W 2004 roku na 36 powierzchniach badawczych w Puszczy Białowieskiej wytypowano 108 drzew z obszernymi próchnowiskami wewnętrznymi, w tym 32 świerki, 24 graby, 16 olsz, 13 dębów, 9 lip, 6 brzóz, 4 jesiony, i 4 sosny. Powierzchnie te reprezentowały 12 typów antropopresji (drogi asfaltowe, drogi publiczne gruntowe, drogi gospodarcze, koleje normalnotorowe, koleje wąskotorowe, paśniki dla zwierzyny, drzewostany pozrębowe, składnice drewna i łąki, szkółki leśne i grunty orne, osady, drzewostany niezgodne z siedliskiem, parki). Na drzewach założono pułapki przegrodowe typu Netocia,które posłużyły do odłowów chrząszczy saproksylicznych. W efekcie odłowiono 8417 osobników chrząszczy, które najliczniej reprezentowane były przez Anisotoma humeralis, Haploglossa villosa, Ptinus subpillosus i Aulonothroscus brevicollis. W odłowionym materiale 135 gatunków to chrząszcze obligatoryjnie związane z silnie rozłożonym drewnem, a 79 gatunków to chrząszcze uważane za rzadkości faunistyczne lub relikty lasów pierwotnych. Analiza struktury zgrupowań saproksylicznych chrząszczy pokazała, że drzewostany rosnące w sąsiedztwie składnic, łąk, paśników i torowisk są zasiedlane przez liczniejsze w osobniki, gatunki oraz bogatsze gatunkowo zgrupowania chrząszczy saproksylofilnych niż lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Jednakże drzewostany pozrębowe, niezgodne z siedliskiem czy też rosnące w sąsiedztwie szkółek leśnych i gruntów ornych zasiedlane są przez mniej liczne w osobniki i gatunki zgrupowania chrząszczy saproksylofilnych niż lasy Białowieskiego Parku Narodowego. Może to świadczyć o tym, iż w zwartych kompleksach leśnych prowadzona na małych areałach działalność człowieka powoduje zwiększenie ich różnorodności gatunkowej. Odmienny i negatywny skutek wywołuje gospodarka wielkoobszarowa.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.
