Wyniki wyszukiwania

1

Analiza zawartości flawonoidów i kwasów fenolowych o działaniu leczniczym w koniczynie inkarnatce (Trifolium incarnatum L.)

100%

Majcher M., Rataj J., Wojnar W., Zych M., Bukowczan J., Zagwozdzon M., Petelewicz J., Kaczmarczyk-Sedlak I.

Herbalism

|

2016

|

nr 1[2]

Koniczyna inkarnatka (Trifolium incarnatum L.) jest rośliną należącą do rodziny bobowatych (Fabaceae), do której zalicza się również inne gatunki Trifolium, takie jak koniczyna czerwona (Trifolium pratense L.) i koniczyna biała (Trifolium repens L.). W medycynie stosowana jest przede wszystkim kończyna czerwona, gdyż zawiera m.in. flawonoidy i kwasy fenolowe, którym zawdzięcza swoją aktywność biologiczną. Koniczyna inkarnatka jest obecnie wczesnym źródłem nektaru do produkcji miodu przez pszczoły, zielonym nawozem oraz rośliną pastewną. Ponieważ wiele roślin z rodziny bobowatych stosowanych jest w medycynie, można podejrzewać, że koniczyna inkarnatka również może zawierać cenne związki farmakologicznie czynne, które mogą znaleźć zastosowanie w terapii różnych schorzeń. Celem niniejszej pracy była optymalizacja metod izolacji, analizy chromatograficznej oraz wstępna identyfikacja flawonoidów i kwasów fenolowych obecnych w zielu i nasionach Trifolium incarnatum L. Ilościowe oznaczanie zawartości flawonoidów przeprowadzono metodą spektrofotometryczną, natomiast identyfikacji związków dokonano przy użyciu jednokierunkowej i dwukierunkowej chromatografii cienkowarstwowej. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że ziele koniczyny inkarnatki zawiera więcej związków flawonoidowych niż jej nasiona. Dzięki analizie chromatograficznej w zielu stwierdzono obecność wielu farmakologicznie czynnych flawonoidów oraz fenolokwasów. Nasiona badanej rośliny okazały się o wiele bardziej ubogie w związki farmakologicznie czynne. Powyższe wyniki wskazują, że koniczyna inkarnatka, po bardziej dokładnych analizach fitochemicznych, może stać się cennym źródłem surowca zielarskiego i farmaceutycznego.

2

Dlaczego warto pić sok pomidorowy?

80%

Surma O., Plust D., Czerniejewska-Surma B.

Ekonatura

|

2013

|

nr 05

3

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Wielkość i jakość plonu pszczelnika mołdawskiego (Dracocephalum moldavica L.). Cz.I. Ziele

80%

Kwiatkowski S., Najda A., Wolski T., Glowniak K.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio EEE: Horticultura

|

2011

|

tom 21

|

nr 1

4

Wpływ terminu zbioru na zawartość kwasów fenolowych i garbników w zielu karczocha zwyczajnego (Cynara scolymus L.)

80%

Salata A.

Folia Horticulturae. Suplement

|

2006

|

nr 2

5

Zawartość wybranych składników chemicznych w liściach roślin ozdobnych z rodzaju Brugmansia oraz w liściach bielunia indiańskiego (Datura innoxia Mill.)

80%

Buczkowska H., Salata A., Greczkowska M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio EEE: Horticultura

|

2015

|

tom 25

|

nr 4

6

Ocena zawartości związków polifenolowych ogółem, w tym kwasów fenolowych i flawonoidów w różnych odmianach miodów ekologicznych i konwencjonalnych

80%

Swietlikowska K., Hallmann E., Slawinska J., Rembialkowska E.

Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego

|

2013

|

tom 23

|

nr 2

Przedstawione w artykule badania dotyczyły określenia oraz porównania zawartości związków polifenolowych ogółem, w tym kwasów fenolowych i flawonoidów w różnych odmianach miodów ekologicznych i konwencjonalnych. Do badań wybrano mio-dy: akacjowy, lipowy, spadziowy iglasty i wielokwiatowy. W próbkach miodów oznaczono zawartość suchej masy oraz związ¬ków polifenolowych, takich jak kwasy fenolowe i flawonoidy. Uzyskane -wyniki -wskazują, że ekologiczne miody charakteryzowa¬ły się istotnie wyższą średnią zawartością sumy kwasów fenolowych oraz flawonoidów ogółem w porównaniu z miodami konwencjonalnymi.

7

Zawartość flawonoidów i kwasów fenolowych w cebulach szalotki niektórych populacji i odmian

61%

Tendaj M., Matysiak B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 527

Badania przeprowadzone w latach 2004-2006 obejmowały analizę zawartości flawonoidów (w przeliczeniu na kwercetynę) i kwasów fenolowych (w przeliczeniu na kwas kawowy) w cebulach szalotki. Zawartość tych składników oceniono w łuskach suchych i mięsistych 10. miejscowych populacji i 2. odmian szalotki. Stwierdzono, że niezależnie od populacji lub odmiany, łuski suche zawierały ponad 60 razy więcej flawonoidów (średnio 0,19%). Podobną zależność stwierdzono w odniesieniu do zawartości kwasów fenolowych - łuski suche zawierały ponad 28 razy więcej tego składnika w porównaniu do zawartości w łuskach mięsistych. Spośród badanych populacji i odmian największą zawartością flawonoidów w łuskach suchych i mięsistych wyróżniały się populacje A-081, PV-73, Lubelska oraz odmiana Creation F₁. Poziom zawartości kwasów fenolowych w cebulach szalotki był istotnie zróżnicowany w obu latach badań, a szczególnie zasobne w ten składnik okazały się łuski suche populacji A-20, PV-73, PV-87 oraz odmiany Francuska Półdługa. U tych populacji i odmian, z wyj ątkiem PV-73, również łuski mięsiste zawierały najwięcej kwasów fenolowych. Uzyskane wyniki poziomu zawartości flawonoidów oraz kwasów fenolowych w łuskach suchych i mięsistych szalotki wskazują, że cebula ta jest cennym źródłem powyższych związków. Niektóre populacje charakteryzujące się wysoką ich zawartością mogą stanowić wyjściowy materiał do prac hodowlanych.