Badano zmiany w zawartości trzech form K i zasoby K ogółem w glebach gliniastych oraz piaszczystych, w zależności od pochodzenia i gatunku gleby oraz sposobu użytkowania. Ustalono skorelowanie dodatnie między zawartością K: ogólnego, rozpuszczalnego (w 20% HCl) i wymiennego a ilością części spławialnych w glebach. Dla tych trzech form K opracowano równania prostej regresji, które służą do prognozowania zawartości K według ilości części spławialnych w danej glebie. Gleby orne są o 30-40% bogatsze od gleb leśnych w K rozpuszczalny (w 20% HCl) i wymienny. Warstwy orne gleb gliniastych oraz piaszczystych są niskozasobne w K wymienny.
W doświadczeniu laboratoryjnym badano wpływ różnych form nawozów, stopnia wilgotności gleby oraz czasu trwania doświadczenia na uruchamianie mineralnych form azotu, przyswajalnego fosforu, potasu i magnezu w glebie. W obiekcie z nawozem (NPK) oznaczono więcej mineralnych form azotu oraz podobną zawartość przyswajalnego fosforu i potasu niż po nawożeniu tradycyjnym. W glebie nawożonej (NPKMg) oznaczono większą zawartość przyswajalnego potasu, mniej przyswajalnego fosforu niż po nawożeniu tradycyjnym. Magnez z tego nawozu okazał się słabiej przyswajalny. Wzrastająca wilgotność gleby powodowała zmniejszenie zawartości przyswajalnego P i K w glebie, nie wpływała istotnie na zmiany zawartości przyswajalnego magnezu.