Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wydajnosc rodzin pszczelich
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Badano czy ścieśnianie rodzin do jednego korpusu po oblocie wiosennym wpływa hamująco na ich rozwój i produkcyjność w porównaniu z rodzinami pielęgnowanymi metodą tradycyjną - pozostawianie gniazda na 2 korpusach niecałkowicie wypełnionych plastrami. Rozwój rodzin wyrażono ilością czerwiu określaną podczas dwóch pomiarów wiosennych, a produkcyjność - ilością miodu odwirowanego po przekwitnięciu rzepaku i liczbą odbudowanych arkuszy węzy w ciągu sezonu. Porównywane metody nie wpływają na rozwój rodzin i produkcję miodu. Więcej arkuszy węzy odbudowały rodziny pielęgnowane metodą tradycyjną.
Badania prowadzono w Zakładzie Pszczelnictwa ART w Olsztynie w latach 1981-1985. Pyłek podawano w postaci ciasta lub zmieszany z syropem. Wpływ metod podkarmiania oceniano na podstawie rozwoju rodzin, określonego ilością czerwiu podczas dwóch wiosennych i dwóch letnich pomiarów, oraz produkcyjności miodu z rzepaku (pierwsze miodobranie). W doświadczeniu obserwowano niewielki dodatni wpływ karmienia zastosowanymi dietami z pyłkiem na zwiększenie intensywności czerwienia matek oraz produkcyjność rodzin. Uzyskiwane wyniki nie były jednak powtarzalne.
Oceniono rozwój i produkcyjność rodzin z matkami inseminowanymi, przetrzymywanymi przed i po zabiegu w różnych warunkach, w porównaniu z pniami z matkami naturalnie unasiennionymi. Podjęto także próbę określenia wpływu liczby plemników w zbiorniczku nasiennym na wartość produkcyjną rodzin pszczelich z badanymi matkami. Wykonano wczesne odkłady z matkami unasiennionymi naturalnie (gr. I) oraz inseminowanymi, przetrzymywanymi przed i po zabiegu w odkładach (gr. II), w klateczkach Woykego z ok. 200 pszczołami towarzyszącymi (gr. III) oraz w rodzinie bezmatecznej w klateczkach Zandera, bez pszczół (gr. IV). Odkłady doprowadzone do siły normalnych rodzin pszczelich zazimowano, porównując w kolejnych latach ich rozwój, produkcyjność oraz zimowlę. Najwięcej czerwiu wiosną miały rodziny z matkami inseminowanymi prze­trzymywanymi w klateczkach Woykego, w których stwierdzono najmniejsze pora­żenie pszczół nosemozą. Badane sposoby unasienniania i przetrzymywania matek przed i po inseminacji nie wpłynęły istotnie na powierzchnię czerwiu po pożytkach oraz na produkcyjność rodzin doświadczalnych, a także na łączne straty pni i matek. Można przypuszczać, że różna liczba plemników w zbiorniczkach nasiennych matek, w granicach 3-5 min, nie wpłynęła istotnie na najważniejsze cechy użytkowe rodzin pszczelich.
Ze względu na zwiększone ubytki rodzin pszczelich podczas ich zimowania w pasiekach opanowanych przez warrozę aktualne stało się zagadnienie racjonalnego rozmnażania rodzin. Badania prowadzone w Zakładzie Pszczelnictwa ART w Olsztynie w latach 1988-1990 miały na celu porównanie 4 metod tworzenia nowych rodzin: 1. odkłady wczesne, 2. odkłady późne, 3. odkłady zsypańce, 4. sztucz­na rójka. Badania prowadzono na 40 rodzinach, po 10 w każdej grupie. Wpływ metod tworzenia rodzin na rozwój i produkcyjność macierzaków oceniano na podstawie rozwoju, określanego ilością czerwiu podczas dwóch wiosennych pomiarów, oraz produkcyjności. Nowo utworzone rodziny pielęgnowano, odbając o ich intensywny rozwój. Do dalszych badań pozostawiono tylko po 5 nowych rodzin z każdej grupy, które podczas ostatniego pomiaru miały najwięcej czerwiu. Pod koniec każdego sezonu oceniano przygotowanie rodzin do zimowli na podstawie siły rodzin (w punktach) i liczby obsiadanych plastrów. Najwięcej nowych rodzin utworzono przez odkłady wczesne (od 16 w 1988 r. do 20 w 1990 г.), najmniej zaś - wykonując sztuczną rójkę (od 2 w 1990 r. do 7 w 1989 г.). Badane sposoby rozmnażania nie wpłynęły istotnie na ilość czerwiu i łączną produkcyjność macierzaków z pożytków wczesnych i późnych, wpłynęły jednak na uzyskaną przez rodziny wartość miodu przeliczeniowego. Najwyższą wartość miodu przeliczeniowego i miodu przeliczeniowego ogółem uzyskały rodziny rozmnażane metodą odkładów późnych. Obliczając łącznie uzyskaną produkcję miodu i wosku z macierzaków oraz przeliczeniową wartość nowych rodzin największą produkcję uzyskano dzieląc rodziny metodą wczesnych odkładów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.