów nieskrobiowych i ligniny w bulwach ziemniaka na konsystencję frytek. Na kształtowanie się konsystencji gotowego produktu największy wpływ miała lignina, a następnie hemicelulozy, protopektyny i celuloza.
Suitability of potatoes for different processing directions is depended on their technological value and for direct consumption - on consumption quality. Irrespective of the utilization direction (consumption, food and industrial processing) the potatoes should satisfy the basic requirements, (i.e. appearance, mineral impurity content, tuber size, ect.) and be characterized by proper chemical composition including adequate contents of dry matter, starch, reducing and total sugars, vitamin C, total protein content and possibly the lowest contents of antinutritive substances. Chemical composition of the potatoes may be analysed by using traditional as well as modern methods (used in special laboratories). Often and often also the potato processing plants are fitted with the modern measuring equipment which enables the use of exact and fast methods, and provides precise determination of the quality of raw potatoes and their final products.
The dynamics of crop increase, changes in starch content and mineral ingredients in the tubers of four potato cultivars - Dorota early, Alicja and Kuba medium-early and Jasia the late - were investigated in precise field experiment and laboratory research. The potatoes were cultivated without mineral fertilization and with mineral fertilization at doses of N - 90, P₂O₅ - 90 and K₂O - 130 kg·ha⁻¹. The mass of tubers and changes in their chemical composition were determined from the fool blooming at about half of July, in two weeks’ intervals. Mineral fertilization had a favorable impact on increase of in the tubers’ weight, level of yielding and the yield of big tubers fractions whereas it did not influence the starch content and its yield. The effect of fertilization on potato productivity distinctly interacted with the genotype. In respect of starch yield it was justified for only one cultivar - Alicja. The genotype and maturity state of tubers as well as applied mineral fertilization modified the contents of nitrogen, potassium and magnesium but did not influence the concentration of phosphorus, calcium and sodium.
During potato vegetation the glycoalkaloid contents are decreasing. The changes in glycoalkaloid contents during maturation of potato tubers ought to be analyzed as dependent on the cultivar (preferred to the use are potato cultivars, which cumulate lower glycoalkaloid contents). The study aimed to determine the effect of vegetation period of potato cultivars provided for use in food-processing on cumulation of glycoalkaloids in the tubers. It was stated that the potatoes harvested at their full technological maturity contained about 1.6 times less glycoalkaloids than the potatoes harvested in the first terms (after setting of potato tubers). The chaconine to solanine concentration ratio was higher in matured potatoes (2.7 : 1) than in the potatoes harvested in earlier terms (from 2.3 : 1 to 2.6 : 1). Dorota and Kuba potato cultivars (proper to chips processing) contained less glycoalkaloids than Felsina and Victoria cultivars (provided for French fries processing).
Celem pracy było określenie wpływu temperatury i czasu smażenia frytek na zawartość akrylamidu w gotowym produkcie oraz na jego barwę i konsystencję. Stwierdzono, że zawartość akrylamidu we frytkach z surowca o zawartości cukrów redukujących 0,22%, wahała się od 15 do 567 ppb, w zależności od temperatury smażenia. Obniżenie temperatury smażenia o 15°C (ze 190°C do 175°C) powodowało obniżenie ilości akrylamidu o ponad 30%. Frytki smażone w zakresie temperatur od 130°C do 190°C, charakteryzowały się właściwą barwą. Obniżenie zawartości akrylamidu we frytkach, poprzez zastosowanie niższych temperatur smażenia rzutuje na cechy sensoryczne produktu. Frytki z ziemniaków odmiany Santana zachowały korzystne właściwości (konsystencja) przy zastosowaniu temperatury smażenia 175°C. Frytki smażone w temperaturze 190°C charakteryzowały się najwyższą zawartością akrylamidu.
W skład ścian komórkowych bulw ziemniaka wchodzą polisacharydy nie- skrobiowe i ligniny, do których zaliczane są: związki pektynowe, celuloza, hemicelulozy i ligniny. Zróżnicowana zawartość tych frakcji uzależniona jest od czynników klimatycznych, glebowych i nawozowych, a także w dużym stopniu od uwarunkowań genetycznych oraz długości okresu wegetacji bulw ziemniaka. Stwierdzono, że najwyższą zawartością poszczególnych frakcji polisacharydów nieskrobiowych (celulozy, hemiceluloz, pektyn) i ligniny oraz ich sumy charakteryzowały się odmiany późne, które zawierały 35% wiecej tych związków niż odmiany o krótszym okresie wegetacji. Bez względu na długość okresu wegetacji bulwy badanych odmian ziemniaka zawierały spośród frakcji NSP i ligniny naj­więcej celulozy, a najmniej ligniny. Wraz z dłuższym okresem wegetacji bulw zwiększała się w nich zawartość polisacharydów nieskrobiowych (NSP) i ligniny.
