Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zbiorowiska legowe
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Lasy i zadrzewienia dolin rzecznych - znaczenie gospodarcze oraz rola w ochronie srodowiska przyrodniczego

100%
Danielewicz W.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1993
|
tom 412
33-40
Lasy i zarośla lęgowe stanowią charakterystyczny element krajobrazu naturalnego dolin rzecznych. Ich siedliska rozmieszczone są zwykle w postaci pasm wzdłuż koryta rzecznego w zasięgu periodycznych i epizodycznych zalewów. W warunkach dolin średnich i dużych rzek Polski niżowej zbiorowiska lasów i zarośli łęgowych tworzą swoistą sekwencję, od zarośli Salicelum triandro-viminalis na krawędzi łożyska rzecznego, poprzez łęg wierzbowy Salicetum albo-fragilis i łęg topolowy Populetum albae w strefie corocznych zalewów, po łęg wiązowo-jesionowy Ficario-Ulnietum campestris na skrzydłach dolin. W otoczeniu nizinnych małych rzek i strumieni rosną głównie lęgi jesionowo-olszowe a wzdłuż potoków górskich łęgi jesionowe oraz lasy z olszą szarą. Według danych zawartych na mapie potencjalnej roślinności Polski siedliska lasów łęgowych występują na obszarze 8,9% powierzchni kraju. Siedliska na holoceńskich zalewowych tarasach w szerszych dolinach rzek i strumieni na glebach o charakterze mad rzecznych zajmują jednak zaledwie 0,2% powierzchni naszych lasów. Wskutek różnorodnych oddziaływań antropogenicznych lasy łęgów zostały zniszczone lub przeobrażone na większości zajmowanych pierwotnie siedlisk i obecnie zaliczane są do zagrożonych i ginących ekosystemów zarówno w Polsce jak i w Europie. Do najważniejszych przyczyn zagrażających lasom łęgowym należą: regulacja rzek, eliminacja zalewów i osuszanie terenów przyległych do koryta rzecznego, obwałowanie dolin, wycinanie lasów i zarośli, zwłaszcza na międzywalu, prowadzenie schematycznej gospodarki leśnej i zadrzewieniowej, polegającej między innymi na uprawie obcych ekologicznie i geograficznie gatunków drzew, przeznaczanie siedlisk leśnych na zagospodarowanie rolnicze. Wyrazem antropogenicznych przemian środowiska przyrodniczego dolin rzecznych jest modyfikacja rozsiedlenia drzew i krzewów. Na podstawie badań dendrologicznych w dolinach Warty i Noteci stwierdzono między innymi: ograniczenie terytorialne zasięgów drzew i krzewów, ubożenie naturalnego składu gatunkowego i ginięcie taksonów rzadkich, utratę więzi fitosocjalnych pomiędzy gatunkami, ekspansję mezofilnych drzew i krzewów o charakterze pionierskim, rozszerzanie zasięgów przez gatunki grądowe, powszechną juwenalizację populacji, zastępowanie naturalnych składników lokalnej dendroflory przez gatunki obcego pochodzenia protegowane w uprawie. Warunkiem zachowania ostatnich fragmentów lasów właściwych dolinom rzecznym jest nie tylko bierna ich ochrona lecz także zasadnicza zmiana w sposobach gospodarowania na terenach zalewanych, połączona z restytucją naturalnych skupień drzew i krzewów.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Zroznicowanie socjologiczne wybranych zbiorowisk legowych w dolinie srodkowej Wisly

86%
Dembek R.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1993
|
tom 412
69-72
W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań nad wybranymi zbiorowiskami łąk łęgowych występujących w dolinie Wisły na odcinku między Toruniem i Świeciem. W całym regionie obserwuje się silną antropopresję na trwale użytki zielone, która objawia się zmianami w stosunkach wodnych, obszarowych i socjologicznych zbiorowisk. Zjawiska popławiania zostały prawie całkowicie zahamowane. Dobrze wykształcone fitocenozy związku Phragmilion, Magnocaricion, czy też wilgotniejsze odmiany związku Arrheualherion, nie tylko zmniejszyły się pod względem obszarowym ale jeszcze ulegają zmianom wewnętrznym. Zaznacza się sukcesja w kierunku mezofilnych zbiorowisk ze związku Arrheualherion, w których na obecnym etapie w znaczących ilościach występuje Poa pratensis.
3
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Łęgi w źródliskach i przy drobnych ciekach wodnych; jak identyfikować, kartować i chronić te zbiorowiska?

86%
Pielech R., Bodziarczyk J., Gazda A., Malicki M., Szwagrzyk J.
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
|
2017
|
tom 19
|
nr 2[51]
4

Przekształcenia roślinności łęgowej w rezerwatach przyrody Polski Środkowej

58%
Grzelak A.
Przegląd Przyrodniczy
|
2011
|
tom 22
|
nr 3
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Legi w dolinie dolnej Odry w swietle badan geobotanicznych

58%
Jasnowska J.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
1993
|
tom 412
51-62
Dolina dolnej Odry, ukształtowana w okresie postglacjalnym różni się zasadniczo od typowych dolin dużych rzek na niżu. Brak tu aluwiów nadrzecznych podlegających corocznym zalewom, stanowiących typowe siedliska łęgowe. Dolna Odra płynie wąską doliną wypełnioną pokładami torfu a siedliska mają charakter bagienny. Przedmiotem badań były lasy w dolinie: olsy w klasy Abielea, łęgi ze związku Alno-Padion klasy Ouerco-Fagetea oraz lęgi właściwe z klasy Salicetea purpureae. Przedstawiono szczególne cechy tych fitocenoz i wzajemne relacje między nimi.
6

Zespoly legowe ptakow gniazdujacych w zbiorowiskach lesnych i zaroslowych w okolicach Przemysla

58%
Hordowski J.
Badania nad Ornitofauną Ziemi Przemyskiej
|
1993
|
tom 01
73-120
7

Przekształcenia wybranych fitocenoz szuwarowych, olsowych, łęgowych i ruderalnych pod wpływem oddziaływania Zakładów Azotowych "Włocławek"

58%
Kepczynski K., Zaluski T.
Acta Universitatis Nicolai Copernici. Biologia
|
1988
|
tom 32[69]
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.