Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W artykule scharakteryzowano rabarbar (Rheum rhaponticum L.): uprawę, wymagania, przetwarzanie. Skupiono się na jego składzie chemicznym, z uwzględnieniem substancji biologicznie aktywnych, składników mineralnych, kwasów organicznych (w tym kwasu szczawiowego i szczawianów) oraz błonnika. Jadalne ogonki liściowe rabarbaru opisano jako bogate źródło składników polifenolowych, takich jak antrachinony, stilbeny, flawonole i antocyjany, które wykazują pozytywny wpływ na zdrowie człowieka. W tradycyjnej medycynie chińskiej rabarbar jest stosowany od tysiącleci. W Polsce po latach zapomnienia rabarbar ponownie staje się coraz popularniejszy. Wskazano też lecznicze zalety warzywa oraz możliwość jego przemysłowego wykorzystania.
Określono wpływ przechowywania na wybrane parametry jakościowe handlowych nektarów wiśniowych oraz z czarnej porzeczki. Nektary w ilości: pięć wiśniowych oraz pięć porzeczkowych zakupiono na rynku warszawskim, zbadano tuż po zakupie oraz po 2, 4 i 6 miesiącach przechowywania w temperaturze pokojowej 20°C±2°C. W produktach oznaczono zawartość polifenoli ogółem, antocyjanów oraz indeks ich degradacji, witaminy C oraz aktywność przeciwutleniającą. Badano również ekstrakt, kwasowość czynną pH, kwasowość miareczkową, cukry ogółem oraz bezpośrednio redukujące, liczbę formolową oraz parametry barwy w układzie CIELab. Dokonano także oceny sensorycznej nektarów. Podstawowy skład chemiczny badanych nektarów wiśniowych i porzeczkowych był zgodny z obowiązującymi zaleceniami Kodeksu Praktyki AIJN oraz Rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 2010 roku. Po sześciu miesiącach przechowywania nastąpił statystycznie istotny spadek zawartości wszystkich badanych składników biologicznie aktywnych w obu rodzajach nektarów. Zmieniła się także ich jakość sensoryczna oraz barwa.
Celem pracy było porównanie jakości sensorycznej nektarów i napojów z czarnej porzeczki bez dodatków oraz wzbogacanych ekstraktami z jeżówki purpurowej i zielonej herbaty. Ocenę sensoryczną przeprowadzono trzema metodami. Metodą skali 5-punktowej oceniano barwę, klarowność, smak i zapach, metodą profilowania ustalone wcześniej wyróżniki zapachu i smaku, a także jakość całkowitą produktu, a ocenę preferencji przeprowadzono metodą szeregowania. W produktach dokonano również pomiaru barwy metodami instrumentalnymi. Dokonując pomiarów kolorymetrycznych, ustalono wielkość podstawowych parametrów barwy L*, a*, b*, C*, h. W celu dodatkowej charakterystyki produktu mierzono również maksima widm spektrofotometrycznych oraz absorbancje przy λmax. Zastosowane ekstrakty spowodowały znaczne obniżenie jakości sensorycznej nektarów i napojów. Negatywnie wpłynęły na zapach, smak oraz jakość końcową badanych produktów. Nie stwierdzono istotnego ich wpływu na klarowność produktów. W napoju z dodatkiem jeżówki stwierdzono nieznaczne przesunięcie maksimum absorpcji w kierunku fal dłuższych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.