Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 37

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wycierka ziemniaczana
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wycierka ziemniaczana oraz woda sokowa są produktami odpadowymi przemysłu skrobiowego, aktualnie zagospodarowywanymi głównie na cele paszowe. W odniesieniu do wycierki, dane literaturowe wskazują również na możliwość jej zastosowania do produkcji bioetanolu. Niestety część tego surowca nie nadaje się do przerobu tą metodą, ponieważ jest zbudowana z monomerów niepodatnych na fermentację etanolową. Dlatego też w niniejszej pracy podjęto próbę wykorzystania odpadów przemysłu ziemniaczanego, tj. wycierki ziemniaczanej oraz wody sokowej, jako podłoży do hodowli probiotycznych bakterii fermentacji mlekowej Lactobacillus plantarum KBiMŻ LAB15. Szczególny nacisk położono na możliwość zagospodarowania nieprzydatnych do wytwarzania bioetanolu produktów hydrolizy wycierki, tj. frakcji ciekłej powstałej w wyniku działania pektynaz na wycierkę oraz frakcji stałej powstałej po działaniu kompleksem enzymów (pektynaz, amylaz i celulaz). Stwierdzono, że zarówno świeża wycierka ziemniaczana, jak i produkty jej hydrolizy mogą być komponentami podłoży do hodowli probiotycznych bakterii L. plantarum. Szczególnie efektywnie badane mikroorganizmy rosły w wycierce wzbogacanej sokiem z ziemniaka lub jego hydrolizatem. Maksymalna liczebność ich komórek w podłożach na bazie tych składników była porównywalna do uzyskiwanej w podłożu MRS rekomendowanym do hodowli bakterii mlekowych. Ustalono jednocześnie, że frakcja ciekła powstała w wyniku hydrolizy wycierki pektynazą gwarantowała lepszy wzrost L. plantarum niż świeża wycierka. Mimo wysokiej efektywności wzrostu aktywność metaboliczna L. plantarum w podłożach zawierających wycierkę ziemniaczaną oraz produkty jej przetwarzania była znacznie niższa niż w podłożu MRS.
A system of differential equations enabling simulation of contact/convection dehydration of potato-puree in slowly circulating inert material bed was developed. The equations make possible prognosticating temperatures within the inert material balls and in superficial coating of potato-puree as well as prognosticating moisture content within the entire volume of the coating. The agreement between test results and the simulation based calculations was verified.
Przedstawiono próby modyfikacji ciasta skrobiowego przez wprowadzenie do jego składu różnych ilości preparatu błonnikowego z wycierki ziemniaczanej. Na podstawie wyników analiz próbnych wypieków stwierdzono, że preparat błonnikowy z wycierki ziemniaczanej nadaje się nie tylko do wzbogacania pieczywa skrobiowego w składniki błonnika pokarmowego, ale jednocześnie do tworzenia struktury ciasta skrobiowego.
W artykule przedstawiono wyniki badań właściwości energetycznych wycierki ziemniaczanej. W ramach badań określono następujące parametry wycierki: wilgotność bezwzględną, ciepło spalania, wartość opałową i zawartość popiołu. Uzyskane wyniki badań wskazują, że wycierka jest surowcem o walorach energetycznych zbliżonych do innych odpadów roślinnych.
Zastosowanie wycierki do produkcji bioetanolu mogłoby przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności przemysłu ziemniaczanego. Niestety jak dotąd nie opracowano efektywnej technologii przeróbki wycierki ziemniaczanej na etanol. Celem niniejszej pracy było określenie efektywności obróbki hydrotermicznej wycierki ziemniaczanej w wytwarzaniu półproduktu do fermentacji etanolowej. Obróbkę hydrotermiczną wycierki prowadzono w trzech różnych temperaturach: 100°C, 117°C oraz 121°C w czasie 1 godziny. Oznaczono wydajność procesu ekstrakcji, zbadano zmiany struktury mikroskopowej wycierki wywołane przeprowadzoną obróbką, określono rozkład mas cząsteczkowych wytworzonego ekstraktu metodą GPC jak również skład tworzących go monomerów, metodą HPLC. Stwierdzono, że obróbka hydrotermiczna powoduje częściową solubilizację i hydrolizę wycierki ziemniaczanej a efektywność tego procesu jest uzależniona jego intensywności, przy czym w temperaturze do 100°C wydajność procesu jest dość niska i nie przekracza 4%, natomiast zastosowanie warunków obróbki hydrotermicznej odpowiadających standardom laboratorium mikrobiologicznego pozwala na zwiększenie wydajności ekstrakcji do 25%. Wyekstrahowany w wyniku obróbki hydrotermicznej materiał składa się z wysokocząsteczkowej frakcji skleikowanej skrobi ziemniaczanej oraz niskocząsteczkowej frakcji będącej złożoną mieszaninę częściowo zhydrolizowanych poliglukanów, hemiceluloz oraz pektyn. Ilość wyekstrahowanej frakcji niskocząsteczkowej wzrasta ze wzrostem intensywności obróbki hydrotermicznej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.