Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Cel pracy. Celem pracy była ocena związku między gęstością mineralną kości promieniowej dorosłych kobiet a ich aktywnością fizyczną. Materiał i metody. Badaniami objęto 67 kobiet w wieku 48,5-61 lat, w tym 30 kobiet aktywnych fizycznie (grupa badana) i 37 kobiet charakteryzujących się siedzącym stylem życia i nie uprawiających żadnej aktywności ruchowej (grupa kontrolna). Zastosowano badanie densytometryczne kości przedramienia (w dwóch punktach pomiaru: proksymalnym i ultradystalnym), metodą p-DEXA, podwójnej wiązki, za pomocą aparatu firmy NORLAND. W interpretacji wyników pomiarów BMD uwzględniono wskaźnik T-score, odnoszący wynik pomiaru do szczytowej masy kostnej z kryteriami World Health Organization (WHO). Skład ciała kobiet oceniono metodą bioelektrycznej impedancji (BIA Tanita BC 418). Wyniki opracowano przy użyciu programu Statistica z wykorzystaniem statystyk opisowych i analizy wariancji ANOVA (jednowymiarowe testy istotności dla BMI i T-score) oraz MANOVA (wielowymiarowe testy istotności dla BMD, test Wilksa). Wyniki. Na podstawie wskaźnika Body Mass Indeks (BMI) prawidłową masę ciała stwierdzono u 73,3% kobiet aktywnych i u 54% nie podejmujących żadnej aktywności fizycznej. Lepszą gęstość mineralną tkanki kostnej (wyrażoną w g/cm2) we wszystkich punktach pomiaru stwierdzono u kobiet systematycznie podejmujących wysiłek fizyczny w stosunku do biernych fizycznie. Na podstawie wyników pomiaru BMD w odniesieniu do szczytowej masy kostnej T-score stwierdzono znacznie mniej przypadków osteopenii, czyli zaniżonej gęstości mineralnej kości w grupie aktywnej fizycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Istotne różnice w zmineralizowaniu tkanki kostnej wykazano tylko wśród kobiet przed menopauzą uczęszczających na zajęcia fitness w stosunku do kobiet nie podejmujących żadnej aktywności ruchowej. Wnioski. Aktywność kobiet zwiększona dopiero w wieku perimenopauzalnym była podejmowana zbyt późno, żeby zniwelować zwiększony ubytek masy kostnej związany ze zmianami hormonalnymi. Badania wskazały na konieczność rozważenia, przez kluby fitness i organizacje zajmujące się propagowaniem aktywności fizycznej wśród kobiet, dostosowania zajęć ruchowych odpowiednio do potrzeb wynikających zarówno z zasad prewencji osteoporozy, jak i wieku lub stanu hormonalnego kobiet.
Wstęp. Styl żywienia, a w konsekwencji stan odżywienia organizmu budzi zainteresowanie coraz szerszej grupy badaczy, jako jeden z głównych czynników decydujących o zdrowiu. Właściwie dobrana dieta w istotnym stopniu chroni przed wieloma chorobami, między innymi otyłością, chorobami układu krążenia, osteoporozą czy chorobami nowotworowymi. Energia dostarczona z żywności w posiłkach umożliwia prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Studentki stanowią szczególną grupę populacyjną, gdzie te czynniki mają istotny wpływ na ich stan zdrowia, a co za tym idzie również na zdolności do nauki i pracy. Okres studiów przypada na czas kształtowania szczytowej masy kostnej. Prawidłowe żywienie w tym okresie jest więc szczególnie istotne ze względu na profilaktykę osteoporozy. Cel pracy. Celem badań była ocena sposobu żywienia oraz wybranych parametrów stanu odżywienia studentek II i III roku kierunku Fizjoterapii ze szczególnym uwzględnieniem czynników wpływających na szczytową masę kostną. Materiał i metody. Badaniami objęto 177 studentek II i III roku Fizjoterapii w wieku 22,2 lat ± 3,5 (średnia ± SD). Stan odżywienia oceniano za pomocą wskaźników Body Mass Indeks (BMI) i Waist /Hip Ratio (WHR), a także składu tkankowego ciała badanego metodą bioelektrycznej impedancji (BIA). Ocenę sposobu żywienia przeprowadzono na podstawie 24-godzinnego wywiadu żywieniowego, według metody opracowanej przez Instytut Żywności i Żywienia w Warszawie. Analizy diet dokonano za pomocą programu komputerowego Dieta 5.0. Wyniki. Poziom średniego zapotrzebowania grupy - Estimated Average Requirement (EAR) przekraczający 100% wykazano w podaży: witamin A, Bl;, В ? С oraz fosforu. Poniżej 100% EAR w całodziennej racji pokarmowej znalazły się foliany, magnez i cynk. Na podstawie normy Al wykazano wśród zbadanych studentek duże prawdopodobieństwo niedostatecznego spożycia witaminy D, potasu i wapnia. Wnioski. Analiza otrzymanych wyników wartości odżywczej całodziennej racji pokarmowej studentek Fizjoterapii wykazała, iż u dużej części badanych spożycie składników istotnych dla prawidłowego zmineralizowania tkanki kostnej, w tym tak istotnych jak witamina D i wapń, było niezadowalające.
