W pracy oceniano zmienność fenotypową u 10 linii wsobnych żyta ozimego wyselekcjonowanych z różnych odmian uprawnych i form hodowlanych. Różnice pomiędzy liniami dotyczyły cech związanych z produktywnością roślin: długości źdźbła i kłosa, krzewistości, liczby ziaren z kłosa, masy 1000 ziaren, plonu ziarna z rośliny, intensywności fotosyntezy netto i transpiracji, a także liczby chloroplastów w mezofilu oraz zawartości chlorofilu. Wybrane linie wsobne żyta charakteryzowały się dużym zróżnicowaniem pod względem wymienionych cech i wykazywały wartości skrajne. Spośród analizowanych linii wyróżniała się linia J74, która miała najwyższe wartości dla większości cech (długość kłosa, liczba ziaren z kłosa i roślin, ulistnienie oraz aktywność fotosyntetyczna), co predysponuje ją do zastosowania w hodowli wysokoproduktywnych, heterozyjnych odmian żyta.