Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  wskazniki chemiczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena wpływu czystości nasion rzepaku i sposobu oczyszczania oleju na wskaźniki chemiczne i jakość mikrobiologiczną olejów tłoczonych na zimno. Zakres pracy obejmował: analizę podstawowych wyróżników jakości 11 partii przemysłowych nasion rzepaku odmian „00”, tłoczenie w prasie ślimakowej, oczyszczanie olejów przez naturalną sedymentację i dekantację lub odwirowanie oraz analizę jakości wytłoczonych olejów świeżych i przechowywanych. W próbkach nasion oznaczano: zawartość wody, tłuszczu i zanieczyszczeń, a w próbkach olejów: stopień hydrolizy, pierwotny i wtórny stopień utlenienia lipidów, wskaźnik Totox i stabilność oksydatywną w teście Rancimat. Zarówno w nasionach, jak i olejach określano ogólną liczbę drobnoustrojów oraz liczbę grzybów. Dodatkowo identyfikowano wyizolowane rodzaje pleśni. Poszczególne partie nasion rzepaku charakteryzowały się zróżnicowaną jakością pod względem zawartości tłuszczu, wody oraz zanieczyszczeń użytecznych i nieużytecznych. Zanieczyszczenie mikrobiologiczne nasion wynosiło 10³ - 104 jtk/g. Stwierdzono dodatnią liniową korelację (p ≤ 0,01) pomiędzy zawartością zanieczyszczeń a jakością mikrobiologiczną nasion. Oleje rzepakowe tłoczone na zimno charakteryzowały się średnim stopniem hydrolizy i utlenienia lipidów. Jakość olejów uzależniona była od zanieczyszczenia nasion. Oleje wirowane były wyższej jakości niż oleje dekantowane. Sposób oczyszczania wpływał na właściwości chemiczne i mikrobiologiczne olejów w czasie przechowywania. Przechowywanie przez 6 miesięcy olejów oczyszczanych przez dekantowanie, w porównaniu z olejami wirowanymi, powodowało większe obniżenie ich jakości. Wzrósł stopień hydrolizy i utlenienia lipidów oraz nastąpił wzrost ogólnej liczby drobnoustrojów. Jednak zanieczyszczenie mikrobiologiczne olejów tłoczonych na zimno było bardzo małe (na poziomie 10¹ do 10² jtk/cm³), tj. od 10 do 1000 razy mniejsze niż anieczyszczenie nasion rzepaku. Na nasionach oraz w olejach stwierdzono obecność bakterii przetrwalnikujących, drożdży oraz pleśni. Wśród grzybów dominującą mikroflorę stanowiły pleśnie z rodzaju Penicillium, Fusarium, Alternaria, Rhizopus, Aspergillus i Cladosporium.
Zaprezentowano wyniki badań nad wpływem warunków obróbki termicznej mleka i sposobu wytrącania białka mleka na retencję oraz wartość odżywczą białka, wyrażoną za pomocą wskaźników biologicznych PER, NPU, BV i chemicznych CS, EAAI. Omówiono współzależności między wybranymi składnikami mineralnymi i azotem w mleku i produktach mleczarskich ze szczególnym uwzględnieniem zawartości wapnia i poszczególnych witamin w twarogach.
Badania nad oceną efektywności działania preparatów z mikroorganizmami pożytecznymi na wybrane właściwości chemiczne gleby prowadzono w RZD w Grabowie, woj. mazowieckie, w latach 2012-2014. Statyczne doświadczenie polowe realizowano w warunkach eksperymentów ze zbożami, metodą równoważnych podbloków: split-block-split-plot. W doświadczeniu uwzględniono 3 czynniki badawcze: I – rodzaj preparatu z mikroorganizmami pożytecznymi: EM, EmFarma Plus, UGmax oraz obiekt kontrolny – bez stosowania preparatów mikrobiologicznych; II – sposób stosowania tych preparatów: na ściernisko, na ściernisko z dodatkiem słomy oraz na ściernisko z dodatkiem słomy i azotu, III – dawka nawożenia N: 0, 70, 140 kg N.ha-1. W trakcie 3-letnich badań corocznie po sprzęcie roślin w warstwie ornej gleby oznaczano: pH, zawartość przyswajalnych form P2O5, K2O i Mg. Preparaty mikrobiologiczne EM, EmFarma Plus oraz UGmax istotnie zwiększały w każdym z 3 lat badań zasobność gleby w przyswajalny fosfor, a w latach 2012 i 2013 – w przyswajalny potas. Sposób stosowania preparatów oraz nawożenie azotem wykazywały w poszczególnych latach badań niejednoznaczny wpływ na zawartość przyswajanego fosforu i potasu w glebie. Nie stwierdzono istotnego wpływu preparatów mikrobiologicznych na pH gleby oraz zawartość przyswajalnego Mg w glebie.
Scharakteryzowano wpływ poszczególnych procesów termizacji na wartość odżywczą białka serów twarogowych niedojrzewających typu Ricotta, otrzymanych metodą termiczno-kwasowej koagulacji mleka.
W wodach czterech jezior Pomorza Zachodniego badano kinetyczne parametry określające aktywność alkalicznej fosfatazy (APA). We wszystkich badanych jeziorach APA była wyższa w warstwie naddennej w porównaniu z warstwa powierzchniową, szybkość maksymalna reakcji hydrolizy związków organicznych fosforu katalizowanej przez fosfatazy była ponad dwa razy wyższa w warstwie naddennej. Największą szybkość maksymalną (vmax) i najniższe wartości stałej Michaelisa-Mentcn (KM) odnotowano w wodach jezior Dołgie Myśliborskie i Zaborsko, w których występowały największe letnie braki fosforu, które fitoplankton mógł kompensować przez wzrost produkcji enzymów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.