The occurrence of underestimation of bone mineral density (BMD) and significant deficiencies of calcium and vitamin D in the diets examined male and female students. Proper BMD was significantly more common in people with excess body weight and consuming calcium and vitamin D nutritional guidelines at the level compared with students and deficiency of body weight and understated supply of calcium and vitamin D in the day nutritional ration. Examined a group of students, and students should be included in nutrition education program in the field of care for peak bone mass and a program for the prevention of osteoporosis.
Wstęp: Wapń jest najistotniejszym składnikiem mineralnym tkanki kości i zębów, który magazynowany jest pod postacią hydroksyapatytu. Gospodarka wapniem w organizmie regulowana jest przez parathormon (PTH) oraz aktywny metabolit witaminy D. Parathormon i witamina D₃ zwiększają wchłanianie wapnia z przewodu pokarmowego. Witamina D jest znanym od lat czynnikiem niezbędnym do utrzymania prawidłowej gospodarki wapniowo - fosforanowej w organizmie jako czynnik regulacji prawidłowego przebiegu mineralizacji kości. Cel pracy; Celem pracy była ocena zawartości wapnia i witaminy D w całodziennych racjach pokarmowych (CRP) studentów z uwzględnieniem suplementacji. Materiał i metody: Badaniem objęto łącznie u 140 osób w wieku 23,1 ± 2,8 lat (70 studentek i 70 studentów). Dobór próby został przeprowadzony poprzez losowanie systemowe z listy ewidencji studentów, uczących się w trybie stacjonarnym na kierunku Fizjoterapia w jednej z warszawskich szkół wyższych. Przeprowadzono podstawowe pomiary antropometryczne. Do oceny żywienia przeprowadzono wywiad o spożyciu żywności z ostatnich 24 godzin, powtórzony dwukrotnie. Zawartość wapnia i witaminy D w diecie oceniono w programie komputerowym Dieta 5.0 w wersji rozszerzonej. Uzyskane wyniki porównano ze znowelizowanymi normami żywienia z 2012 roku w oparciu o normy na poziomie średniego zapotrzebowania grupy (EAR). Przeprowadzone obliczenia uwzględniały suplementację diety składnikami mineralnymi oraz witaminą D. Wyniki: Wśród zbadanych ogółem, średnie spożycie wapnia wyniosło 839,2 ± 436,8 mg/dobę. Spożycie wapnia poniżej normy EAR odnotowano u studentek (639,7 ± 347,2 mg/dobę). Średnia zawartość witaminy D w CRP zbadanych (z diety i suplementów), niezależnie od płci, była znacznie mniejsza niż norma EAR odpowiednio 1,88 µg/dobę u studentek i 4,7 µg/dobę u studentów. Odnotowano większe odsetki osób z niedoborem zarówno wapnia, jak i witaminy D wśród młodych kobiet w porównaniu do mężczyzn. Ogółem połowę zbadanych charakteryzowało zbyt małe spożycie wapnia oraz u 92,9% zaniżone w stosunku do EAR spożycie witaminy D. Niedobory częściej występowały wśród studentek. Wnioski: Wśród studentów Fizjoterapii odnotowano znaczne niedobory witaminy D oraz u połowy zbadanych niedobory wapnia w diecie, a szczególnie wśród kobiet, co wskazuje na brak wspomagania żywieniowego w kierunku prawidłowego zmineralizowania tkanki kostnej. Istnieje potrzeba edukacji żywieniowej młodzieży akademickiej w tym zakresie.
Wprowadzenie: Konsumenci zachowują się w sposób zróżnicowany wobec poszczególnych produktów spożywczych. Żywność stanowi środek do zaspokajania nie tylko podstawowych potrzeb energetycznych organizmu, lecz także wtórnych, warunkowanych między innymi uznawanymi wartościami i stylem życia. Cel pracy: Celem pracy było określenie kryteriów i uwarunkowań wyboru żywności przez studentki. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 2291 studentek I oraz II roku studiów uczelni warszawskich z następujących kierunków: wychowanie fizyczne (wf, n = 754), fizjoterapia (f, n = 744, dietetyka (d, n = 476) i turystyka (t, n = 317). Badania przeprowadzono stosując metodę kwestionariusza ankiety w wywiadzie bezpośrednim. Kwestionariusz ankiety składał się z części ogólnej (dane biometryczne) oraz pytań dotyczących kryteriów wyboru żywności (w systemie pytań zamkniętych z możliwością wyboru jednej lub kilku odpowiedzi). Wyniki: Analiza danych pozwoliła stwierdzić, że przy wyborze żywności respondentki zwracały szczególną uwagę na cenę produktu (z wyjątkiem studentek kierunku dietetyka) i termin przydatności do spożycia. Kryterium z najmniejszą liczbą wskazań była reklama produktów w mediach oraz rodzaj opakowania produktu. Wnioski: Cena produktu oraz ich termin przydatności do spożycia są głównymi czynnikami wpływającymi na wybór żywności przez młodych konsumentów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.