W artykule prezentuje się syntetyczne wyniki wstępnych badań przeprowadzonych w 2009 r. w 12 miastach woj. łódzkiego liczących powyżej 25 000 mieszkańców. Celem artykułu jest przedstawienie potrzeb miast oraz działań samorządów lokalnych w zakresie rewitalizacji. Zakres przedmiotowy artykułu obejmuje określenie powierzchni obszarów wymagających rewitalizacji, ich struktury typologicznej i funkcjonalnej oraz planowanych i realizowanych działań rewitalizacyjnych. Cel badań realizowano metodą ankietową, uzupełnioną wywiadem kwestionariuszowym oraz obserwacją terenową. Badania wykazały, że istnieją trzy typy koncepcji działań rewitalizacyjnych: wyspowy, wielkopowierzchniowy i mieszany. Dominacja zdegradowanych obszarów mieszkaniowych w strukturze typologicznej badanych obszarów wynika ze wskazywania do rewitalizacji obszarów śródmiejskich, w tym historycznych układów rozplanowania. Niewielki udział w powierzchni przeznaczonej do rewitalizacji mają natomiast tereny poprzemysłowe. Większość miast ma dobrze rozpoznane potrzeby w zakresie rewitalizacji i dysponuje lokalnymi programami rewitalizacji, ale w nielicznych zaobserwowano znaczniejsze zaawansowanie działań rewitalizacyjnych. W planowanych działaniach nacisk położono na aspekt techniczny, a marginesowo traktowano aspekt kulturowy, społeczny i gospodarczy. Proponowane kierunki rewitalizacji zmierzają do ożywienia przestrzeni publicznych oraz do zwiększenia powierzchni terenów mieszkaniowo-usługowych i usługowych kosztem terenów mieszkaniowych, poprzemysłowych i nieużytków.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.