Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 62

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zelowanie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The rheological properties of whey protein isolate WPI gels were investigated by oscillatory shear method. Effect of sodium chloride on the WPI gelation was studied. The optimal level of sodium ions, which produced WPI gels with the highest complex shear modulus was 200 mmol/L. At the optimum level of sodium ions gelation and the phase-angle stabilization were more rapid. Low value of the loss tangent indicated high proportion of energy recovered by elastic deformation, compared with energy dissipated and the gel behaviour was typical of a solid, crosslinked polymer. No irreversible changes in structure of gels (which were heated after cooling) were observed.
Celem badań było określenie zmian właściwości termoreologicznych białek miofibrylarnych, wyznaczenie początkowej i końcowej temperatury ich żelowania podczas dojrzewania mięsa wołowego sonifikowanego bezpośrednio po uboju ultradźwiękami o niskiej częstotliwości drgań. Badania przeprowadzono na mięśniu półbłoniastym młodego bydła rzeźnego. Surowiec przeznaczony do badań bezpośrednio po uboju dzielono na trzy części, uzyskując próbę kontrolną (K) oraz dwie próby przeznaczone do obróbki falami ultradźwiękowymi o częstotliwości 25 kHz (U) i 45 kHz (Z). Badania lepkości przeprowadzono na homogenatach otrzymywanych z mięsa (w 0,6 M NaCl, pH 6,2) po 24, 48 i 72 godz. dojrzewania w warunkach chłodniczych. Wartość pH prób ustalano na poziomie 5,3, i 7,0. Wyznaczono początkową i końcową temperaturę żelowania. Przeprowadzone badania wykazały, że zmiany cech lepkosprężystych homogenatów mięsa w 0,6 M NaCl zależą od sposobu sonifikacji, czasu, jaki upłynął od uboju i pH. Stwierdzono, że ustalenie pH homogenatu na poziomie 5,3 prowadzi do koagulacji białek w nim zawartych. W środowisku obojętnym (pH 7,0) zmiany termoreologiczne homogenatów mięśniowych wszystkich badanych prób rozpoczynały się w temp. ok. 60°C. Próby sonifikowane (pH 7,0) cechowały się wyższą o ok. 1-2°C początkową temperaturą zmian lepkości w porównaniu z próbą kontrolną.
W artykule omówiono rodzaje oddziaływań zachodzących pomiędzy cząsteczkami białek globularnych oraz mechanizm ich żelowania. Przedstawiono rodzaje struktury żelu i omówiono w jaki sposób mogą na nią wpływać procesy zachodzące w poszczególnych etapach żelowania.
Białka serwatkowe cechują się znakomitymi właściwościami funkcjonalnymi. Jedną z najważniejszych jest zdolność do tworzenia żeli. Podczas ogrzewania roztworu białek ulegają one rozfałdowaniu i w odpowiednich warunkach pH i/lub stężenia jonów zachodzi agregacja, której szczególnym przypadkiem jest żelowanie. Ogrzewanie roztworu białek bez udziału jonów prowadzi do powstania roztworu, który żeluje po dodaniu soli w temperaturze pokojowej. Powstałe w ten sposób żele są twardsze i bardziej przezroczyste niż żele indukowane ogrzewaniem o tej samej zawartości soli. W artykule przedstawiono wpływ różnych czynników żelujących na żelowanie. W przypadku żelowania w wyniku ogrzewania przedstawiono wpływ różnych białek serwatkowych i ich mieszanin na cechy żeli.
Celem pracy jest przedstawienie współczesnych poglądów dotyczących korelacji pomiędzy hydrofobowością a wybranymi właściwościami funkcjonalnymi białek mleka. Z badań przedstawionych w literaturze przedmiotowej wynika, że istnieje wyraźna korelacja pomiędzy rozpuszczalnością białka, zdolnością emulgowania tłuszczu i tworzenia piany oraz żeli a hydrofobowością preparatów kazeiny, białek serwatkowych i ich hydrolizatów. Hydrofobowość może być zatem jednym z wyróżników określających kierunki wykorzystania białek mleka w przetwórstwie spożywczym.
Żele spożywcze to najczęściej układy złożone, których właściwości zmieniają się w czasie oraz pod wpływem różnych czynników. Aby dokładnie śledzić zachodzące w nich zmiany, celowe wydaje się wykorzystanie najnowszych metod pomiarowych, jakich dostarcza nam nauka. W artykule przedstawiono możliwości wykorzystania technik teksturalnych, reologicznych oraz termicznych do badania struktury i właściwości żeli spożywczych. Omówiono m.in. test przebijania, TPA oraz test ekstruzji wstecznej i współbieżnej w badaniach teksturalnych. Scharakteryzowano pomiary dynamiczne, pełzania i powrotu oraz reksację naprężeń jako metody reologiczne. W przypadku pomiarów termicznych poruszono takie zagadnienia, jak termograwimetria, termiczna analiza różnicowa, skaningowa kalorymetria różnicowa oraz metody kombinowane.
W artykule przedstawiono podstawowe etapy otrzymywania pektyn oraz główne kierunki ich zastosowania. Pektyny, jako dodatki, są wszechstronnie stosowane w przemyśle spożywczym - jako środki żelujące oraz zagęszczające i stabilizujące.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.