Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wymieranie populacji
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

The ecology of extinction

100%
Studies of species-area curves and of the spatial correlation of biogeographic ranges with climatic variables may allow some crude prediction of amount of extinction over large regions in the face of major environmental change. However, these approaches tell little about the proximate causes of species loss. The contention that failure of metapopulation dynamics is at the root of many species extinctions is so far not borne out by observed rates of inter-population movement. Rather, most species that have a metapopulation structure seem to have central source populations and peripheral sink populations. Much of the extinction recorded in the ecological literature is probably of such peripheral populations and their loss has little to do with species extinctions. The disappearance of central, source populations is more important but its causes are not well documented. Habitat loss is the single greatest ultimate cause of current extinction. However, disappearance of the very last individuals of the last population of a species may not be obviously related to habitat loss. Rather, it may seem mysterious, because the last individuals will look healthy, or it may seem attributable to one of the stochastic forces widely assumed to set minimum viable population sizes.
W awifaunie Polski głuszec Tetrao urogallus należy do gatunków najsilniej zagrożonych wyginięciem. Krajowa populacja, żyjąca w 4 izolowanych ostojach, oceniana jest na 480-600 lub 350-450 osobników. Na szybki proces wymierania gatunku wpływa szereg wzajemnie powiązanych czynników. Do najważniejszych należą przekształcenia i fragmentacja środowisk leśnych oraz antropopresja. Bezpośrednią przyczyną śmiertelności są kolizje oraz drapieżnictwo, głównie lisa. Kojarzenie ograniczonej liczby osobników oraz intensyfikacja zjawiska dryfu genetycznego prowadzi do ograniczenia zmienności genetycznej izolowanych populacji, co potwierdziły wstępne badania głuszców z terenu Polski. Kontynuowane obecnie prace powinny umożliwić przeprowadzenie dokładnej charakterystyki genetycznej dwóch populacji nizinnych: augustowskiej i lubelskiej. Realizowany projekt powinien pozwolić na genetyczną weryfikację liczebności głuszca oraz stosunku płci. Planowane jest oszacowanie poziomu zmienności genetycznej obydwu populacji, oraz identyfikacja procesów kształtujących tę zmienność. Wyniki badań powinny stanowić podstawę podejmowanych działań ochronnych, w tym restytucji, w ramach krajowej strategii ochrony głuszca.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.