Celem pracy było określenie zawartości akrylamidu i tłuszczu w czipsach ziemniaczanych w zależności od rodzaju oleju smażalniczego i temperatury smażenia. Czipsy, sporządzone z odmian ziemniaków typowych do produkcji czipsów ziemniaczanych, smażono w oleju rzepakowym, oliwie z oliwek oraz oleju palmowym, stosując dwie temperatury: 165°C i 175°C. W surowcu oznaczono podstawowy skład chemiczny, a w czipsach zawartość tłuszczu i akryloamidu. Stwierdzono, że rodzaj tłuszczu smażalniczego istotnie wpływał na ilość powstającego akrylamidu w czipsach ziemniaczanych. Większe ilości tego związku tworzyły się w czipsach smażonych w oleju palmowym, w porównaniu z oliwą z oliwek i olejem rzepakowym. Obniżenie temperatury smażenia do 165°C istotnie zmniejszyło zawartość akryloamidu w czipsach smażonych w oleju palmowym i rzepakowym. Wpływ temperatury smażenia na zawartość tłuszczu w czipsach był niejednoznaczny - podwyższenie temperatury smażenia zwiększyło absorpcję tłuszczu przez czipsy smażone w oleju palmowym, natomiast obniżyło - w oliwie z oliwek. Na zawartość tłuszczu w czipsach miał wpływ skład chemiczny ziemniaka i rodzaj oleju. Większe ilości tłuszczu zawierały czipsy uzyskane z ziemniaków odmiany Eldena, w porównaniu z odmianą Lady Rosetta, przy czym smażenie w oliwie z oliwek powodowało największą chłonność tłuszczu.
W nawożeniu ziemniaków największy wpływ na kształtowanie plonu, a przede wszystkim jakość bulw może mieć azot. Dlatego istotne jest wyznaczenie i określenie maksymalnej zalecanej jego dawki, stosowanej w uprawie ziemniaka różnych odmian, aby uzyskać właściwy skład chemiczny surowca, a następnie wysokiej jakości produkt spożywczy. Celem pracy było określenie wpływu stosowania różnych dawek nawożenia azotem w uprawie wczesnych odmian ziemniaka na skład chemiczny bulw i jakość sensoryczną otrzymanych czipsów. Stwierdzono, że zastosowanie wyższej dawki nawożenia (140 kgN·ha⁻¹) w uprawie ziemniaków odmian Kuba i Cedron nie miało istotnego wpływu na zmiany zawartości podstawowych składników w bulwach. Miało natomiast ono wpływ na zwiększenie zawartości cukrów ogółem i redukujących w surowcu w porównaniu z ziemniakami nawożonymi dawką 100 kg N·ha⁻¹. Zawartość cukrów redukujących w ziemniakach badanych prób nie przekraczała wartości 0,25%. Czipsy sporządzone z ziemniaków odmiany Kuba charakteryzowały się lepszymi właściwościami sensorycznymi niż czipsy z odmiany Cedron, które były bardziej twarde, zwłaszcza przy zastosowaniu w uprawie wyższej dawki nawożenia azotem.
Celem pracy było określenie wpływu terminu zbioru ziemniaków na skład chemiczny bulw oraz na konsystencję wyprodukowanych z nich czipsów. Materiałem do badań były bulwy sześciu odmian ziemniaka (Aster, Orlik, Mila, Irga, Bryza i Arkadia) pobierane z pola w trzech terminach sprzętu: na sześć, na trzy tygodnie przed planowanym sprzętem i w pełni dojrzałości fizjologicznej. Z bulw ziemniaka sporządzono czipsy. Stwierdzono, że wraz z dojrzewaniem bulw ziemniaka zmieniał się ich skład chemiczny. W ziemniakach wszystkich analizowanych odmian, w kolejnych terminach zbioru zwiększała się zawartość skrobi i NSP. Największe zmiany zawartości skrobi w zależności od terminu zbioru stwierdzono w bulwach ziemniaka odmiany Arkadia, natomiast najmniejsze w ziemniakach odmian Mila i Bryza. Wraz z dojrzewaniem bulw wzrastała twardość sporządzonych z nich czipsów. Większe zróżnicowanie twardości czipsów stwierdzono pomiędzy próbami pochodzącymi z I i II zbioru aniżeli pomiędzy próbami z II i III zbioru. Czipsy sporządzone z bulw ziemniaka Mila i Bryza charakteryzowały się najbardziej stabilną twardością niezależnie od terminu zbioru surowca. W ocenie sensorycznej konsystencji czipsów najwyższe noty 5 punktów otrzymały czipsy wyprodukowane z ziemniaków pochodzących z trzeciego zbioru. Czipsy sporządzone z ziemniaków pochodzących z wcześniejszych zbiorów charakteryzowały się mazistą, oleistą konsystencją, natomiast z ziemniaków zebranych w pełni dojrzałości fizjologicznej były chrupkie i delikatne.
