Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zbocza
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono wyniki badań płytkich ruchów masowych powstałych w czerwcu 2010 r. w miejscowości Siary k. Gorlic. Przeprowadzono badania terenowe mające na celu rozpoznanie warunków geologiczno-inżynierskich w sąsiedztwie osuwisk oraz badania laboratoryjne, które obejmowały oznaczenie podstawowych właściwości geotechnicznych gruntów (skład uziarnienia, granice konsystencji, parametry charakteryzujące wytrzymałość na ścinanie). Zasadnicza część pracy obejmo-wała analiza wpływu procesu infiltracji na stateczność zboczy. Do analiz wykorzystano dwie metody opisu przepływu wody w strefie nienasyconej. Pierwszą z nich stanowił tłokowy model infiltracji zaproponowany przez Lumb’a, a drugą model Montrasio-Valentino. Wyniki badań oraz przeprowadzonych analiz wykazały, że głównym czynnikiem inicjującym powstanie analizowanych osuwisk był katastrofalny opad deszczu. który spowodował zawodnienie pokrywy stokowej tworzonej przez utwory pylaste. Istotnym czynnikiem biernym sprzyjającym powstaniu osuwisk stanowiła płytko zalegająca warstwa mało przepuszczalnego gruntu spoistego. Zintegrowane obliczenia infiltracji i stateczności z zastosowaniem modelu opracowanego przez Montrasio i Valentino wykazały jego wrażliwość na sposób doboru parametru K opisującego zdolność drenażową gruntów. Wykazano, że parametr ten można interpretować jako zmienną zależną od współczynnika filtracji. Wyniki obliczeń stateczności z wykorzystaniem modelu Montrasio-Valentino wykazały w analizowanym przypadku, że daje on bardziej niekorzystne wyniki obliczeń niż metoda opie­rająca się o obliczenia infiltracji z wykorzystaniem modelu tłokowego.
W glebach toposekwencji czarnoziemów zdegradowanych i gleb płowych określano plonowanie pszenicy ozimej. Stwierdzono, że urodzajność jej w okresie trzyletnim może być dobrym wskaźnikiem zróżnicowania wartości użytkowo-rolniczej gleb topogenicznych.
12
72%
W pracy przedstawiono wyniki badań parametrów wytrzymałościowych korzeni grabu (Carpinus betulus L.) pobranych z jednego ze zboczy z okolic Ciężkowic (Pogórze Ciężkowickie). W ramach badań prze-prowadzono badania wytrzymałości na rozciąganie, dokonano pomiaru względnej powierzchni korzeni w gruncie oraz przeprowadzono badania wytrzymałości na ścinanie gruntu oraz gruntu zbrojonego korzeniami. Badania wytrzymałości na rozciąganie przeprowadzono w zrywarka produkcji firmy Hounsfield H50KS na próbkach o długości 0,1 m stosując prędkość odkształceń 10 mm.min-1. Badania wytrzymałości na ścina-nie przeprowadzono w aparacie bezpośredniego ścinania o wymiarach skrzynki 120 x 120 mm na próbkach gruntu oraz gruntu zbrojonego 6 oraz 10 korzeniami grabu. Wyniki badań wytrzymałości na rozciąganie oraz ich analiza wykazały, że korzenie grabu charakteryzują się wysoką wytrzymałością na rozciąganie w porównaniu do innych gatunków drzew. Pomiary względnej powierzchni korzeni w gruncie wykazały, że największe zagęszczenie korzeni występuje w przypowierzchniowej warstwie gruntu sięgającej do ok. 0,3 m ppt., a na głębokości 1,0 m ppt. występują pojedyncze korzenie. Udział korzeni w profilu gruntowym wyniósł ok. 0,4 %, co stanowi niską wartość w stosunku wyników badań tego typu systemu korzeniowego. Wyniki badań wytrzymałości na ścinanie wykazały, że wraz ze wzrostem względnej powierzchni korzeni w gruncie następuje zwiększenie jego wytrzymałości na ścinanie, przy czym wzrost ten jest spowodowany znaczącą zmianą spójności. Przy warto­ściach względnej powierzchni korzeni w gruncie w zakresie 0,11–0,26% uzyskano przyrost wytrzymałości gruntu na ścinanie od 2,7 do 8,6 kPa.
W artykule przedstawiono wyniki badań parametrów charakteryzujących wytrzymałość na ścinanie gruntów pochodzących z osuwisk w Szymbarku k. Gorlic (Beskid Niski) oraz Winiarach k. Gdowa (Pogórze Ciężkowickie). Celem pracy było określenie wpływu wilgotności na wytrzymałość na ścinanie badanych gruntów oraz porównanie wyników obliczeń teoretycznych wytrzymałości na ścinanie za pomocą wybranych uproszczonych modeli wytrzymałościowych gruntów nienasyconych (Vanapalli i in. [1996], Matsushi i Matosukura [2006]) z wynikami badań bezpośrednich. Wyniki badań wykazały, że wzrost wilgotności powoduje wyraźne zmniejszenie wytrzymałości na ścinanie badanych gruntów oraz parametrów ją charakteryzujących. Wyniki obliczeń wykazały, że wartości wytrzymałości na ścinanie określone za pomocą modelu Matsushi-Matsukury dały stosunkowo dobrą zgodność z wynikami badań.
Celem pracy było określenie wpływu opadu deszczu i erozji bocznej na warunki stateczności zbocza położonego w pobliżu potoku Szalówka. Obszar badań to jedno z osuwisk Karpat fliszowych w miejscowości Bieśnik k. Gorlic (Beskid Niski), które powstało w 2010 roku. Badania obejmowały terenowe i laboratoryjne określenie właściwości geotechnicznych gruntów, a także obliczenia stateczności z uwzględnieniem infiltracji opadu oraz podcięcia jego podstawy. Wykazały one, że analizowane osuwisko powstało w terenie o niekorzystnych warunkach geotechnicznych z przewagą słabo przepuszczalnych utworów ilastych oraz łupków ilastych w stanie plastycznym i miękkoplastycznym. Z kolei obliczenia stateczności wykazały istotny wpływ opadu deszczu i procesów fluwialnych (erozji bocznej) na warunki równowagi zbocza.
W artykule przedstawiono zespół czynników warunkujących erozję wodną stoków i zboczy, standardowe przeciwerozyjne działania ochronne. Analiza ochronnych działań przeciwerozyjnych podejmowanych w Ameryce Północnej skłoniła autorów do zaprezentowania sposobu przechwytywania erodowanego materiału w dogodnych miejscach na stoku. Przedstawiono sposoby ograniczania erozji w małych zlewniach oparte na budowie barier, przegród stałych i tymczasowych, basenów i małych zbiorników. Omówiono konstrukcyjne rozwiązania przegród tymczasowych, basenów o przepuszczalnych przegrodach, stawów i zbiorników sedymentacyjnych z przelewami wieżowymi i awaryjnymi.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.