W pracy określono liczebność drobnoustrojów w glebie zanieczyszczonej benzyną w ilościach 0, 2,5, 5 i 10 cm³·kg⁻¹ s.m. Do neutralizacji działania benzyny zastosowano kompost, bentonit i tlenek wapnia. Roślinami doświadczalnymi były rzepak jary i owies. W czasie trwania badań utrzymywano wilgotność gleby na poziomie 60% kapilarnej pojemności wodnej. Zanieczyszczenie gleby benzyną naruszało jej równowagę mikrobiologiczną, która zależała także od aplikacji kompostu, bentonitu i tlenku wapnia oraz gatunku uprawianej rośliny. Stwierdzono ujemne oddziaływanie największej dawki benzyny (10 cm³·kg⁻¹ gleby) na liczebność: Azotobacter, Pseudomonas, a dodatnie na bakterie: celulolityczne, immobilizujące azot, amonifikacyjne, Arthrobacter oraz promieniowce i grzyby. Było ono na ogół większe po zbiorze rośliny głównej (rzepaku jarego) niż następczej (owsa). Kwaśny odczyn gleby we współdziałaniu z benzyną uniemożliwiły namnażanie bakterii Azotobacter. Wpływ dodatków neutralizujących na namnażanie drobnoustrojów glebowych był bardzo zróżnicowany, charakterystyczny dla każdej z grup mikroorganizmów i zależny od gatunku rośliny. Oddziaływanie w przypadku poplonu miało często kierunek odmienny niż w plonie głównym. Spośród zaaplikowanych dodatków neutralizujących bentonit i tlenek wapnia działały silniej na liczebność drobnoustrojów glebowych niż kompost. Wskaźnik oporności drobnoustrojów na działanie benzyny wahał się od -0,38 do 0,93. Najbardziej oporne na to zanieczyszczenie były bakterie z rodzaju Pseudomonas i bakterie immobilizujące azot, a najmniej grzyby oraz bakterie z rodzaju Azotobacter i Arhrobacter. Benzyna powodowała trwałe zmiany w namnażaniu poszczególnych drobnoustrojów glebowych, nie mniej jednak najszybciej do równowagi powracały promieniowce (0,80) i grzyby (0,39).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.