Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  zageszczalnosc
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Badanie zagęszczalności gruntu organicznego

100%
Sylwan
|
1993
|
tom 137
|
nr 10
25-30
The paper presents results of investigation carried out on compaction ability of coarse grained burnt colliery spoils from “Wesoła” mine. The work was aimed at determining the infl uence of granulation, compaction energy and diameter of Proctor’s apparatus mould on compactibility parameters of colliery spoils. Compactibility parameters were determined with the use of standard and middle-size Proctor’s apparatus at 2 compaction energies.
W referacie, na podstawie literatury i badań własnych, omówiono parametry zagęszczalności gruntów niespoistych oraz sposoby ich wyznaczania i zależności między nimi. Dla piasków i gruntów gruboziarnistych przedstawiono zależności pomiędzy następującymi parametrami: maksymalną gęstością objętościową szkieletu gruntowego (ρds) i wilgotnością optymalną (wopt) – metoda standardowa i zmodyfikowana Proctora, wskaźnikiem jednorodności (Cu), średnicą zastępcza (d10), średnicą maksymalną (dmax) i średnią ważoną średnicę ziaren (dśr.waż.) oraz minimalną i maksymalną gęstością objętościową szkieletu gruntowego (ρdmin i ρdmax).
Celem pracy jest analiza wyników badań porównawczych parametrów zagęszczalności – maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (ρds) i wilgotności optymalnej (wopt), według polskich norm: „starej” PN-88/B-04481:1988 oraz „nowej” PN-EN 13286-2:2010. Badania wykonano na dwóch gruntach niespoistych, równoziarnistych (pospółka Po i piasek średni Ps) czterema metodami (I, II, III, IV) według PN-88/B-04481:1988 oraz czterema metodami (A+A, A+B, B+A, B+B) według PN-EN 13286-2:2010. Wartości maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego (ρds) uzyskane według obu norm niewiele różnią się od siebie: dla Po około 1,9–4,0%, a dla Ps około 1,6–2,1%. Różnice wartości wilgotności optymalnej (wopt) nie podlegają wyraźnym prawidłowościom.
W artykule przeprowadzono analizę wpływu uziarnienia gruntów niespoistych o nieciągłych (dwumodalnych) rozkładach uziarnienia na ich zagęszczalność. Zdolność do zagęszczania gruntów niespoistych zwykle oceniana jest na podstawie wskaźnika jednorodności uziarnienia (CU) lub łącznie na podstawie dwóch wskaźników uziarnienia − CU i wskaźnika krzywizny uziarnienia (CC). W przypadku gruntów o nieciągłych rozkładach uziarnienia wartości wskaźnika CC przeważnie są mniejsze od 0,5. Grunty te klasyfi - kowane są poza grupą gruntów dobrze zagęszczalnych – jako grunty źle uziarnione. Wyniki analiz prowadzonych z wykorzystaniem wskaźnika kształtu krzywej zagęszczalności (IC) wskazują, iż grunty o nieciągłych rozkładach uziarnienia – mimo niskich wskaźników krzywizny uziarnienia (CC) – mogą być uważane jako grunty dobrze zagęszczalne.
W pracy przedstawiono wyniki badań parametrów geotechnicznych łupków pstrych pochodzących z okolic Szymbarku k. Gorlic. Badania obejmowały oznaczenie składu uziarnienia, granic konsystencji, parametrów zagęszczalności, współczynnika filtracji, wskaźnika pęcznienia oraz wytrzymałości na ścinanie. Wykazano, że badane grunty charakteryzują się dobrą zagęszczalnością i niską wodoprzepuszczalnością. Ze względu na skład uziarnienia oraz granice konsystencji badane łupki zostały określone jako utwory o aktywności koloidalnej typowej dla iłów. Wartości wskaźników pęcznienia wyniosły 8–15%, co pozwala sklasyfikować badane grunty jako utwory o średniej ekspansywności. Badania wytrzymałości na ścinanie wykazały, że przy wilgotności zbliżonej do optymalnej łupki pstre posiadają wysokie wartości zarówno kąta tarcia wewnętrznego, jak i spójności, a przy bardzo niskiej wilgotności charakteryzują się wytrzymałością typową dla gruntów skalistych. Z kolei przy wilgotności większej od optymalnej, odpowiadającej konsystencji plastycznej, ich wytrzymałość na ścinanie zmniejsza się znacznie, a wartości kąta tarcia wewnętrznego i spójności ją opisujące są zbliżone do wartości podawanych w literaturze dla gruntów ilastych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.