Paper presents the study on the content of particular polysaccharide fractions in potatoes of ten different cultivars and on the influence of these components on the texture of cooked potatoes as well as on French fries and chips. Raw material used in experiment, included tuber samples of 10 cultivars: 7 of Polish and 3 of foreign origin (German and Dutch-German). From among all studied cultivars 6 were chosen for cooked potato processing (Aster, Orlik, Irga, Mila, Bryza, Arkadia), 6 for French fries preparation (Aster, Mila, Arkadia, Bryza, Ania, Saturna) and 5 for chips processing (Aster, Karlena, Ania, Saturna, Panda). The contents of dry matter, starch, total pectine, cellulose, hemicellulose and lignin, were determined in potato tubers. The consistence of products was measured’ using the Stevens QTS-25 apparatus with „Shear blade” attachment. Maximum force [N] to cut the French fries, chips and cooked potato (products in form of strips, 1 x 1 cm cross-section) was measured. Significant linear dependence was stated between the contents of nonstarch polysaccharides and starch and the consistence of tested potato products. The hardness of cooked tubers depended on lignin, pectin and hemicellulose contents in potatoes. French fries hardness was affected by starch, hemicellulose and pectine contents, while that of the chips by starch and pectine contents in raw material.
The aim of the work was to estimate the effect of microwave and convective dehydratation parameters of potato strips after blanching on French fries quality. After washing and peeling, potato tubers were cut into strips, which underwent one-stage blanching in water (for 10 min at 75oC). After blanching the potato strips (10x10 mm) were dried with two methods: vacuum-microwave at two levels of magnetrons power (360 W and 480 W) and by changing pressure at the range from 4 kPa to 6 kPa, and convective pre-drying performed at 50oC and 75oC at constant air speed of 2m/s. The control samples were made of blanched, not pre-dried potato strips. After potato strips pre-drying the French fries were prepared with the two-stage frying method in canola oil. French fries were subjected to sensory evaluation. Their fat content, colour and texture were determined with instrumental methods. The texture of French fries was estimated in two tests: cutting and bending. Changes in the structure of potato tissue were determined using a scanning electron microscope. It was stated that the pre-drying time in the vacuum microwave method was about four-times shorter than that in the convective method. French fries made of strips pre-dried with the vacuum microwave method absorbed less fat (by about 9% on average), than those pre-dried with the convective method. Pre-drying of potato strips lowered the fat content in the finished product by 28% compared with the non-pre-dried control samples The smaller cutting force and bending strength were exhibited byFrench fries made of potato strips pre-dried with the convective pre-drying method at 75oC and 50oC compared with the microwave method. Based on the sensory and instrumental results, it was found that French fries pre-dried with the vacuum microwave method were characterised by better quality attributes, as compared with French fries pre-dried with the convective method and control samples without pre-drying.
Celem badań było określenie wpływu dodatku przeciwutleniaczy do tłuszczu smażalniczego oraz degradacji medium smażalniczego na zawartość akrylamidu w smażonych produktach ziemniaczanych. Materiałem użytym do badań było pięć olejów smażalniczych zawierających olej palmowy. Jako przeciwutleniacze zastosowano butylohydroksychinon (TBHQ) oraz kwas cytrynowy w różnych proporcjach. W świeżych olejach ogrzanych do temperatury 180 ºC smażono frytki ziemniaczane i chrupki – z gotowych półproduktów (peletów). W olejach o różnym stopniu degradacji (po 3, 5, 7 i 10 h) smażono frytki ziemniaczane. W otrzymanych smażonych produktach oznaczono zawartość akrylamidu – metodą chromatografii z zastosowaniem MS/MS/HPLC. W olejach smażalniczych oznaczono zawartość wolnych kwasów tłuszczowych, liczbę anizydynową oraz skład kwasów tłuszczowych. Stwierdzono, że rodzaj oleju smażalniczego oraz stopień jego degradacji wpływały na zawartość akrylamidu w smażonych produktach. Mniejszą zawartością akrylamidu charakteryzowały się produkty smażone w olejach palmowych stabilizowanych jednym przeciwutleniaczem bądź bez dodatku przeciwutleniacza. Smażenie w olejach zdegradowanych zwiększało zawartość akrylamidu we frytkach ziemniaczanych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.