Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 99

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zanieczyszczenia roslin
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Określono zawartość niektórych makroelementów (K, Na, Ca, Mg, Al i Fe) w przemytym i wyprażonym piasku, glebie z pola uprawnego oraz w glebie z pobocza ulicy porośniętego i nie poro­śniętego trawą. Oznaczono również poziom tych pierwiastków w powietrznie suchej masie siewek soi, pszenicy ozimej, gryki zwyczajnej, ogórka zwyczajnego i gorczycy białej kiełkowanych na tych podłożach. Stwierdzono największą całkowitą zawartość Al, Fe i Ca w glebie z pobocza ulicy porośniętego trawą. Siewki gorczycy białej i gryki zwyczajnej gromadzą ich więcej niż pozostałych gatunków.
Stwierdzono istotny wpływ poziomów zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi na plonowanie konopi. Zmniejszenie plonu w zależności od obiektu wahało się od 13 do 87% w odniesieniu do kontroli. Wysokie zawartości Cd, Pb, Ni, Cu i Zn w glebie znajdują potwierdzenie w ich zawartości w roślinie testowej. Zawartość badanych metali w konopiach wzrastała wraz z poziomem zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi i mieściła się w zakresie: 0,22 - 23,19 mg Cd; 0,71 - 24,94 mg Pb; 0,72 - 109,21 mg Ni; 2,46 - 23,82 mg Cu; 10,18 - 817,00 mg Zn·kg⁻¹ s.m. Najmniejsze zróżnicowanie w zawartości badanych metali zarejestrowano w przypadku miedzi. Średnie zawartości makro- i mikroelementów w konopiach mieściły się w zakresie: 0,09 - 0,84 mg Cr; 30,25 - 292,50 mg Fe; 64,48 - 1400,23 mg Mn·kg⁻¹ s.m.; 1,22 - 9,67 g Mg; 4,22 - 36,46 g Ca; 0,32 - 1,01 g Na; 1,66 - 12,96 g K; 1,74 - 18,70 g P·kg⁻¹ s.m. Uzyskane wyniki pozwalają wstępnie stwierdzić, że konopie mógłby być wykorzystane do rekultywacji gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi.
W latach 1994-1998 podjęto badania, których celem była modyfikacja produkcji rolniczej na terenach już zanieczyszczonych lub zagrożonych emisjami metali ciężkich przez huty miedzi zlokalizowane w Głogowie. Założono, że racjonalny system uprawy roślin na tym terenie powinien minimalizować ryzyko wchodzenia metali ciężkich do łańcucha pokarmowego. Wymagania te mogłaby spełniać uprawa roślin niekonsumpcyjnych, takich jak np. rzepak. Podstawowym wskaźnikiem stanu zanieczyszczenia i przeznaczenia użytkowego uprawianych roślin była zawartość w nich pierwiastków śladowych. Przeprowadzone doświadczenia wykazały, że spośród analizowanych pierwiastków z reguły tylko miedź, ołów i cynk nagromadzały się w znaczących ilościach, a zawartość pozostałych, tj. niklu, chromu i kadmu nie odbiegała od poziomu spotykanego w roślinach z rejonów niezanieczyszczonych. Najwyższe zawartości miedzi i ołowiu stwierdzano w roślinach uprawianych na glebach średnio i silnie zanieczyszczonych. Rozmieszczenie i stężenie pierwiastków w roślinach było zróżnicowane i zależało od stopnia zanieczyszczenia gleby i części rośliny. Najwyższą akumulacją pierwiastków śladowych wyróżniały się łuszczyny rzepaku. Uprawa rzepaku w rejonach zanieczyszczonych może przyczynić się do optymalizacji regionalnej struktury zasiewów; może on także stanowić pożądany i odnawialny surowiec do przemysłu olejarskiego i paliwowego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 5 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.