Analizowano skład chemiczny oraz wartość pokarmową pasz objętościowych wykorzystywanych w opasie 60 buhajków w 2 gospodarstwach z terenu wschodniej Polski. Oceniano przyrosty dobowe opasanych zwierząt oraz masę tuszy i wydajność rzeźną. Wykazano, że w obu gospodarstwach skarmiano dobre jakościowo pasze objętościowe, przy czym w gospodarstwie I ich zestaw był szerszy, ponieważ obok zielonki, siana i kiszonki z kukurydzy podawano tam także sianokiszonkę. Nieco lepszą zielonkę z traw skarmiano w gospodarstwie I, zawierała ona bowiem 107,4 g BTJN i 97,6 g BTJE w porównaniu do 94 g BTJN i 91 g BTJE w zielonce z gospodarstwa II. Porównywalną wartość pokarmową miały stosowane w obu gospodarstwach kiszonki z kukurydzy, natomiast lepsze siano skarmiano w gospodarstwie II. Średnie dobowe przyrosty masy ciała dla całej ocenianej stawki zwierząt w okresie opasu kontrolnego wynosiły 892 g, przy czym w gospodarstwie I były one istotnie wyższe, tj. 922 g w porównaniu do 875 g w gospodarstwie II (P≤0,05). Buhajki z gospodarstwa I uzyskały również nieznacznie wyższą wydajność rzeźną ciepłą (53,3%) w stosunku do zwierząt z gospodarstwa II (52,57%). Wykazana różnica była jednak statystycznie nieistotna.