Miarą ochronnej roli gleb wód gruntowych przed zanieczyszczeniami powierzchniowymi jest czas pionowej migracji konserwatywnych substancji chemicznych przez profil glebowy. Określa się go z formuły wymienionych autorów jako czas wymiany wody w glebie (tp) przy założeniu wypierania tłokowego. W pracy wykazano, że formuła obliczeń czasu t jest wrażliwa na zmienność środowiska, ale wymaga ona, poza informacjami odczytanymi z mapy glebowej, trudnej do pozyskania dodatkowej bazy danych. Uzyskane wyniki są wskaźnikowe, ale przydatne dla potrzeb opracowania ekofizjograficznego.
W artykule przedstawiono model podsystemu wodno-gospodarczego zrównoważonego rozwoju zlewni Raszynki po profil Dawidy w warunkach istniejącej (2000 r.) i planowanej (2015 r.) infrastruktury. W wydzielonych dwóch cząstkowych zlewniach Z-1 i Z-2 wykonano ilościową i jakościową identyfikację istniejących i planowanych zasobów i potrzeb wodnych. Gospodarkę wodną oceniono metodą bilansu wodno-gospodarczego. Stwierdzono, że w 2000 roku podsystem wodno-gospodarczy w zlewniach cząstkowych Z-1 i Z-2 nie spełniał podstawowych wymogów zrównoważonego rozwoju. Planowana do 2015 roku. realizacja infrastruktury w podsystemie wodno-gospodarczym znacząco zwiększy stopień zrównoważenia rozwoju obu zlewni cząstkowych.
W pracy przedstawiono w formie syntezy identyfikację i analizę struktury przestrzennej uwarunkowań wodnych zlewni Raszynki (po profil Dawidy) na potrzeby planowania przestrzennego. Podstawą metodyki pracy jest wydzielanie homogenicznych jednostek przestrzennych o różnym poziomie złożoności. Każda z nich, w zależności od kryteriów wyróżnienia i stopnia agregacji, w różnym stopniu oddziałuje na mały obieg wody. W zlewni Raszynki do profilu Dawidy zidentyfikowano duże zróżnicowanie przestrzenne homogenicznych jednostek reżimu wodnego. Usytuowane są one przeważnie w układzie płatowo-pasmowym i pasmowym, równoległym do doliny, co wskazuje na złożone i zmienne przestrzennie warunki wodne w zlewni.